1)
w drodze spalania, metodą Wickbolda, polegającą na wprowadzeniu próbki analitycznej
gazowej lub ciekłej do płomienia tlenowo-wodorowego w celu spalenia przy zachowaniu
znacznego nadmiaru tlenu, albo
2)
metodą utleniania siarki w rurze do spalań do ditlenku siarki i kulometrycznym oznaczeniu
jonów jodu I ˉ po reakcji I2 z ditlenkiem siarki, albo
3)
metodą fluorescencji w nadfiolecie, polegającą na utlenianiu siarki do ditlenku siarki
w wysokiej temperaturze w atmosferze wzbogaconej w tlen w rurze do spalań, wzbudzeniu
ditlenku siarki i pomiarze promieniowania fluorescencyjnego emitowanego przez wzbudzony
ditlenek siarki.
4.1.
W przypadku oznaczania zawartości siarki w sposób określony w pkt 4 ppkt 1 stosowane
odczynniki i materiały, rodzaj aparatury, wielkość próbki, sposób wykonania oznaczenia
zaabsorbowanej siarki i jej oznaczanie, badanie sprawdzające, sposób podawania wyniku,
precyzję metody, a także sposób sporządzania sprawozdania z badań określa norma PN-EN
24260.
4.2.
W przypadku oznaczania zawartości siarki w sposób określony w pkt 4 ppkt 2 stosowane
odczynniki i materiały, sposób wykonania oznaczenia, sposób podawania wyniku, precyzję
metody, a także sposób sporządzania sprawozdania z badań określa norma ASTM D 3246.
4.3.
W przypadku oznaczania zawartości siarki w sposób określony w pkt 4 ppkt 3 rodzaj
stosowanej aparatury oraz odczynników, występujące czynniki ryzyka, sposób pobierania
próbek, precyzję metody fluorescencji w nadfiolecie oraz obliczanie wyników określa
norma ASTM D 6667.