Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwościz dnia 9 lipca 2012 r.w sprawie sposobu planowania i wykorzystywania środków na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych sędziów oraz warunków przyznawania pomocy finansowej z tych środków

Treść rozporządzenia

§ 1.

1.

Minister Sprawiedliwości planuje wysokość środków na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych sędziów w ramach właściwych części budżetu państwa, a następnie wykorzystuje środki przyznane na ten cel w ustawie budżetowej, kierując się zasadami racjonalnego gospodarowania środkami publicznymi.

2.

Minister Sprawiedliwości corocznie, po ogłoszeniu ustawy budżetowej, dokonuje podziału pozostających w jego dyspozycji środków, o których mowa w ust. 1, dla:

1)

sądów apelacyjnych - na pomoc finansową dla sędziów pełniących służbę na obszarze danej apelacji;

2)

Ministerstwa Sprawiedliwości - na pomoc finansową dla sędziów delegowanych do Ministerstwa Sprawiedliwości, których wynagrodzenia są finansowane ze środków pozostających w dyspozycji Ministra Sprawiedliwości;

3)

jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Sprawiedliwości albo przez niego nadzorowanych - na pomoc finansową dla sędziów delegowanych do tych jednostek, których wynagrodzenia są finansowane ze środków pozostających w dyspozycji kierowników tych jednostek.

§ 2.

Pomoc finansowa na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych sędziego, zwana dalej „pomocą finansową”, może być przyznana z przeznaczeniem na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo poprawę warunków mieszkaniowych, a w szczególności na:

1)

budowę albo rozbudowę lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego;

2)

uzupełnienie wkładu budowlanego do spółdzielni mieszkaniowej;

3)

kaucję lub opłaty wymagane przy uzyskiwaniu lub zamianie lokalu mieszkalnego;

4)

zakup lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo spłatę kredytu zaciągniętego w tym celu.

§ 3.

1.

Warunkiem przyznania sędziemu pomocy finansowej jest:

1)

zaangażowanie środków własnych w wysokości co najmniej 10% przewidywanego pełnego kosztu planowanej lub realizowanej inwestycji mieszkaniowej;

2)

niekorzystanie, w okresie pięciu lat poprzedzających złożenie wniosku o przyznanie pomocy finansowej, ze zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z wyłączeniem pożyczki na remont mieszkania, a w przypadku krótszego okresu pełnienia urzędu na stanowisku sędziego - od dnia powołania na stanowisko.

2.

Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy sędziego zamieszkującego w innej miejscowości niż miejscowość będąca siedzibą sądu, w którym pełni służbę, a pomoc finansowa jest przeznaczona na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego w miejscowości będącej siedzibą tego sądu.

§ 4.

1.

Pomoc finansowa jest przyznawana na wniosek sędziego.

2.

Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać udokumentowane informacje dotyczące planowanej lub realizowanej inwestycji mieszkaniowej oraz sytuacji majątkowej i rodzinnej sędziego ubiegającego się o przyznanie pomocy finansowej, a w szczególności:

1)

sposobu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych;

2)

powierzchni planowanej lub realizowanej inwestycji mieszkaniowej;

3)

przewidywanych pełnych kosztów inwestycji;

4)

zaangażowania środków własnych;

5)

dotychczasowych warunków mieszkaniowych;

6)

stanu rodziny, majątku i dochodów.

3.

Wnioski o przyznanie pomocy finansowej są rozpatrywane dwa razy w roku - w kwietniu i w październiku. Wnioski składa się do końca miesiąca poprzedzającego każdy z wymienionych miesięcy.

4.

Przyznanie i wysokość pomocy finansowej są uzależnione od wysokości wydatków ustalonych na ten cel w planie finansowym oraz wysokości środków pieniężnych postawionych do dyspozycji właściwemu dysponentowi, a także liczby złożonych wniosków oraz sytuacji mieszkaniowej, majątkowej i rodzinnej sędziów ubiegających się o jej przyznanie.

§ 5.

1.

