Ustawaz dnia 29 października 2010 r.o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej

Art. 1.

W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej   (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn. zm.1)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 18, poz. 97 oraz z 2010 r. Nr 127, poz. 857, Nr 182, poz. 1228 i Nr 238, poz. 1578.) wprowadza się następujące zmiany:

1)

po art. 19d dodaje się art. 19e-191 w brzmieniu:
„ 

Art. 19e.

Tworzy się Fundusz Wsparcia Państwowej Straży Pożarnej, zwany dalej „Funduszem”, składający się z funduszy: centralnego, wojewódzkich i szkół Państwowej Straży Pożarnej.

Art. 19f.

Fundusz jest państwowym funduszem celowym.

Art. 19g.

Środki finansowe uzyskane przez Państwową Straż Pożarną z wpływów uzyskanych w trybie i na warunkach określonych w art. 19b-19d zgodnie z zawartymi umowami lub porozumieniami przez:

1)

Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej - są przychodami funduszu centralnego;

2)

komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej lub nadzorowanych przez nich komendantów powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej - są przychodami funduszy wojewódzkich;

3)

komendantów szkół Państwowej Straży Pożarnej - są przychodami funduszy szkół Państwowej Straży Pożarnej.

Art. 19h.

Środki Funduszu mogą być przeznaczone na:

1)

pokrywanie wydatków inwestycyjnych, modernizacyjnych i remontowych;

2)

pokrywanie kosztów utrzymania i funkcjonowania jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej, a także na zakup niezbędnych na ich potrzeby towarów i usług;

3)

pokrywanie wydatków na potrzeby służby w zakresie, o którym mowa w art. 35 ust. 9;

4)

cele statutowe szkół Państwowej Straży Pożarnej.

Art. 19i.

Środkami Funduszu dysponują:

1)

Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej - w zakresie funduszu centralnego;

2)

komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej - w zakresie funduszy wojewódzkich obejmujących komendy wojewódzkie Państwowej Straży Pożarnej oraz nadzorowane komendy powiatowe (miejskie) Państwowej Straży Pożarnej;

3)

komendanci szkół Państwowej Straży Pożarnej - w zakresie funduszy szkół Państwowej Straży Pożarnej.

Art. 19j.

Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej sporządza łączny plan finansowy i łączne sprawozdanie finansowe Funduszu.

Art. 19k.

Zmiany kwot przychodów i kosztów Funduszu ujętych w planie finansowym Funduszu oraz przeniesienia wydatków pomiędzy poszczególnymi pozycjami planu dokonuje dysponent środków Funduszu.

Art. 19l.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej Funduszu oraz tryb i terminy sporządzania jego planów i sprawozdań finansowych, a także warunki i tryb przeznaczania przez komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej środków funduszy wojewódzkich na nadzorowane przez nich komendy powiatowe (miejskie) Państwowej Straży Pożarnej, uwzględniając postanowienia umów i porozumień oraz racjonalne gospodarowanie środkami.
 ”
 ;

2)

w art. 35:

a)

ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„ 

3.

Wprowadza się zmianowy oraz codzienny rozkład czasu służby strażaka.

4.

Stanowiska, na których strażacy pełnią służbę w ramach rozkładów czasu służby strażaka, o których mowa w ust. 3, w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej ustalają kierownicy tych jednostek.
 ”
 ,

b)

po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
„ 

6a.

Strażak może być, przez właściwego przełożonego, wyznaczony do wykonywania zadań służbowych poza rozkładami czasu służby strażaka, o których mowa w ust. 3, w przypadkach określonych w ust. 9 i 10.
 ”
 ,

c)

ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„ 

7.

W ramach codziennego rozkładu czasu służby strażak może być wyznaczony do pełnienia, w dowolnym czasie, dyżuru trwającego nie dłużej niż 24 godziny, po którym następują co najmniej 24 godziny wolne od służby.
 ”
 ,

d)

ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„ 

9.

Czas służby strażaka może być przedłużony do 48 godzin tygodniowo, w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami służby. W takim przypadku strażakowi przyznaje się czas wolny od służby w tym samym wymiarze albo rekompensatę pieniężną.
 ”
 ,

e)

po ust. 10 dodaje się ust. 10a w brzmieniu:
„ 

10a.

Czas wolny, o którym mowa w ust. 9 i 10, może być udzielony w następnym okresie rozliczeniowym po okresie, w którym strażak pełnił służbę ponad normę, o której mowa w ust. 1.
 ”
 ;

3)

art. 71a otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 71a.

