8.1.
Do każdego wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro należy dołączyć informacje potrzebne
do jego bezpiecznego i właściwego używania, zredagowane odpowiednio do poziomu wyszkolenia
i wiedzy potencjalnych użytkowników, oraz informacje konieczne do identyfikacji wytwórcy.
Informacje te obejmują dane zamieszczone w oznakowaniu i instrukcjach używania.
Informacje potrzebne do bezpiecznego i właściwego używania wyrobu medycznego do diagnostyki
in vitro powinny znajdować się na samym wyrobie lub opakowaniu handlowym, jeżeli jest
to możliwe. Jeżeli osobne pełne oznakowanie każdej sztuki nie jest możliwe, informacje
muszą być podane na opakowaniu lub w instrukcji używania dostarczanej z jednym lub
większą liczbą wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro.
Instrukcje używania muszą towarzyszyć lub znajdować się w opakowaniu jednego lub większej
liczby wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro. W uzasadnionych i wyjątkowych przypadkach
dopuszcza się niedołączanie instrukcji używania do wyrobów medycznych do diagnostyki
in vitro, które można bezpiecznie i właściwie używać bez instrukcji.
Wytwórca musi uwzględnić przepisy państwa członkowskiego, w którym wyroby medyczne
do diagnostyki in vitro mają być używane, dotyczące języka lub języków, na które powinny
być przetłumaczone oznakowania i instrukcje używania tych wyrobów, a w przypadku wyrobów
do samokontroli, oznakowania i instrukcje używania muszą być przetłumaczone na urzędowy
język lub urzędowe języki państwa członkowskiego, w którym wyrób do samokontroli ma
dotrzeć do użytkownika końcowego.
8.2.
Zaleca się, aby informacje miały postać symboli. Każdy użyty symbol i kolor identyfikacyjny
musi być zgodny z normami zharmonizowanymi. W przypadkach gdy normy zharmonizowane
nie określają odpowiednich symboli lub kolorów identyfikacyjnych, zastosowane symbole
i kolory opisuje się w dokumentacji dostarczanej z wyrobem medycznym do diagnostyki
in vitro.
W przypadku wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro, które zawierają substancję
lub mieszaninę substancji, które można uznać za niebezpieczne z uwagi na ich rodzaj,
ilość składników oraz postać, w jakiej występują, wyma
gania dotyczące odpowiednich symboli i oznakowania określają przepisy dotyczące substancji
chemicznych i ich mieszanin. W przypadku gdy na wyrobie medycznym do diagnostyki in
vitro lub jego etykiecie nie ma miejsca, aby zamieścić wymagane informacje, na etykiecie
umieszcza się odpowiednie symbole ostrzegawcze, a pozostałe informacje zamieszcza
w instrukcji używania. Jeżeli wszystkie istotne informacje umieszczono w instrukcji
używania wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro, nie stosuje się do niego przepisów
dotyczących karty charakterystyki określonych w przepisach dotyczących substancji
chemicznych i ich mieszanin.
8.4.
Oznakowanie zawiera w szczególności następujące elementy, które mogą mieć także postać
symboli:
1)
nazwę lub nazwę handlową wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro oraz nazwę i adres
wytwórcy; w przypadku wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro importowanego do państwa
członkowskiego w celu dystrybucji w państwach członkowskich, etykiety, zewnętrzne
opakowanie lub instrukcje używania powinny zawierać ponadto nazwę i adres autoryzowanego
przedstawiciela;
2)
informacje niezbędne użytkownikowi do jednoznacznej identyfikacji wyrobu medycznego
do diagnostyki in vitro i zawartości opakowania;
3)
wyraz „JAŁOWE” albo „STERYLNE”, albo „STERILE” albo wskazanie szczególnego stanu mikrobiologicznego
lub stanu czystości wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro, jeżeli dotyczy;
4)
kod lub numer partii lub serii, poprzedzony wyrazem „PARTIA” albo „SERIA”, albo „LOT”
lub numer seryjny;
5)
oznaczenie daty, przed upływem której wyrób medyczny do diagnostyki in vitro lub jego
część może być używana bezpiecznie bez pogorszenia parametrów działania, wyrażonej
w kolejności: rok, miesiąc i, jeżeli to istotne, dzień;
6)
w przypadku wyrobów do oceny działania wyrazy „wyłącznie do oceny działania”;
7)
stwierdzenie, że dany wyrób jest przeznaczony do diagnostyki in vitro, jeżeli ma to
znaczenie;
8)
specjalne warunki przechowywania lub obchodzenia się z wyrobem medycznym do diagnostyki
in vitro;
9)
specjalne zalecenia eksploatacyjne, jeżeli dotyczy;
10)
stosowne ostrzeżenia lub środki ostrożności, które należy przedsięwziąć;
11)
jeżeli wyrób medyczny do diagnostyki in vitro jest przeznaczony do samokontroli, wyraźne
stwierdzenie tego faktu.
