Wyrok Trybunału Konstytucyjnegoz dnia 15 października 2008 r.

Treść wyroku

Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Bohdan Zdziennicki - przewodniczący,
Stanisław Biernat,
Zbigniew Cieślak,
Mirosław Granat,
Marian Grzybowski,
Wojciech Hermeliński,
Adam Jamróz - sprawozdawca,
Marek Kotlinowski,
Teresa Liszcz,
Ewa Łętowska,
Marek Mazurkiewicz,
Janusz Niemcewicz,
Andrzej Rzepliński,
Mirosław Wyrzykowski,
protokolant: Grażyna Szałygo,
po rozpoznaniu, z udziałem Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 15 października 2008 r., pytania prawnego Sądu Rejonowego w Legionowie, czy:

1)

art. 2 ustawy z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny   (Dz. U. Nr 132, poz. 1109) jest zgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji,

2)

art. 1 pkt 1 lit. a i art. 1 pkt 2 ustawy powołanej w punkcie 1 są zgodne z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 42 ust. 1 i art. 45 Konstytucji oraz z art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,
orzeka:

1.

Art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny   (Dz. U. Nr 132, poz. 1109) jest zgodny z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 42 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2   (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, z 1995 r. Nr 36, poz. 175, 176 i 177, z 1998 r. Nr 147, poz. 962 oraz z 2003 r. Nr 42, poz. 364).

2.

Art. 2 ustawy powołanej w punkcie 1 jest zgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji.
Ponadto postanawia:
na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym   (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1417) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.