Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie
ustawy z dnia 26 października 2006 r. o ratyfikacji tekstu jednolitego zmienionego
Statutu Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego, przyjętego w Hadze
dnia 30 czerwca 2005 r.
(Dz. U. Nr 237, poz. 1709) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej dnia 27 marca 2007 r. ratyfikował wyżej wymieniony
tekst jednolity zmienionego statutu.
Zgodnie z art. 12 statutu oraz postanowieniami Aktu końcowego zmiany do statutu weszły
w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej oraz pozostałych państw-stron Haskiej
Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego dnia 1 lutego 2007 r.
1)
Statut Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego został przyjęty w Hadze
dnia 31 października 1951 r. podczas Siódmej Sesji Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego
Międzynarodowego.
Zgodnie z art. 14 statutu wszedł on w życie dnia 15 lipca 1955 r.;
2)
postanowieniem z dnia 20 stycznia 1984 r. Prezydium Rządu podjęło decyzję o przystąpieniu
przez Polskę do Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego.
Zgodnie z art. 2 statutu dnia 29 maja 1984 r. Polska złożyła oświadczenie o przyjęciu
statutu, stając się z tym dniem członkiem Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego;
3)
następujące państwa oraz organizacja międzynarodowa stały się członkami Haskiej Konferencji
Prawa Prywatnego Międzynarodowego w podanych niżej datach:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Jordańskie Królestwo Haszymidzkie
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Wielkie Księstwo Luksemburga
|
|
|
|
|
|
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Meksykańskie Stany Zjednoczone
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Republika Federalna Niemiec
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Republika Południowej Afryki
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki
|
|
|
Stany Zjednoczone Ameryki
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Wschodnia Republika Urugwaju
|
|
|
Boliwariańska Republika Wenezueli
|
|
|
|
|
|
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
|
|
|
Socjalistyczna Republika Wietnamu
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4)
podczas złożenia dokumentu przystąpienia Wspólnota Europejska złożyła następującą
deklarację:
Deklaracja kompetencji Wspólnoty Europejskiej określająca dziedziny, w których jej
państwa członkowskie przeniosły na nią swoje kompetencje
1.
Niniejszą deklarację wydano zgodnie z art. 2A ust. 3 Statutu Haskiej Konferencji Prawa
Prywatnego Międzynarodowego. Określono w niej dziedziny, w których państwa członkowskie
przeniosły swoje kompetencje na Wspólnotę Europejską.
2.
Wspólnota Europejska posiada wewnętrzną kompetencję do przyjmowania ogólnych i szczegółowych
przepisów dotyczących prawa prywatnego międzynarodowego w różnych dziedzinach w jej
państwach członkowskich. W obszarach objętych zakresem działania konferencji haskiej
do kompetencji Wspólnoty Europejskiej na mocy tytułu IV traktatu WE należy zwłaszcza
przyjmowanie środków w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych mających
skutki transgraniczne w zakresie niezbędnym do zapewnienia należytego funkcjonowania
rynku wewnętrznego (art. 61 lit. c) i art. 65 traktatu WE). Tego rodzaju środki obejmują
następujące działania:
a)
poprawę i uproszczenie systemu transgranicznego doręczania aktów sądowych i pozasądowych;
współpracę w dziedzinie gromadzenia dowodów; uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach
cywilnych i handlowych, w tym decyzji pozasądowych;
b)
wspieranie zgodności norm mających zastosowanie w państwach członkowskich w dziedzinie
kolizji ustaw i sporów o właściwość;
c)
usuwanie przeszkód w należytym biegu procedur cywilnych, wspierając w razie potrzeby
zgodność norm procedury cywilnej mających zastosowanie w państwach członkowskich.
3.
W dziedzinach, które nie należą do jej kompetencji wyłącznej, Wspólnota Europejska
podejmuje działania, zgodnie z zasadą pomocniczości, tylko wówczas i tylko w takim
zakresie, w jakim cele proponowanych działań nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający
przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na rozmiary lub skutki proponowanych
działań możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty Europejskiej. Działanie
Wspólnoty Europejskiej nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych
celów.
4.
Wspólnota Europejska ma ponadto uprawnienia także w innych obszarach, które mogą stanowić
przedmiot konwencji Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego, takich
jak rynek wewnętrzny (art. 95 traktatu WE) czy ochrona konsumentów (art. 153 traktatu
WE).
5.
