1.
W przypadku podjęcia przez zainteresowane podmioty, w szczególności zarządców dróg
publicznych poszczególnych kategorii, decyzji o wdrażaniu aplikacji ITS lub usług
ITS, podmioty te przy ich wdrażaniu stosują przepisy wydane na podstawie ust. 3, mając
na uwadze potrzeby w szczególności użytkowników ITS, w tym szczególnie zagrożonych
uczestników ruchu drogowego.
2.
Podmioty, o których mowa w ust. 1, przy wyborze i wdrażaniu aplikacji ITS i usług
ITS stosują odpowiednio następujące zasady:
1)
skuteczności - rzeczywiste przyczynianie się do rozwiązania kluczowych wyzwań mających
wpływ na transport drogowy w Europie, w szczególności zmniejszenia zatorów, ograniczenia
emisji zanieczyszczeń, zwiększenia efektywności energetycznej transportu, osiągnięcia
wyższych poziomów bezpieczeństwa i ochrony użytkowników ITS, w tym szczególnie zagrożonych
uczestników ruchu drogowego;
2)
opłacalności - optymalizowanie stosunku kosztów do rezultatów mierzonych realizacją
celów;
3)
proporcjonalności - zapewnianie różnych poziomów osiągalnej jakości usług ITS i ich
wdrażania, z uwzględnieniem specyfiki lokalnej, regionalnej, krajowej i europejskiej,
jeżeli jest to celowe;
4)
wspierania ciągłości usług ITS - zapewnianie ciągłości usług ITS na obszarze Unii
Europejskiej, w szczególności w ramach transeuropejskiej sieci drogowej oraz, w miarę
możliwości, na zewnętrznych granicach Unii Europejskiej; ciągłość usług powinna być
zapewniona na poziomie dostosowanym do cech sieci łączących odpowiednio państwa, regiony,
a także miasta z obszarami wiejskimi;
5)
zapewniania interoperacyjności - zapewnianie, aby ITS oraz procesy gospodarcze będące
ich podstawą były zdolne do wymiany danych, informacji i wiedzy, aby umożliwić skuteczne
świadczenie usług ITS;
6)
wspierania zgodności wstecznej - zapewnianie zdolności ITS do współpracy z istniejącymi
systemami służącymi temu samemu celowi bez utrudniania rozwoju nowych technologii,
jeżeli jest to celowe;
7)
poszanowania istniejącej infrastruktury krajowej i cech sieci drogowej - uwzględnianie
naturalnych różnic między cechami sieci drogowych, w szczególności w zakresie natężenia
ruchu oraz warunków drogowych związanych z pogodą;
8)
promowania równego dostępu - nieutrudnianie dostępu do aplikacji ITS i usług ITS szczególnie
zagrożonym uczestnikom ruchu drogowego oraz ich niedyskryminowanie w zakresie tego
dostępu;
9)
wspierania dojrzałości - wykazywanie, po dokonaniu odpowiedniej oceny ryzyka, odporności
innowacyjnych ITS osiągniętej dzięki odpowiedniemu poziomowi zaawansowania technicznego
i wykorzystania operacyjnego;
10)
zapewniania jakości określania czasu i położenia - wykorzystywanie infrastruktury
satelitarnej lub dowolnej innej technologii zapewniającej równorzędne poziomy dokładności
na potrzeby aplikacji ITS i usług ITS, które wymagają globalnych, nieprzerwanych,
dokładnych i gwarantowanych usług związanych z określaniem czasu i położenia;
11)
ułatwiania intermodalności - uwzględnianie przy wdrażaniu ITS kwestii związanych z
koordynacją różnych rodzajów transportu, jeżeli jest to celowe;
12)
poszanowania spójności - uwzględnianie istniejących zasad, kierunków polityki i działań
Unii Europejskiej, które mają zastosowanie w zakresie ITS, w szczególności w dziedzinie
normalizacji.
3.
Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
łączności może określić, w drodze rozporządzenia:
1)
po wydaniu przez Komisję Europejską specyfikacji w zakresie wdrażania inteligentnych
systemów transportowych w obszarze transportu drogowego, szczegółowe wymagania techniczne
lub operacyjne dla aplikacji ITS i usług ITS,
2)
sposoby wdrażania aplikacji ITS i usług ITS
- mając na uwadze potrzebę zapewnienia skoordynowanego i spójnego wdrażania inteligentnych
systemów transportowych w obszarze transportu drogowego, zaspokajanie w możliwie szerokim
zakresie potrzeb użytkowników ITS oraz uwzględniając zasady, o których mowa w ust.
2.