1.
Program kształcenia na studiach zawodowych, w tym wymiar zajęć teoretycznych, praktycznych
i praktyk zawodowych, ustala uczelnia, uwzględniając różnice pomiędzy treściami kształcenia
określonymi w standardach kształcenia dla kierunków studiów pielęgniarstwo i położnictwo
oraz programami nauczania zrealizowanymi odpowiednio w szkołach, o których mowa w
§ 1.
2.
Program kształcenia dla pielęgniarek, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a, uczelnia
ustala, uwzględniając wymagania dotyczące treści kształcenia określone w załączniku
do rozporządzenia.
4.
Przewidziane w programie kształcenia zajęcia praktyczne i praktyki zawodowe mogą zostać
zaliczone na wniosek studenta na podstawie udokumentowanego doświadczenia zawodowego,
w zakresie wykonywanych czynności odpowiadających przedmiotowi zajęć praktycznych
lub praktyk zawodowych, z uwzględnieniem długości stażu pracy, w przypadku:
1)
pielęgniarek, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a, nie więcej jednak niż 30% wymiaru
tych zajęć i praktyk;
2)
pielęgniarek, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. b-d, oraz położnych, o których mowa
w § 2 pkt 2, nie więcej jednak niż 50% wymiaru tych zajęć i praktyk.
5.
Zaliczenia zajęć praktycznych i praktyk zawodowych dokonuje kierownik podstawowej
jednostki organizacyjnej uczelni prowadzącej studia zawodowe, po zasięgnięciu opinii
Krajowej Rady Akredytacyjnej Szkół Pielęgniarek i Położnych.
6.
Zajęcia zrealizowane w ramach programu nauczania w szkołach, o których mowa w § 1,
odnotowuje w indeksie kierownik jednostki, o którym mowa w ust. 5.