Wspólnota Europejska skorzystała ze swoich kompetencji, przyjmując liczne instrumenty
zgodnie z art. 61 lit. c) traktatu WE, w tym:
-
-
rozporządzenie Rady (WE) nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania
upadłościowego,
-
-
rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie doręczania
w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych
lub handlowych,
-
-
rozporządzenie Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji
i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych,
-
-
rozporządzenie Rady (WE) nr 1206/2001 z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie współpracy
między sądami państw członkowskich przy przeprowadzaniu dowodów w sprawach cywilnych
lub handlowych,
-
-
dyrektywę Rady 2003/8/WE z dnia 27 stycznia 2003 r. w celu usprawnienia dostępu do
wymiaru sprawiedliwości w sporach transgranicznych poprzez ustanowienie minimalnych
wspólnych zasad odnoszących się do pomocy prawnej w sporach o tym charakterze,
-
-
rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji
oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących
odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylające rozporządzenie (WE) nr 1347/2000, oraz
-
-
rozporządzenie (WE) nr 805/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia
2004 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego dla roszczeń bezspornych.
Przepisy dotyczące prawa prywatnego międzynarodowego zawarte są także w innych aktach
prawnych Wspólnoty, zwłaszcza w takich dziedzinach, jak ochrona konsumentów, ubezpieczenia,
usługi finansowe oraz własność intelektualna. Z tego względu dyrektywy Wspólnoty,
na które wpływ miała konwencja haska w sprawie prawa właściwego dla niektórych praw
dotyczących papierów wartościowych zapisanych na rachunku w instytucji pośredniczącej,
zostały przyjęte na mocy art. 95 traktatu WE.
6.
Wprawdzie w traktacie WE nie ma bezpośredniego odniesienia do kompetencji zewnętrznej
Wspólnoty, jednak z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wynika,
że wspomniane powyżej postanowienia traktatu WE tworzą podstawę prawną nie tylko dla
wewnątrzwspólnotowych aktów prawnych, ale także dla zawierania przez Wspólnotę umów
międzynarodowych. Wspólnota może zawierać umowy międzynarodowe, jeśli skorzystała
już z kompetencji wewnętrznej w celu przyjęcia środków służących realizacji wymienionych
powyżej wspólnych polityk lub jeśli zawarcie umowy międzynarodowej jest niezbędne
dla osiągnięcia jednego z celów Wspólnoty Europejskiej*. Kompetencja zewnętrzna Wspólnoty ma charakter wyłączny tam, gdzie umowa międzynarodowa
wpływa na przepisy wewnątrzwspólnotowe lub zmienia zakres ich stosowania**. W takim przypadku podejmowanie działań zewnętrznych z udziałem państw trzecich lub
organizacji międzynarodowych należy do zadań Wspólnoty, a nie państw członkowskich.
Umowa międzynarodowa może być przedmiotem wyłącznej kompetencji Wspólnoty w całości
bądź jedynie w pewnym zakresie.
7.
Instrumenty Wspólnoty są zazwyczaj wiążące dla wszystkich państw członkowskich. W
odniesieniu do tytułu IV traktatu WE zawierającego podstawę prawną współpracy sądowej
w sprawach cywilnych specjalne uregulowanie stosuje się do Danii, Irlandii i Zjednoczonego
Królestwa. Środki przyjęte na mocy tytułu IV traktatu WE nie są wiążące dla Danii,
Irlandii i Zjednoczonego Królestwa oraz nie mają zastosowania do tych państw. Dania,
Irlandia i Zjednoczone Królestwo uczestniczą w instrumentach prawnych przyjmowanych
na mocy tytułu IV traktatu WE, jeśli notyfikują to Radzie. Irlandia i Zjednoczone
Królestwo zdecydowały o uczestnictwie we wszystkich środkach wymienionych powyżej
w pkt 5.
8.
Zakres kompetencji przeniesionych przez państwa członkowskie na Wspólnotę Europejską
zgodnie z traktatem WE jest ze swej natury podatny na zmiany. Wspólnota Europejska
i jej państwa członkowskie będą dbać o to, aby każda zmiana w kompetencjach Wspólnoty
była niezwłocznie zgłaszana do Sekretarza Generalnego Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego
Międzynarodowego, jak przewidziano w art. 2A ust. 4 Statutu.
* Opinia 1/76 Trybunału Sprawiedliwości, Zb.Orz. 1977, str. 741; opinia 2/91, Zb.Orz.
1993, str. I-1061; sprawa 22/70 („AETR”); Komisja przeciwko Radzie, Zb.Orz. 1971,
str. 263; sprawa C-467/98 („otwarte niebo”), Komisja przeciwko Danii, Zb.Orz. 2002,
str. I-9519.
** Sprawa 22/70 („AETR”), Komisja przeciwko Radzie; sprawa C-467/98 („otwarte niebo”),
Komisja przeciwko Danii.
Declaration of competence of the European Community specifying the matters in respect
of which competence has been transferred to it by its Member States
1.
This Declaration is given pursuant to Article 2A(3) of the Statute of the Hague Conference
on Private International Law and specifies the matters in respect of which competence
has been transferred to the European Community by its Member States.
2.
