1.
Decyzję w sprawie stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie projektu aktu prawnego
Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 31 ust. 3, art. 42 ust. 2 lub art. 48 ust.
7 Traktatu o Unii Europejskiej, lub w art. 312 ust. 2 akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu
Unii Europejskiej, lub w Protokole (nr 9) w sprawie decyzji Rady odnoszącej się do
wykonania art. 16 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej i art. 238 ust. 2 Traktatu o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej w okresie między 1 listopada 2014 r. a 31 marca 2017 r.
i od kwietnia 2017 r. dołączonym do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu
Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
podejmuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Rady Ministrów, za zgodą
wyrażoną w ustawie.
2.
Wniosek Rady Ministrów, o którym mowa w ust. 1, określa, że przedstawiciel Rzeczypospolitej
Polskiej w Radzie Europejskiej jest obowiązany:
1)
opowiedzieć się za przyjęciem projektu aktu prawnego Unii Europejskiej albo
3.
Przedłożenie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku, o którym mowa w ust.
1, jest dokonywane po uzyskaniu zgody wyrażonej w ustawie.
4.
Przedstawiciel Rzeczypospolitej Polskiej opowiada się za odrzuceniem projektu aktu
prawnego Unii Europejskiej, jeżeli Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nie podjął
decyzji, o której mowa w ust. 1.