po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie
w dniach 11 maja i 2 lipca 2009 r., wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o zbadanie
zgodności
art. 217 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy
(Dz. U. Nr 90, poz. 557, ze zm.) z art. 47 w związku z
art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz art. 37 lit. c Konwencji o prawach dziecka (
Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526), a także z art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2, art.
78 Konstytucji i art. 13 w związku z art. 8 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych
wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, ze zm.),
2.
Art. 217 § 1 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim pomija możliwość zaskarżenia
przez osobę tymczasowo aresztowaną zarządzenia prokuratora o odmowie wyrażenia zgody
na widzenie z osobą najbliższą:
a)
jest niezgodny z art. 78 Konstytucji,
b)
jest niezgodny z art. 13 w związku z art. 8 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka
i podstawowych wolności,
c)
nie jest niezgodny z art. 45 ust. 1 oraz art. 77 ust. 2 Konstytucji.