1.

Strażakowi, o którym mowa w art. 71, przysługuje płatny dodatkowy urlop wypoczynkowy, zwany dalej „dodatkowym urlopem wypoczynkowym”, w wymiarze do 13 dni rocznie, z tytułu pełnienia służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, albo osiągnięcia przez strażaka określonego wieku lub stażu służby.

2.

Dodatkowy urlop wypoczynkowy przysługujący strażakowi z tytułu pełnienia służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych wynosi:

1)

5 dni w roku - dla strażaków pełniących służbę w codziennym rozkładzie czasu służby, będących w dyspozycji operacyjnej i pełniących funkcje wykonawcze;

2)

9 dni w roku - dla strażaków pełniących służbę w codziennym rozkładzie czasu służby, będących w dyspozycji operacyjnej i pełniących funkcje dowódcze;

3)

13 dni w roku - dla strażaków pełniących służbę w zmianowym rozkładzie czasu służby.
Jeżeli strażak w ciągu roku kalendarzowego pełni służbę w różnych warunkach szkodliwości dla zdrowia lub uciążliwości, dodatkowy urlop wypoczynkowy przysługuje mu w wymiarze proporcjonalnym do długości okresów służby w tych warunkach.

3.

Dodatkowy urlop wypoczynkowy, przysługujący strażakowi z tytułu osiągnięcia określonego wieku, wynosi odpowiednio:

1)

5 dni w roku - po ukończeniu 40. roku życia;

2)

9 dni w roku - po ukończeniu 45. roku życia;

3)

13 dni w roku - po ukończeniu 55. roku życia.

4.

Dodatkowy urlop wypoczynkowy przysługujący strażakowi z tytułu osiągnięcia określonego stażu służby wynosi odpowiednio:

1)

5 dni w roku - po osiągnięciu co najmniej 15-letniego stażu służby;

2)

9 dni w roku - po osiągnięciu co najmniej 20-letniego stażu służby;

3)

13 dni w roku - po osiągnięciu co najmniej 25-letniego stażu służby.

5.

W razie zbiegu uprawnień do dodatkowego urlopu wypoczynkowego z tytułów wymienionych w ust. 2-4, dni dodatkowych urlopów wypoczynkowych przysługujących z poszczególnych tytułów sumuje się, jednak łączny wymiar dodatkowego urlopu wypoczynkowego nie może przekroczyć 13 dni w roku.

6.

Nabycie prawa do pierwszego dodatkowego urlopu wypoczynkowego następuje odpowiednio:

1)

po roku służby pełnionej w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych;

2)

z dniem osiągnięcia określonego wieku;

3)

z dniem osiągnięcia określonego stażu służby.

7.

Prawo do kolejnych dodatkowych urlopów wypoczynkowych strażak nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 1, musi być to rok, w którym służba jest pełniona w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych.

8.

Strażakowi, który posiada uprawnienia do dodatkowego urlopu wypoczynkowego z tytułu osiągnięcia określonego wieku lub stażu służby, podejmującemu służbę w ciągu roku kalendarzowego, przysługuje w tym roku kalendarzowym dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze proporcjonalnym do okresu służby w tym roku.
 ”
 ;

4)

w art. 93 w ust. 1 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„ 

4a)

rekompensata pieniężna za przedłużony czas służby, o którym mowa w art. 35 ust. 9;
 ”
 ;

5)

po art. 97b dodaje się art. 97c w brzmieniu:
„ 

Art. 97c.

1.

Rekompensata pieniężna, o której mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4a, za jedną godzinę służby, stanowi 60% z 1/172 przeciętnego uposażenia, o którym mowa w art. 85 ust. 3, obowiązującego w okresie rozliczeniowym.

2.

Należną rekompensatę pieniężną wypłaca się do końca kwartału następującego po okresie rozliczeniowym, lecz nie później niż w dniu zwolnienia ze służby.
 ”
 .

Art. 2.

Przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w zakresie rekompensaty pieniężnej za przedłużony czas służby mają zastosowanie do strażaka, któremu ze względu na konieczność zapewnienia ciągłości służby przedłużono czas służby do 48 godzin tygodniowo i nie przyznano mu w zamian czasu wolnego w odpowiednim wymiarze w okresie rozliczeniowym bezpośrednio poprzedzającym wejście w życie niniejszej ustawy.

Art. 3.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2011 r.
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 18, poz. 97 oraz z 2010 r. Nr 127, poz. 857, Nr 182, poz. 1228 i Nr 238, poz. 1578.