Ustawaz dnia 20 listopada 2009 r.o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych

Art. 1.

W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych   (Dz. U. z 2001 r. Nr 59, poz. 609, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 143, poz. 1204 oraz z 2009 r. Nr 161, poz. 1277) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 1 w ust. 2 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„ 

5)

umów sprzedaży towarów wysyłanych i usług realizowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zawartych przez przedsiębiorców niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i których wspólnikami, akcjonariuszami, udziałowcami, założycielami, współwłaścicielami lub właścicielami są przedsiębiorcy mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiadający bezpośrednio więcej niż 50% udziałów albo akcji u tych przedsiębiorców, zwanych dalej „przedsiębiorcami zależnymi”.
 ”
 ;

2)

w art. 2:

a)

w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„ 

5)

umów sprzedaży zawartych przez przedsiębiorców zależnych - ochrona przedsiębiorców zależnych na wypadek strat poniesionych w związku ze sprzedażą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej towarów i usług, które stanowiły towary lub usługi krajowe.
 ”
 ,

b)

w ust. 4 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„ 

3)

ryzyko nierynkowe.
 ”
 ,

c)

w ust. 5 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„ 

3)

ryzyko nierynkowe.
 ”
 ,

d)

dodaje się ust. 8 i 9 w brzmieniu:
„ 

8.

Ubezpieczenie umów sprzedaży zawartych przez przedsiębiorców zależnych obejmuje szkody poniesione przez ubezpieczającego wynikające z niemożności wykonania umowy sprzedaży bądź z niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przez kontrahenta, pod warunkiem że szkody te są następstwem zdarzeń określonych jako:

1)

ryzyko handlowe,

2)

ryzyko polityczne,

3)

ryzyko nierynkowe.

9.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, definicje ryzyka handlowego, politycznego i nierynkowego, mając na uwadze konieczność uwzględnienia rodzaju i zakresu ryzyka w umowach objętych ubezpieczeniem eksportowym.
 ”
 ;

3)

art. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 3.

1.

Ubezpieczenie eksportowe dotyczy ryzyka handlowego i politycznego, jeżeli kontrakt został zawarty na okres kredytu dwóch lub więcej lat.

2.

Ubezpieczenie eksportowe dotyczy ryzyka nierynkowego, jeżeli kontrakt został zawarty na okres kredytu poniżej dwóch lat.

3.

Ubezpieczenie eksportowe może dotyczyć ryzyka związanego ze zmianami kursów walutowych.
 ”
 ;

4)

w art. 5 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„ 

3.

Członków Zarządu Korporacji powołuje i odwołuje Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Korporacji.
 ”
 ;

5)

w art. 6 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„ 

3)

przedsiębiorcy zależni w zakresie, w jakim ubezpieczenie eksportowe będzie dotyczyć towarów i usług, które stanowiły towary lub usługi krajowe.
 ”
 ;

6)

art. 15 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 15.

1.

Nadzór nad działalnością Korporacji sprawuje minister właściwy do spraw finansów publicznych na zasadach określonych niniejszą ustawą.

2.

Nadzór ministra właściwego do spraw finansów publicznych w zakresie gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeń eksportowych i gwarancji ubezpieczeniowych obejmuje:

1)

przeprowadzanie kontroli w Korporacji,

2)

występowanie do Korporacji z żądaniem przekazania w wyznaczonym terminie pisemnych informacji i wyjaśnień, w tym dotyczących poszczególnych umów ubezpieczenia,

3)

żądanie usunięcia w wyznaczonym terminie stwierdzonych nieprawidłowości.

3.

Kontrolę przeprowadzają co najmniej raz w roku pracownicy urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, zwani dalej „kontrolerami”, na podstawie upoważnienia ministra właściwego do spraw finansów publicznych do przeprowadzenia kontroli oraz po okazaniu legitymacji służbowej upoważniającej do przeprowadzenia kontroli.

4.

Upoważnienie, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1)

wskazanie podstawy prawnej do przeprowadzenia kontroli,

2)

datę i miejsce wystawienia,

3)

imiona i nazwiska pracowników organu kontroli uprawnionych do wykonania kontroli oraz numery ich legitymacji służbowych,

4)

imię i nazwisko przewodniczącego kontroli,

5)

zakres przedmiotowy kontroli,

6)

datę rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli,

7)

podpis osoby udzielającej upoważnienia,

8)

pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego.

5.

