Rozporządzenie określa dodatkowe wymagania, jakie powinno spełniać krajowe laboratorium
referencyjne przeprowadzające badania w kierunku pryszczycy, zwane dalej „laboratorium
referencyjnym”.
§ 2.
Laboratorium referencyjne powinno:
1)
działać zgodnie z „Minimalnymi normami dla laboratoriów pracujących z wirusem pryszczycy
in vitro lub in vivo”, wskazanymi w załączniku XII do dyrektywy Rady 2003/85/WE z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnotowych środków
zwalczania pryszczycy, uchylającej dyrektywę 85/511/EWG i decyzje 89/531/EWG i 91/665/EWG
oraz zmieniającej dyrektywę 92/46/EWG
(Dz. Urz. UE L 306 z 22.11.2003, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 41, str. 5), zwanej dalej „dyrektywą 2003/85”;
2)
posiadać wdrożony system zarządzania jakością oraz akredytowane procedury badawcze,
stosowane do diagnostyki chorób pęcherzowych zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29
kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia
zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt
i dobrostanu zwierząt
(Dz. Urz. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200);
3)
utrzymywać stałą gotowość w zakresie rozpoznawania wirusowych chorób pęcherzowych;
4)
zatrudniać wykwalifikowanych pracowników i dysponować wyposażeniem technicznym umożliwiającym:
przeprowadzanie przeglądowych badań serologicznych niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa
epizootycznego w zakresie wirusowych chorób pęcherzowych;
5)
wykonywać badania potwierdzające lub wykluczające wystąpienie pryszczycy oraz innych
chorób pęcherzowych;
6)
określać charakterystykę antygenową wirusa pryszczycy w zakresie referencyjnych szczepów
stosowanych do wytwarzania szczepionki, jeżeli wyposażenie techniczne, jakim dysponuje
laboratorium referencyjne, to umożliwia:
a)
w przypadku stwierdzenia wystąpienia ogniska pryszczycy i zidentyfikowania serotypu
wirusa,
b)
we współpracy z Laboratorium Referencyjnym Unii Europejskiej - jeżeli to konieczne;
7)
przekazywać do Laboratorium Referencyjnego Unii Europejskiej próbki pobrane od zwierząt,
u których wystąpiły objawy choroby pęcherzowej, jeżeli uzyskano ujemny wynik badania
tych próbek w kierunku pryszczycy lub choroby pęcherzykowej świń;
8)
posiadać:
a)
szczepy referencyjne wirusów chorób pęcherzowych i antygeny referencyjne wszystkich
serotypów wirusa pryszczycy, surowice referencyjne odpornościowe swoiste dla tych
szczepów wirusów i antygenów oraz inne odczynniki umożliwiające szybkie rozpoznanie
wirusa, niezbędne do badań laboratoryjnych (diagnostycznych i naukowych),
b)
hodowle komórek umożliwiające niezwłoczne przeprowadzenie badań laboratoryjnych;
9)
uczestniczyć w badaniach:
a)
laboratoryjnych dotyczących określenia serotypu antygenowego i charakterystyki genomu
wirusa, który wywołał pryszczycę na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej
lub państw trzecich, jeżeli wyposażenie techniczne, jakim dysponuje laboratorium referencyjne,
to umożliwia,
b)
jakości i ćwiczeniach standaryzacji organizowanych przez Laboratorium Referencyjne
Unii Europejskiej;
10)
zapewniać:
a)
niezwłoczne przekazanie do Laboratorium Referencyjnego Unii Europejskiej próbek z
pierwotnych ognisk pryszczycy w celu potwierdzenia wystąpienia pryszczycy i dalszej
charakterystyki wirusa oraz oceny pokrewieństwa i kompatybilności antygenowej szczepów
terenowych do szczepów szczepionkowych z rezerwy antygenów i szczepionek Unii Europejskiej
w przypadku:
-
gdy nie jest możliwe prowadzenie badań, o których mowa w pkt 9 lit. a,
-
wirusów otrzymanych z państw trzecich, jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa
epizootycznego w zakresie wirusowych chorób pęcherzowych na terytorium Unii Europejskiej,
b)
pracownikom Inspekcji Weterynaryjnej możliwość obserwacji klinicznych przypadków pryszczycy
lub objawów klinicznych choroby, w ramach szkoleń prowadzonych przez laboratorium
referencyjne, we współpracy z Laboratorium Referencyjnym Unii Europejskiej;
11)
przekazywać, za pośrednictwem Głównego Lekarza Weterynarii, do Laboratorium Referencyjnego
Unii Europejskiej informacje dotyczące aktualnej sytuacji w zakresie pryszczycy na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
12)
stosować metody przeprowadzania badań laboratoryjnych i odczynniki wzorcowe zgodnie
z załącznikiem XIII do dyrektywy 2003/85, w zakresie testów diagnostycznych określonych
jako zalecane i testów diagnostycznych określonych jako alternatywne w stosunku do
zalecanych - w przypadku gdy ich parametry w zakresie czułości i specyficzności są
nie mniejsze od parametrów dla testów diagnostycznych określonych jako zalecane -
oraz przekazywać na żądanie Komisji Europejskiej informacje dotyczące stosowanych
testów diagnostycznych;
13)
posiadać możliwość niezwłocznego i precyzyjnego rozpoznawania wirusów chorób pęcherzowych
oraz wirusa encephalomyocarditis;
14)
udostępniać organom Inspekcji Weterynaryjnej i wskazanym przez Głównego Lekarza Weterynarii
laboratoriom urzędowym informacje przekazywane przez Laboratorium Referencyjne Unii
Europejskiej;
15)
współpracować:
a)
z Laboratorium Referencyjnym Unii Europejskiej i innymi krajowymi laboratoriami referencyjnymi
państw członkowskich Unii Europejskiej w celu doskonalenia metod przeprowadzania badań
laboratoryjnych oraz wymiany materiałów i informacji w tym zakresie,
b)
z laboratoriami urzędowymi, wskazanymi przez Głównego Lekarza Weterynarii, w zakresie
badań laboratoryjnych (serologicznych) niewymagających użycia wirusa pryszczycy, oraz
przekazywać do Laboratorium Referencyjnego Unii Europejskiej próbki, w badaniu których
nie uzyskano jednoznacznego wyniku, w celu przeprowadzenia testów potwierdzających;
16)
prowadzić i przechowywać dokumentację potwierdzającą zgodność stosowanych metod przeprowadzania
badań laboratoryjnych z wymaganiami określonymi przez Światową Organizację Zdrowia
Zwierząt lub w przepisach Unii Europejskiej oraz udostępniać ją na żądanie Komisji
Europejskiej.
Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają niektóre postanowienia dyrektywy Rady
2003/85/WE z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania pryszczycy,
uchylającej dyrektywę 85/511/EWG i decyzje 89/531/EWG i 91/665/EWG oraz zmieniającej
dyrektywę 92/46/EWG (Dz. Urz. UE L 306 z 22.11.2003, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 41, str. 5).
3)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi z dnia 19 października 2006 r. w sprawie wymagań, jakie powinno spełniać krajowe
laboratorium referencyjne przeprowadzające badania w kierunku pryszczycy (Dz. U. Nr
198, poz. 1460), które utraciło moc z dniem 29 kwietnia 2012 r. na podstawie art.
7 ust. 1 ustawy z dnia 19 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej
oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 60, poz. 372).