The European Community has internal competence to adopt general and specific measures
relating to private international law in various fields in its Member States. In respect
of matters within the purview of the HCCH, the European Community notably has competence
under Title IV of the EC Treaty to adopt measures in the field of judicial cooperation
in civil matters having cross-border implications insofar as necessary for the proper
functioning of the internal market (Articles 61(c) and 65 EC Treaty). Such measures
include:
(a)
improving and simplifying the system for cross-border service of judicial and extrajudicial
documents; cooperation in the taking of evidence; the recognition and enforcement
of decisions in civil and commercial cases, including decisions in extrajudicial cases;
(b)
promoting the compatibility of the rules applicable in the Member States concerning
the conflict of laws and of jurisdiction;
(c)
eliminating obstacles to the good functioning of civil proceedings, if necessary by
promoting the compatibility of the rules on civil procedure applicable in the Member
States.
3.
In areas which do not fall within its exclusive competence, the European Community
shall take action, in accordance with the principle of subsidiarity, only if and insofar
as the objectives of the proposed action cannot be sufficiently achieved by Member
States and can therefore, by reason of the scale or effects of the proposed action,
be better achieved by the European Community. Any action by the European Community
shall not go beyond what is necessary to achieve the objectives.
4.
Furthermore, the European Community has competence in other fields which can be subject
to conventions of the HCCH, as in the field of the internal market (Article 95 EC
Treaty) or consumer protection (Article 153 EC Treaty).
5.
The European Community has made use of its competence by adopting a number of instruments
under Article 61(c) of the EC Treaty, such as:
-
-
Council Regulation (EC) No 1346/2000 of 29 May 2000 on insolvency proceedings,
-
-
Council Regulation (EC) No 1348/2000 of 29 May 2000 on the service in the Member States
of judicial and extrajudicial documents in civil or commercial matters,
-
-
Council Regulation (EC) No 44/2001 of 22 December 2000 on jurisdiction, recognition
and enforcement in civil and commercial matters,
-
-
Council Regulation (EC) No 1206/2001 of 28 May 2001 on cooperation between the courts
of the Member States in the taking of evidence in civil or commercial matters,
-
-
Council Directive 2003/8/EC of 27 January 2003 to improve access to justice in cross-border
disputes by establishing minimum common rules relating to legal aid for such disputes,
-
-
Council Regulation (EC) No 2201/2003 of 27 November 2003 concerning jurisdiction and
the recognition and enforcement of judgements in matrimonial matters and the matters
of parental responsibility, repealing Regulation (EC) No 1347/2000, and
-
-
Regulation (EC) No 805/2004 of the European Parliament and of the Council of 21 April
2004 creating a European Enforcement Order for uncontested claims.
Provisions on private international law can also be found in other Community legislation,
notably in the area of consumer protection, insurance, financial services and intellectual
property. Thus, the Community Directives affected by the Hague Convention on the Law
Applicable to Certain Rights of Securities held with an Intermediary were adopted
on the basis of Article 95 of the EC Treaty.
6.
Even if there is no explicit reference to external competence in the EC Treaty, it
results from the jurisprudence of the Court of Justice of the European Communities
that the provisions of the EC Treaty referred to above constitute legal bases not
only for internal acts of the Community, but also for the conclusion of international
agreements by the Community. The Community may conclude international agreements whenever
the internal competence has already been used in order to adopt measures for implementing
common policies, as listed above, or if international agreement is necessary to obtain
one of the European Community’s objectives*. The Community’s external competence is exclusive to the extent to which an international
agreement affects internal Community rules or alters their scope**. Where this is the case, it is not for the Member States but for the Community to
enter into external undertakings with third States or International Organisations.
An international agreement can fall entirely or only to some extent within exclusive
Community competence.
7.
Community instruments are normally binding for all Member States. Concerning Title
IV of the EC Treaty which comprises the legal basis for judicial cooperation in civil
matters, a special regime applies to Denmark, Ireland and the United Kingdom. Measures
taken under Title IV of the EC Treaty are not binding upon or applicable in Denmark.
Ireland and the United Kingdom take part in legal instruments adopted under Title
IV of the EC Treaty if they notify the Council to that effect. Ireland and the United
Kingdom have decided to opt in on all measures listed at point 5 above.
8.
The extent of competence which the Member States have transferred to the European
Community pursuant to the EC Treaty is, by its nature, liable to continuous development.
The European Community and its Member States will ensure that any change in the Community’s
competences will be promptly notified to the Secretary-General of the HCCH as stipulated
in Article 2A(4) of the Statute.
* Opinion 1/76 of the Court of Justice, ECR 1977, p. 741; Opinion 2/91, ECR 1993, p.
I-1061; Case 22/70 (AETR); Commission v Council, ECR 1971, p. 263; Case-C-467/98 (open
skies), Commission v Denmark, ECR 2002, p. I-9519.
** Case 22/70 (“AETR”), Commission v Council, Case-C-467/98 (“open skie”), Commission
v. Denmark.