Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiejz dnia 4 czerwca 2012 r.w sprawie wolnej burty statków morskich

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 13 ust. 7 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim   (Dz. U. Nr 228, poz. 1368) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

tryb postępowania w sprawach wyznaczania wolnej burty statków morskich, zwanych dalej „statkami”;

2)

wzory międzynarodowych świadectw wolnej burty.

§ 2.

1.

Przepisy rozporządzenia stosuje się do statków o polskiej przynależności odbywających podróże międzynarodowe.

2.

Za podróż międzynarodową uważa się podróż, w czasie której następuje przekroczenie granicy państwowej.

§ 3.

Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do:

1)

jachtów morskich;

2)

statków rybackich;

3)

statków o długości mniejszej niż 24 m, których stępka została położona lub które znalazły się w podobnym stadium budowy w dniu 28 sierpnia 1969 r. lub później;

4)

statków o pojemności brutto mniejszej niż 150, których stępka została położona lub które znalazły się w podobnym stadium budowy przed dniem 28 sierpnia 1969 r.

§ 4.

Do wyznaczania wolnej burty stosuje się prawidła stosowane w celu określenia linii ładunkowych stanowiące załącznik I do Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, sporządzonej w Londynie dnia 5 kwietnia 1966 r.   (Dz. U. z 1969 r. Nr 33, poz. 282) wraz z Protokołem z 1988 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, 1966, sporządzonym w Londynie dnia 11 listopada 1988 r.   (Dz. U. z 2009 r. Nr 46, poz. 372), zwanej dalej „konwencją”, oraz przepisy prawidła 13 rozdziału II-1 Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r.   (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177) wraz z Protokołem z 1978 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r.   (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321), i z Protokołem z 1988 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 11 listopada 1988 r.   (Dz. U. z 2008 r. Nr 191, poz. 1173).

§ 5.

1.

W celu wyznaczenia wolnej burty statek poddaje się inspekcji, obejmującej pełny przegląd jego konstrukcji i wyposażenia w zakresie, o którym mowa w art. 14 pkt 1 lit. a konwencji.

2.

Jeżeli urządzenia, materiały i wymiary elementów konstrukcyjnych statku odpowiadają wymaganiom konwencji, statek otrzymuje znak wolnej burty.

3.

Statkowi oznakowanemu znakiem wolnej burty w sposób prawidłowy i trwały wydaje się międzynarodowe świadectwo wolnej burty, którego okres ważności regulują przepisy art. 19 konwencji, po stwierdzeniu, że:

1)

znak wolnej burty jest zgodny ze znakiem zdefiniowanym w prawidle 5 załącznika I do konwencji;

2)

znak wolnej burty jest uzupełniony liniami zdefiniowanymi w prawidle 6 załącznika I do konwencji;

3)

szczegóły oznakowania są zgodne z prawidłem 8 załącznika I do konwencji.

4.

Wzór międzynarodowego świadectwa wolnej burty został określony w załączniku III do konwencji.

§ 6.

1.

W przypadku stwierdzenia w wyniku inspekcji, że statek:

1)

posiada nowatorskie elementy konstrukcyjne, w przypadku których zastosowanie poszczególnych postanowień konwencji mogłoby poważnie zahamować badania mające na celu rozwój takich elementów i ich stosowanie,

2)

nie odbywa podróży międzynarodowych, lecz na skutek wyjątkowych okoliczności ma podjąć jednorazową podróż międzynarodową,

3)

odbywa podróże międzynarodowe między portami polskimi a sąsiadującymi portami innych państw, a takie zwolnienie zostanie przewidziane w porozumieniach zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z tymi państwami
- statek może zostać zwolniony od wymagań konwencji.

2.

Statkowi, o którym mowa w ust. 1, wydaje się międzynarodowe świadectwo zwolnienia od wymagań wolnej burty, którego okres ważności regulują przepisy art. 19 konwencji.

3.

Wzór międzynarodowego świadectwa zwolnienia od wymagań wolnej burty został określony w załączniku III do konwencji.

4.

W każdym przypadku zastosowania przepisów ust. 1 pkt 1 i 3 dyrektor urzędu morskiego sporządza i przesyła do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej informację przewidzianą art. 6 ust. 3 konwencji.

§ 7.

Świadectwa wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują swoją ważność na czas, na jaki zostały wydane.
2)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 14 listopada 2002 r. w sprawie wolnej burty statków morskich (Dz. U. Nr 223, poz. 1874 oraz z 2011 r. Nr 61, poz. 307), które zgodnie z art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.