Wnioski o przyznanie pomocy finansowej rozpatruje:

1)

prezes właściwego sądu apelacyjnego, po zasięgnięciu opinii kolegium sądu apelacyjnego oraz dyrektora tego sądu w zakresie oceny zabezpieczeń i realności spłaty pożyczki - wnioski sędziów pełniących służbę na obszarze danej apelacji;

2)

Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii kolegium właściwego sądu apelacyjnego - wnioski sędziów, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 2, prezesów sądów apelacyjnych oraz kierowników jednostek, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 3;

3)

kierownik jednostki organizacyjnej, o której mowa w § 1 ust. 2 pkt 3, po zasięgnięciu opinii kolegium właściwego sądu apelacyjnego - wnioski sędziów delegowanych do tej jednostki.

2.

W uzasadnionych przypadkach prezes sądu apelacyjnego może zasięgnąć opinii kolegium sądu okręgowego właściwego dla sędziego wnoszącego o przyznanie pomocy finansowej.

3.

W razie negatywnego rozpatrzenia wniosku o przyznanie pomocy finansowej, na żądanie wnioskodawcy, podaje się pisemne uzasadnienie.

§ 6.

1.

Pomoc finansowa jest przyznawana na podstawie umowy pożyczki.

2.

Umowę pożyczki z sędziami, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1, zawierają: prezes i dyrektor właściwego sądu apelacyjnego.

3.

Umowę pożyczki z sędziami, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 2, zawiera Dyrektor Generalny Ministerstwa Sprawiedliwości.

4.

Umowę pożyczki z sędziami, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 3, zawiera kierownik właściwej jednostki organizacyjnej.

§ 7.

1.

Udzielenie pożyczki wymaga ustanowienia hipoteki, poręczenia lub innego zabezpieczenia przewidzianego obowiązującymi ustawami.

2.

Pożyczki udziela się na okres nie dłuższy niż dwadzieścia pięć lat.

3.

Pożyczka jest oprocentowana w stosunku rocznym w wysokości średniorocznego wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, określanego corocznie w ustawie budżetowej, z uwzględnieniem dokonanych spłat.

§ 8.

1.

Spłata pożyczki następuje w ratach miesięcznych i rozpoczyna się od następnego miesiąca po otrzymaniu pożyczki.

2.

Szczegółowe warunki spłaty pożyczki określa umowa, o której mowa w § 6 ust. 1.

§ 9.

Na wniosek sędziego strony mogą zmienić warunki umowy pożyczki przez zmianę okresu, na jaki pożyczka została udzielona.

§ 10.

1.

W razie rozwiązania albo wygaśnięcia stosunku służbowego sędziego w sposób, o którym mowa w art. 68 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, udzielona pożyczka podlega zwrotowi.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zwrotowi, w formie jednorazowej spłaty, podlega kwota niespłaconej pożyczki oprocentowanej w wysokości 7,3% do dnia jej spłaty.

§ 11.

Do umów zawartych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem § 9.
1)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 188, poz. 1838 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 34, poz. 304, Nr 130, poz. 1376, Nr 185, poz. 1907 i Nr 273, poz. 2702 i 2703, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 131, poz. 1102, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1410, 1413 i 1417, Nr 178, poz. 1479 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1044 i Nr 218, poz. 1592, z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 64, poz. 433, Nr 73, poz. 484, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 136, poz. 959, Nr 138, poz. 976, Nr 204, poz. 1482 i Nr 230, poz. 1698, z 2008 r. Nr 223, poz. 1457, Nr 228, poz. 1507 i Nr 234, poz. 1571, z 2009 r. Nr 1, poz. 4, Nr 9, poz. 57, Nr 26, poz. 156 i 157, Nr 56, poz. 459, Nr 157, poz. 1241, Nr 178, poz. 1375, Nr 219, poz. 1706 i Nr 223, poz. 1777, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 205, poz. 1364, z 2011 r. Nr 109, poz. 627, Nr 126, poz. 714 i Nr 203, poz. 1192 oraz z 2012 r. poz. 637 i 672.
2)
Rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 11 kwietnia 2003 r. w sprawie sposobu planowania i wykorzystywania środków na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych sędziów oraz warunków przyznawania pomocy finansowej z tych środków (Dz. U. Nr 80, poz. 727, z 2007 r. Nr 144, poz. 1014 oraz z 2008 r. Nr 204, poz. 1279), które utraciło moc z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 203, poz. 1192).