Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiejz dnia 28 lutego 2012 r.w sprawie stacji atestacji urządzeń i wyposażenia statku

Spis treści

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 17 ust. 7 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim   (Dz. U. Nr 228, poz. 1368) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

szczegółowe warunki i tryb uznawania stacji atestacji urządzeń i wyposażenia statku;

2)

szczegółowy sposób sprawowania nadzoru nad stacjami, o których mowa w pkt 1;

3)

wzór świadectwa uznania dla stacji, o których mowa w pkt 1.

§ 2.

1.

W celu uzyskania świadectwa uznania, stacja atestacji urządzeń i wyposażenia statku, zwana dalej „stacją”, mająca siedzibę na obszarze województwa:

1)

lubelskiego, mazowieckiego, podkarpackiego, podlaskiego, pomorskiego oraz warmińsko-mazurskiego - składa wniosek o przeprowadzenie kontroli do dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni;

2)

kujawsko-pomorskiego, łódzkiego, małopolskiego, śląskiego oraz świętokrzyskiego - składa wniosek o przeprowadzenie kontroli do dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku;

3)

dolnośląskiego, opolskiego, lubuskiego, wielkopolskiego oraz zachodniopomorskiego - składa wniosek o przeprowadzenie kontroli do dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie.

2.

Wniosek o przeprowadzenie kontroli powinien zawierać:

1)

nazwę i adres stacji;

2)

datę rozpoczęcia działalności;

3)

uzasadnienie wniosku;

4)

proponowany termin kontroli.

3.

Do wniosku należy załączyć:

1)

zakres usług dotyczących atestacji;

2)

aktualny odpis z właściwego rejestru albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej;

3)

imiona i nazwiska pracowników stacji wraz ze wskazaniem stanowisk tych pracowników oraz uprawnieniami do wykonywania atestacji;

4)

kopie posiadanych autoryzacji producenta na poszczególne urządzenia i wyposażenie statku.

4.

Wzór świadectwa uznania określa załącznik do rozporządzenia.

§ 3.

Stacja powinna spełniać następujące warunki:

1)

warunki lokalowe powinny uwzględniać wymagania producenta danego rodzaju urządzenia lub wyposażenia statku, który powierza stacji uprawnienia do atestacji swoich wyrobów;

3)

stacja powinna posiadać wdrożony wewnętrzny system zarządzania jakością oraz utrzymywać ten system w ciągłym funkcjonowaniu;

4)

pracownicy stacji powinni posiadać udokumentowane kwalifikacje, które będą gwarantowały prawidłową i rzetelną obsługę, naprawę i atestację, oraz aktualne uznanie producenta atestowanych urządzeń i wyposażenia statku w zakresie jego obsługi serwisowej i atestacji;

5)

stacja powinna być wyposażona w niezbędny sprzęt do prowadzenia badań i napraw danego rodzaju urządzeń i wyposażenia statku oraz w dostateczną ilość materiałów i części zapasowych;

6)

właściciel stacji, osoby reprezentujące stację lub ich pełnomocnicy powinni posiadać stały, udokumentowany kontakt z producentem poszczególnych urządzeń i wyposażenia statku w celu aktualizacji instrukcji obsługi oraz zapoznania się ze zmianami konstrukcyjnymi, zmianami wyposażenia i materiałów używanych do produkcji właściwego sprzętu;

7)

osoby, o których mowa w pkt 6, powinny organizować szkolenia personelu w zakresie obsługi technicznej serwisu. Każde szkolenie powinno być odnotowane w dokumentacji szkoleń.

§ 4.

W przypadku negatywnych wyników kontroli stacja po usunięciu braków oraz niezgodności może wnioskować o ponowne przeprowadzenie kontroli.

§ 5.

1.

Potwierdzenie świadectwa, o którym mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, następuje w przypadku pozytywnych wyników kontroli, przeprowadzanej nie wcześniej niż w okresie trzech miesięcy przed upływem ważności świadectwa.

2.

Termin przeprowadzenia kontroli jest wyznaczany przez właściwego dyrektora urzędu morskiego w uzgodnieniu ze stacją.

§ 6.

W przypadku negatywnych wyników kontroli sprawdzającej, o której mowa w art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, stacja powinna, w terminie 30 dni od dnia przedstawienia wyników kontroli, usunąć niezgodności oraz przekazać informacje o sposobie ich usunięcia do właściwego dyrektora urzędu morskiego.

§ 7.

W przypadku wydania decyzji o cofnięciu uznania, stacja może ponownie ubiegać się o uznanie po upływie 30 dni od dnia wydania tej decyzji.

§ 8.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
2)
Rezolucja IMO MSC.98(73) z dnia 5 grudnia 2000 r. Kodeks FSS - Międzynarodowy kodeks systemów bezpieczeństwa pożarowego, Rezolucja IMO MSC.48(66) z dnia 4 czerwca 1996 r. Kodeks LSA - Międzynarodowy kodeks środków ratunkowych, Rezolucja IMO A.752(18) z dnia 4 listopada 1993 r. - Wytyczne dla oceny, prób i zastosowania dolnego oświetlenia na statkach pasażerskich, Rezolucja IMO A.761(18) z dnia 4 listopada 1993 r. - Zalecenie w sprawie warunków dla uznawania stacji atestacji pneumatycznych tratw ratunkowych, Rezolucja IMO A.789(19) z dnia 23 listopada 1995 r. - Zalecenia w zakresie sprawowania nadzoru i wydawania certyfikatów przez uznane organizacje działające z upoważnienia administracji, Rezolucja IMO A.861(20) z dnia 27 listopada 1997 r. - Warunki techniczne dla statkowych rejestratorów danych z podróży, Rezolucja IMO MSC.215(82) z dnia 8 grudnia 2006 r. - Warunki techniczne wykonywania powłok ochronnych zbiorników wód balastowych przeznaczonych na wodę morską na wszystkich typach statków oraz w przestrzeniach podwójnego poszycia burtowego masowców (Dz. Urz. MTBiGM z 2012 r. poz. 1).

Załącznik   -   Świadectwo uznania stacji atestacji (wzór)