Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 94 ust. 3 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa elementy, jakie powinien zawierać plan udzielenia schronienia statkom znajdującym się w niebezpieczeństwie lub potrzebującym pomocy na polskich obszarach morskich, zwany dalej „planem”.

§ 2.

Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1)

miejsce schronienia - port, przystań morską albo ich część lub inne osłonięte miejsce cumowania lub kotwiczenia, lub jakiekolwiek inne, do którego kieruje się statki znajdujące się w niebezpieczeństwie lub potrzebujące pomocy;

2)

statek potrzebujący pomocy - statek znajdujący się w sytuacji, która może doprowadzić do jego utraty lub powstania zagrożenia dla środowiska lub bezpieczeństwa żeglugi;

3)

statek w niebezpieczeństwie - statek znajdujący się w sytuacji, w której istnieje uzasadnione podejrzenie lub pewność, że statek lub człowiek jest narażony na poważne i bezpośrednie niebezpieczeństwo i wymaga natychmiastowej pomocy.

§ 3.

1.

Dyrektorzy urzędów morskich opracowują plany, uwzględniając wytyczne Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO).

2.

Plan powinien być spójny z „Planem akcji poszukiwawczych i ratowniczych”, o którym mowa w art. 117 ust. 2 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, i „Krajowym Planem Zwalczania Zagrożeń i Zanieczyszczeń Środowiska Morskiego”, o którym mowa w § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2002 r. w sprawie organizacji i sposobu zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń na morzu (Dz. U. Nr 239, poz. 2026).

3.

Plan zawiera co najmniej:

1)

dane właściwego dyrektora urzędu morskiego;

2)

dane podmiotów odpowiedzialnych za przyjmowanie zawiadomień i reagowanie w przypadku zgłoszeń alarmowych i zgłoszeń o potrzebie otrzymania pomocy;

3)

dane współpracujących podmiotów, które mogą być zaangażowane w działania mające na celu udzielenie statkom pomocy;

4)

informacje na temat linii brzegowej, granicznych parametrów statków, które mogą przyjąć poszczególne porty, oraz wszystkich tych czynników, których znajomość ułatwia ocenę oraz umożliwia szybkie podjęcie decyzji dotyczącej miejsca schronienia dla statku w niebezpieczeństwie lub potrzebującego pomocy, wraz z opisem czynników środowiskowych, gospodarczych i społecznych oraz warunków naturalnych istotnych dla podjęcia tej decyzji;

5)

procedury oceny sytuacji i podjęcia decyzji o udzieleniu pomocy statkowi w niebezpieczeństwie lub potrzebującemu pomocy lub odmowie przyjęcia statku w danym miejscu;

6)

spis zasobów i urządzeń służących do udzielania pomocy, ratowania życia i mienia oraz zapobiegania zanieczyszczeniom i ich zwalczania, które mogą zostać wykorzystane do tej pomocy, w szczególności będących w dyspozycji Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa, Marynarki Wojennej, właściwego wojewody, wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska, Państwowego Ratownictwa Medycznego, Straży Granicznej oraz Państwowej Straży Pożarnej;

7)

procedury dotyczące współpracy międzynarodowej w celu koordynacji i podejmowania decyzji związanej z postępowaniem ze statkiem w niebezpieczeństwie lub potrzebującym pomocy;

8)

procedury dotyczące współpracy pomiędzy dyrektorami urzędów morskich, w celu utworzenia jednolitego krajowego systemu udzielania statkom schronienia, z uwzględnieniem możliwości udzielania pomocy środkami dostępnymi na obszarach właściwości terytorialnej dyrektorów urzędów morskich;

9)

procedury dotyczące gwarancji finansowych i odpowiedzialności ustanowione w odniesieniu do statków przyjmowanych w miejscu schronienia;

10)

dane podmiotów, które muszą być informowane, oraz sposób ich informowania po podjęciu decyzji, o której mowa w art. 94 ust. 5 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim;

11)

procedury przekazywania planów podmiotom, które mogą być zaangażowane w działania mające na celu udzielenie statkom pomocy, a w szczególności podmiotom, o których mowa w pkt 2, 3 i 10, oraz dysponujących zasobami i urządzeniami, o których mowa w pkt 6;

12)

procedury udostępniania informacji zawartych w planach sąsiednim państwom członkowskim Unii Europejskiej;

13)

procedury występowania o udostępnienie planów sporządzonych przez sąsiednie państwa członkowskie Unii Europejskiej przez dyrektora urzędu morskiego;

14)

terminy oraz okoliczności powodujące konieczność zaktualizowania planu;

15)

sposób przekazywania i aktualizowania informacji, o których mowa w pkt 1 i 2, do celów publikacji.

§ 4.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Niniejsze rozporządzenie dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Unii Europejskiej: 1) dyrektywy 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającej wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylającej dyrektywę Rady 93/75/WE (Dz. Urz. WE L 208 z 05.08.2002, str. 10; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 12); 2) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/17/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2002/59/WE ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 101); 3) dyrektywy Komisji 2011/15/UE z dnia 23 lutego 2011 r. zmieniającej dyrektywę 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków (Dz. Urz. UE L 49 z 24.02.2011, str. 33).

Wytyczne, o których mowa w § 3 ust. 1 rozporządzenia: Rezolucja IMO Nr A.949(23) Wytyczne w sprawie miejsc schronienia dla statków potrzebujących pomocy z dnia 5 grudnia 2003 r. oraz Rezolucja IMO Nr A.950(23) Serwis asysty morskiej z dnia 5 grudnia 2003 r. zostały podane do publicznej wiadomości w obwieszczeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 29 grudnia 2011 r. w sprawie podania do publicznej wiadomości niektórych przepisów Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) dotyczących bezpieczeństwa morskiego (Dz. Urz. MTBiGM Nr 2, poz. 9).

Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Gospodarki Morskiej z dnia 14 września 2007 r. w sprawie planu udzielania statkom znajdującym się w niebezpieczeństwie schronienia na polskich obszarach morskich (Dz. U. Nr 178, poz. 1260), które zgodnie z art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.