Ustawaz dnia 15 kwietnia 2011 r.o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne

Art. 1.

1)

w art. 39:

a)

po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„ 

1a.

W decyzji, o której mowa w ust. 1, Prezes UKE wskazuje metody ustalania opłat, które będzie stosował w przypadkach, o których mowa w ust. 4.
 ”
 ,

b)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Operator, na którego został nałożony obowiązek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia Prezesowi UKE, na jego żądanie, szczegółowe uzasadnienie wysokości opłat ustalonych w oparciu o uzasadnione koszty.
 ”
 ,

c)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

W celu weryfikacji wysokości kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, Prezes UKE przeprowadza badanie, o którym mowa w art. 53 ust. 5.
 ”
 ,

d)

w ust. 4:
  •   -  
    pkt 4 otrzymuje brzmienie:
    „ 

    4)

    wystąpienia różnic pomiędzy wysokością opłat ustalonych przez operatora a wysokością kosztów zweryfikowanych zgodnie z ust. 3
     ”
     ,
  •   -  
    część wspólna otrzymuje brzmienie:
    „ 
    •   -  
      Prezes UKE ustala wysokość opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego lub ich maksymalny albo minimalny poziom stosując metody wskazane zgodnie z ust. 1a. Ustalenie powyższych opłat następuje w odrębnej decyzji.
     ”
     ;

2)

w art. 40:

a)

po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„ 

1a.

W decyzji, o której mowa w ust. 1, Prezes UKE wskazuje sposoby weryfikacji i ustalania opłat, o których mowa w ust. 3 i 4.
 ”
 ,

b)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

W celu oceny prawidłowości wysokości opłat ustalonych przez operatora, o którym mowa w ust. 1, Prezes UKE może zastosować sposoby weryfikacji opłat wskazane zgodnie z ust. 1a.
 ”
 ,

c)

ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„ 

4.

W przypadku, gdy według przeprowadzonej oceny, o której mowa w ust. 3, wysokość opłat ustalonych przez operatora jest nieprawidłowa, Prezes UKE ustala wysokość opłat lub ich maksymalny albo minimalny poziom stosując sposoby ustalania opłat wskazane zgodnie z ust. 1a, biorąc pod uwagę promocję efektywności i zrównoważonej konkurencji oraz zapewnienie maksymalnych korzyści dla użytkowników końcowych. Ustalenie opłat następuje w odrębnej decyzji.
 ”
 .

Art. 2.

W przypadku obowiązków określonych w art. 39 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 40 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, wynikających z decyzji wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy, w celu weryfikacji i ustalenia wysokości opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego lub ich maksymalnego albo minimalnego poziomu stosuje się następujące metody:

1)

pułap cenowy;

2)

cena detaliczna minus;

3)

orientacja kosztowa;

4)

uwzględnienie wysokości opłat stosowanych na porównywalnych rynkach konkurencyjnych.

Art. 3.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
1)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82, poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr 85, poz. 716, z 2010 r. Nr 81, poz. 530, Nr 86, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 182, poz. 1228, Nr 219, poz. 1443, Nr 229, poz. 1499 i Nr 238, poz. 1578 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 586.