po rozpoznaniu, z udziałem Sejmu oraz Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu
24 lutego 2009 r., pytania prawnego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi,
czy
art. 75 § 2 pkt 1 lit. b i § 3 oraz art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
- Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) w zakresie, w jakim pomijają wśród osób uprawnionych do złożenia wniosku o stwierdzenie
nadpłaty i korekty deklaracji wspólników rozwiązanej spółki cywilnej będącej podatnikiem,
są zgodne z
art. 2 oraz art. 64 ust. 1 i 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
Art. 75 § 2 pkt 1 lit. b i § 3 oraz art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
- Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708, Nr 143, poz. 1031, Nr 217, poz. 1590 i Nr 225, poz. 1635, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, Nr 120, poz. 818, Nr 192, poz. 1378 i Nr 225, poz. 1671, z 2008 r. Nr 118, poz. 745, Nr 141, poz. 888, Nr 180, poz. 1109 i Nr 209, poz. 1316, 1318 i 1320 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97) w zakresie, w jakim nie regulują trybu złożenia korekty deklaracji i wniosku o stwierdzenie
nadpłaty podatku od towarów i usług przez byłych wspólników rozwiązanej spółki cywilnej
będącej podatnikiem tego podatku, są niezgodne z art. 2 w związku z
art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i nie są niezgodne z
art. 64 ust. 3 Konstytucji.