Wyrok Trybunału Konstytucyjnegoz dnia 25 lipca 2012 r.

Treść wyroku

Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Andrzej Rzepliński - przewodniczący,
Stanisław Biernat,
Zbigniew Cieślak,
Maria Gintowt-Jankowicz,
Mirosław Granat,
Wojciech Hermeliński,
Marek Kotlinowski,
Małgorzata Pyziak-Szafnicka,
Stanisław Rymar - sprawozdawca,
Piotr Tuleja,
Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz,
Andrzej Wróbel,
Marek Zubik,
protokolant: Grażyna Szałygo,
po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 25 lipca 2012 r., wniosku Krajowej Rady Komorniczej o zbadanie zgodności:

1)

art. 10 ust. 5 pkt 1 i 2 w związku z art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji   (Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191, ze zm.), w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw   (Dz. U. Nr 112, poz. 769), z art. 2 i art. 17 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

2)

art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. powołanej w punkcie 1, w brzmieniu wskazanym w punkcie 1, w zakresie, w jakim Minister Sprawiedliwości zawiesza obligatoryjnie komornika w czynnościach w wypadku, gdy na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego   (Dz. U. Nr 89, poz. 555, ze zm.) został przeciw niemu wniesiony akt oskarżenia przez samego pokrzywdzonego, z art. 2, art. 17 ust. 1 i art. 65 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji,

3)

art. 15a ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. powołanej w punkcie 1, w brzmieniu wskazanym w punkcie 1, z art. 17 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji,

4)

art. 32b ust. 1 pkt 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. powołanej w punkcie 1, w brzmieniu wskazanym w punkcie 1, z art. 17 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji,

5)

art. 63 ust. 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. powołanej w punkcie 1, w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego   (Dz. U. Nr 236, poz. 2356) oraz w brzmieniu wskazanym w punkcie 1, w zakresie, w jakim pozbawia zastępowanego komornika prawa do wynagrodzenia za korzystanie z jego majątku w postaci środków rzeczowych jego kancelarii, z art. 64 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 oraz art. 32 ust. 1 Konstytucji,
orzeka:

1.

Art. 10 ust. 5 pkt 1 i 2 w związku z art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji   (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376 oraz z 2012 r. poz. 759) są zgodne z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

2.

Art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim odnosi się do postępowań wszczętych na podstawie subsydiarnego aktu oskarżenia o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, jest zgodny z art. 65 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 17 ust. 1 Konstytucji.

3.

Art. 15a ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy powołanej w punkcie 1 nie jest niezgodny z art. 17 ust. 1 Konstytucji.

4.

Art. 32b ust. 1 pkt 6 ustawy powołanej w punkcie 1 nie jest niezgodny z art. 17 ust. 1 Konstytucji.

5.

Art. 63 ust. 2 ustawy powołanej w punkcie 1 jest zgodny z art. 64 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 oraz art. 32 ust. 1 Konstytucji.
Ponadto postanawia:
na podstawie art. 39 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym   (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417, z 2009 r. Nr 56, poz. 459 i Nr 178, poz. 1375, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.