po rozpoznaniu, z udziałem Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 27
listopada 2007 r., skargi konstytucyjnej Stanisławy Gibek o zbadanie zgodności
art. 58 i art. 300 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy
(Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, ze zm.), interpretowanych w ten sposób, że odszkodowanie przewidziane w art. 58 wyczerpuje
wszelkie roszczenia wynikające z wadliwego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia,
z
art. 2, art. 45 ust. 1, art. 64 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej,
art. 14 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych oraz
art. 6 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,
Art. 58 w związku z
art. 300 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy
(Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, ze zm.), rozumiany w ten sposób, że wyłącza dochodzenie innych, niż określone w
art. 58 Kodeksu pracy, roszczeń odszkodowawczych, związanych z bezprawnym rozwiązaniem umowy o pracę bez
wypowiedzenia, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 w związku z
art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie jest niezgodny z
art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji.
na podstawie
art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym
(Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1417) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie ze względu na niedopuszczalność wydania
orzeczenia.