po rozpoznaniu, z udziałem Sejmu oraz Prokuratora Generalnego i Rzecznika Praw Obywatelskich,
na rozprawie w dniu 23 marca 2010 r., skargi konstytucyjnej Teresy Pakuły i Henryka
Pakuły o zbadanie zgodności
art. 14 ust. 2 oraz art. 100 ust. 2 zdanie drugie ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(Dz. U. Nr 167, poz. 1398) z
art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1, art. 78 oraz art. 176 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej,
Art. 14 ust. 2 oraz art. 100 ust. 2 zdanie drugie ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(Dz. U. Nr 167, poz. 1398, z 2006 r. Nr 126, poz. 876, z 2007 r. Nr 21, poz. 123, Nr 82, poz. 560, Nr 123, poz. 849, Nr 125, poz. 873 i Nr 191, poz. 1371, z 2008 r. Nr 228, poz. 1524 i Nr 234, poz. 1571 i 1572, z 2009 r. Nr 26, poz. 156, Nr 76, poz. 641, Nr 202, poz. 1552 i Nr 206, poz. 1591 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146), w brzmieniach obowiązujących do dnia 9 marca 2007 r., w zakresie, w jakim przepisy
te nakładały na stronę postępowania cywilnego zwolnioną od kosztów sądowych na mocy
postanowienia sądu obowiązek uiszczenia opłaty podstawowej od wnoszonej apelacji,
są zgodne z art. 32 ust. 1 w związku z
art. 45 ust. 1 i art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Na podstawie
art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym
(Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417 oraz z 2009 r. Nr 56, poz. 459) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.