Kontroler podlega wyłączeniu, na wniosek lub z urzędu, z postępowania kontrolnego, jeżeli wyniki kontroli mogłyby oddziaływać na jego prawa lub obowiązki, na prawa lub obowiązki jego małżonka albo osoby pozostającej z nim faktycznie we wspólnym pożyciu, krewnych i powinowatych do drugiego stopnia bądź osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli. Powody wyłączenia kontrolera trwają także po ustaniu małżeństwa, przysposobienia, opieki lub kurateli.

6.

Kontroler może być wyłączony, na wniosek lub z urzędu, z postępowania kontrolnego w każdym czasie, jeżeli zachodzą uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności.

7.

O przyczynach powodujących wyłączenie kontroler lub Prezes Zarządu Korporacji niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

8.

O wyłączeniu postanawia minister właściwy do spraw finansów publicznych; postanowienie to jest ostateczne.

9.

Do czasu wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 8, kontroler podejmuje jedynie czynności niecierpiące zwłoki.

10.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może w toku przeprowadzania kontroli wydłużyć czas trwania, zmienić zakres lub miejsce przeprowadzenia kontroli, a także upoważnić do podjęcia dodatkowych czynności kontrolnych. W tym celu dokonuje odpowiednich zmian w upoważnieniu do przeprowadzenia kontroli, załączając uzasadnienie na piśmie, i niezwłocznie informuje o tym Korporację. Łączny czas trwania kontroli nie może przekraczać 4 tygodni w roku.

11.

Jeżeli wyniki kontroli wykazały naruszenie prawa przez Korporację, można przeprowadzić w danym roku kalendarzowym powtórną kontrolę w tym samym zakresie przedmiotowym, a czasu jej trwania nie wlicza się do czasu, o którym mowa w ust. 10.

12.

Członkowie Zarządu Korporacji oraz pracownicy Korporacji są obowiązani:

1)

umożliwić kontrolerowi swobodny wstęp do pomieszczeń Korporacji, w których prowadzona jest działalność określona w ustawie,

2)

udostępnić oddzielne pomieszczenie z odpowiednim wyposażeniem umożliwiającym prowadzenie czynności kontrolnych oraz udostępnić kontrolerowi posiadane urządzenia techniczne służące usprawnieniu wykonywania czynności kontrolnych,

3)

udzielić pisemnych i ustnych informacji i wyjaśnień, okazać wszelkie dokumenty, w tym również mające formę zapisu elektronicznego, związane z działalnością Korporacji,

4)

na żądanie kontrolera sporządzać na koszt Korporacji kopie informacji i dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia kontroli wymienionych w pkt 3 oraz

5)

udzielić kontrolerowi wszechstronnej pomocy w wykonywaniu czynności kontrolnych.

13.

Wyniki kontroli przedstawia się w protokole kontroli. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach, które podpisuje przewodniczący kontroli lub upoważniony przez niego kontroler i Prezes Zarządu Korporacji.

14.

Prezesowi Zarządu Korporacji przysługuje uprawnienie do:

1)

zgłoszenia do przewodniczącego kontroli, w terminie 7 dni od dnia doręczenia protokołu kontroli, przed podpisaniem protokołu kontroli, umotywowanych zastrzeżeń do protokołu,

2)

odmowy podpisania protokołu kontroli, z podaniem na piśmie przyczyny odmowy.

15.

Na podstawie ustaleń kontroli, w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, minister właściwy do spraw finansów publicznych żąda ich usunięcia w wyznaczonym terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy. Żądanie doręcza się Prezesowi Zarządu Korporacji.

16.

Bieg terminu do usunięcia przez Korporację nieprawidłowości wskazanych w żądaniu, o których mowa w ust. 15, rozpoczyna się w dniu następującym po dniu doręczenia tego żądania.

17.

Prezes Zarządu Korporacji niezwłocznie, nie później niż w dniu następującym po upływie terminu do usunięcia nieprawidłowości wskazanych w żądaniu, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych informację o ich usunięciu, wskazując szczegółowy sposób usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.

18.

Odmowa podpisania protokołu kontroli nie zwalnia Korporacji z obowiązku spełnienia żądań ministra właściwego do spraw finansów publicznych, o czym przewodniczący kontroli informuje Prezesa Zarządu Korporacji.

19.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób przeprowadzania kontroli, mając na względzie:

1)

zapewnienie obiektywnego ustalenia stanu faktycznego oraz rzetelnego jego udokumentowania, pozwalającego na ocenę sposobu działania Korporacji, a w razie stwierdzenia nieprawidłowości ustalenie ich zakresu i przyczyn oraz osób odpowiedzialnych za ich powstanie,

2)

niezakłócanie w istotnym stopniu działalności gospodarczej prowadzonej przez Korporację, w szczególności realizacji jej zobowiązań wobec osób trzecich.
 ”
 .

Art. 2.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.