Rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizjiz dnia 15 listopada 2012 r.w sprawie metod technicznych ustalania zasięgu programu na obszarze objętym rozpowszechnianiem programu w sposób rozsiewczy naziemny

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 40 ust. 7 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji   (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226, z późn. zm.1)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 85, poz. 459, Nr 112, poz. 654, Nr 153, poz. 903 i Nr 160, poz. 963 oraz z 2012 r. poz. 1209.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

1.

Dla rozpowszechniania programów radiowych lub telewizyjnych w sposób analogowy rozsiewczy naziemny liczbę mieszkańców na obszarze objętym rozpowszechnianiem oblicza się z wykorzystaniem systemu informacji przestrzennej GIS opartego na oprogramowaniu komputerowym zawierającym mapę kraju z podziałem administracyjnym wraz z liczbą mieszkańców przypisaną do poszczególnych gmin. W przypadku części gminy system przypisuje proporcjonalnie liczbę mieszkańców do zajmowanej powierzchni.

2.

Obszar objęty rozpowszechnianiem programu przez stację oblicza się następującymi metodami:

1)

dla radiofonii z wykorzystaniem częstotliwości UKF - metodą zgodną z Aktami końcowymi Regionalnej Administracyjnej Konferencji Planowania Radiofonii VHF - Genewa 1984, z wykorzystaniem cyfrowej mapy terenu oraz bazy danych zawierającej parametry krajowych i zagranicznych stacji, mających wpływ na zasięg stacji; w obliczeniach zakłada się 95% czasu niezakłóconego odbioru;

2)

dla radiofonii z wykorzystaniem fal średnich - metodą zgodną z Aktami końcowymi Regionalnej Administracyjnej Konferencji Radiofonii Długo- i Średniofalowej (LF/MF) - Genewa 1975, bez uwzględnienia stacji zakłócających;

3)

dla telewizji - metodą zgodną z Regionalnym Porozumieniem dla Europejskiego Obszaru Radiodyfuzyjnego dotyczącego użytkowania częstotliwości przez radiodyfuzję w pasmach VHF i UHF przyjętym na Europejskiej Konferencji Radiodyfuzyjnej dla Pasm VHF i UHF, Sztokholm 1961, z wykorzystaniem metody sumowania mocy stacji zakłócających oraz warunków zawartych w aktualnych Zaleceniach ITU oraz przy wykorzystaniu cyfrowej mapy terenu oraz bazy danych zawierającej parametry krajowych i zagranicznych stacji, mających wpływ na zasięg stacji. W obliczeniach zakłada się 99% czasu niezakłóconego odbioru dla stacji dużej mocy (o mocy promieniowanej większej od 1 kW dla fal metrowych i większej od 10 kW dla fal decymetrowych) i 90% dla stacji małej mocy (o mocy promieniowanej mniejszej lub równej 1 kW dla fal metrowych i mniejszej lub równej 10 kW dla fal decymetrowych).

§ 2.

Dla rozpowszechniania programów radiowych lub telewizyjnych w sposób cyfrowy rozsiewczy naziemny liczbę mieszkańców na obszarze objętym rozpowszechnianiem oblicza się z wykorzystaniem systemu informacji przestrzennej GIS opartego na opracowaniu komputerowym zawierającym mapę kraju z podziałem administracyjnym wraz z liczbą mieszkańców przypisaną do poszczególnych gmin. Za obszar objęty rozpowszechnianiem przyjmuje się obszary wykorzystania częstotliwości.

§ 3.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 85, poz. 459, Nr 112, poz. 654, Nr 153, poz. 903 i Nr 160, poz. 963 oraz z 2012 r. poz. 1209.