Wyrok Trybunału Konstytucyjnegoz dnia 22 maja 2007 r.
Treść wyroku
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Maria Gintowt-Jankowicz - przewodniczący,
Wojciech Hermeliński,
Marek Kotlinowski - sprawozdawca,
Marek Mazurkiewicz,
Janusz Niemcewicz,
protokolant: Grażyna Szałygo,
po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie
w dniu 8 maja 2007 r., wniosku Krajowej Rady Doradców Podatkowych o zbadanie zgodności:
1)
art. 3a ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym
(Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86, ze zm.) z art. 32 Konstytucji,
2)
a)
art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym
oraz ustawy o rachunkowości
(Dz. U. z 2005 r. Nr 10, poz. 66) w zakresie, w jakim nadaje nowe brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca
1996 r.,
b)
art. 1 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 16 grudnia 2004 r. w zakresie, w jakim nadaje nowe
brzmienie art. 27 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r.,
c)
art. 1 pkt 10 ustawy z 16 grudnia 2004 r. w zakresie, w jakim dodaje art. 46b do ustawy
z dnia 5 lipca 1996 r.,
d)
art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2004 r. w zakresie, w jakim nadaje nowe brzmienie
art. 79 pkt 7 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości
(Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, ze zm.),
e)
art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2004 r. w zakresie, w jakim nadaje nowe brzmienie
art. 80a ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r.,
- z art. 7, art. 118 ust. 1 oraz art. 121 ust. 2 Konstytucji,
Art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym
oraz ustawy o rachunkowości
(Dz. U. z 2005 r. Nr 10, poz. 66) w zakresie, w jakim nadaje nowe brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy powołanej w
punkcie 1, jest niezgodny z art. 7, art. 118 ust. 1 oraz art. 121 ust. 2 Konstytucji.
3.
Art. 1 pkt 9 lit. a ustawy powołanej w punkcie 2 w zakresie, w jakim nadaje nowe brzmienie
art. 27 ust. 1 pkt 1 ustawy powołanej w punkcie 1, jest niezgodny z art. 7, art. 118 ust. 1 oraz art. 121 ust. 2 Konstytucji.
II
Przepisy wymienione w części I w punktach 2 i 3 tracą moc obowiązującą z upływem 6
(sześciu) miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.