4.
Agencja może odmówić udzielenia wsparcia lub pożyczki podmiotowi, o którym mowa w
ust. 1 pkt 1-3 oraz 5-9, jeżeli poweźmie uzasadnioną wątpliwość co do prawidłowego
ich wykorzystania.
5.
Wsparcie udzielone przez Agencję podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-3 i 5, przeznaczone
na utworzenie lub powiększenie wyodrębnionego księgowo funduszu, z którego ten podmiot:
1)
udziela pożyczek, zwanego dalej „funduszem pożyczkowym”, lub
2)
udziela poręczeń, zwanego dalej „funduszem poręczeniowym”, lub
3)
obejmuje akcje lub udziały w spółkach będących przedsiębiorcami we wczesnej fazie
rozwoju, zwanego dalej „funduszem kapitału zalążkowego”, lub
4)
dokonuje inwestycji w spółki będące mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami,
zwanego dalej „funduszem kapitału podwyższonego ryzyka”
- uznaje się za wykorzystane w kwocie faktycznie wykorzystanej przez podmiot zgodnie
z umową o udzielenie wsparcia, odpowiednio na udzielenie pożyczek, udzielenie poręczeń,
objęcie akcji lub udziałów, bądź dokonywanie inwestycji.
6.
Wykorzystanie wsparcia, o którym mowa w ust. 5, powinno nastąpić w ciągu okresu ustalonego
w umowie o udzielenie wsparcia, nie dłuższego niż 5 lat licząc od dnia przekazania
kwoty wsparcia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-3 i 5. Z upływem tego okresu
podmiot zwraca Agencji niewykorzystaną kwotę wsparcia wraz z odsetkami wynikającymi
z przechowywania tej kwoty na rachunku bankowym.
7.
Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-3 i 5, który po zakończeniu obowiązywania umowy
o udzielenie wsparcia, o której mowa w ust. 5, bez zgody Agencji zlikwidował fundusz
pożyczkowy, fundusz poręczeniowy, fundusz kapitału zalążkowego lub fundusz kapitału
podwyższonego ryzyka bądź zmienił zasady gospodarowania tymi funduszami, jest obowiązany
wpłacić Agencji kwotę równą kwocie wykorzystanego wsparcia, powiększoną o odsetki
naliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia likwidacji funduszu albo zmiany zasad
gospodarowania funduszem.