8.5.
Jeżeli przewidziane zastosowanie wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro może nie
być oczywiste dla użytkowników, wytwórca określa wyraźnie to zastosowanie w instrukcjach
używania i w oznakowaniu, jeżeli dotyczy.
8.6.
Jeżeli to uzasadnione i wykonalne, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro i części
od nich odłączalne muszą być identyfikowane kodem lub numerem partii lub serii, aby
umożliwić podjęcie działań w celu wykrycia potencjalnego ryzyka stwarzanego przez
te wyroby i części od nich odłączalne.
8.7.
Instrukcja używania wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro musi zawierać:
1)
dane określone w ust. 8.4, z wyłączeniem pkt 4 i 5;
2)
skład produktu odczynnikowego określony przez rodzaj i ilość lub stężenie substancji
aktywnego składnika lub aktywnych składników odczynnika, odczynników lub zestawu,
jak również, jeżeli dotyczy, stwierdzenie, że wyrób medyczny do diagnostyki in vitro
zawiera inne składniki, które mogą wpłynąć na pomiar;
3)
warunki przechowywania oraz okres trwałości po pierwszym otwarciu bezpośredniego opakowania
oraz warunki przechowywania i trwałości odczynników roboczych;
4)
parametry działania, o których mowa w części I ust. 3;
5)
wskazanie wymaganego specjalnego sprzętu, w tym informacje niezbędne do identyfikacji
tego sprzętu w celu jego właściwego użycia;
6)
rodzaj próbki, jakiej należy użyć, oraz specjalne warunki jej pobierania, wstępnego
przygotowania oraz, jeżeli to niezbędne, warunki przechowywania i instrukcje przygotowania
pacjenta;
7)
szczegółowy opis procedury, zgodnie z którą należy postępować podczas używania wyrobu
medycznego do diagnostyki in vitro;
8)
procedurę pomiarową, według której należy stosować wyrób medyczny do diagnostyki in
vitro, włącznie z:
b)
specyficznymi parametrami analitycznymi, takimi jak: czułość, swoistość, dokładność,
powtarzalność, odtwarzalność, granice wykrywalności i zakres pomiarowy, włączając
w to informacje konieczne do kontroli znanych zakłóceń,
c)
ograniczeniami metody oraz informacją na temat stosowania przez użytkownika dostępnych
referencyjnych procedur pomiarowych i materiałów odniesienia,
d)
szczegółowymi informacjami dotyczącymi dodatkowych procedur lub postępowania, koniecznych
przed użyciem wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro, w szczególności rozpuszczania,
inkubacji, rozcieńczania lub sprawdzania przyrządu,
e)
wskazaniem, czy jest wymagane specjalne przeszkolenie użytkowników;
9)
metodę matematyczną obliczania wyników analitycznych;
10)
środki, jakie należy podjąć w przypadku zmian parametrów analitycznych wyrobu medycznego
do diagnostyki in vitro;
11)
informacje dla użytkownika odnoszące się do:
a)
wewnętrznej kontroli jakości, łącznie ze szczególnymi procedurami walidacji,
b)
spójności pomiarowej wzorcowania wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro;
12)
przedziały referencyjne dla oznaczanych wielkości, łącznie z opisem właściwej populacji
odniesienia;
13)
jeżeli wyrób medyczny do diagnostyki in vitro, aby działać zgodnie z przewidzianym
zastosowaniem, ma być używany łącznie, zainstalowany lub połączony z innymi wyrobami
medycznymi do diagnostyki in vitro lub sprzętem - szczegółowe dane o jego właściwościach,
wystarczające do poprawnej identyfikacji wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro
lub sprzętu, w celu otrzymania właściwego i bezpiecznego połączenia;
14)
wszelkie informacje potrzebne do sprawdzenia, czy wyrób medyczny do diagnostyki in
vitro jest właściwie zainstalowany i działa poprawnie i bezpiecznie, oraz szczegółowe
informacje dotyczące rodzaju i częstości przeprowadzania konserwacji i wzorcowania,
konieczne do zapewnienia odpowiedniego i bezpiecznego działania tego wyrobu, a także
informacje o bezpiecznym pozbywaniu się odpadów;
15)
szczegółowe informacje dotyczące dodatkowego postępowania lub czynności koniecznych
przed użyciem wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro, w szczególności sterylizacji
i montażu końcowego;
16)
instrukcje postępowania niezbędne w razie uszkodzenia opakowania ochronnego oraz szczegółowe
informacje o właściwych metodach ponownej sterylizacji lub odkażenia;
17)
informacje o właściwych procesach pozwalających na ponowne użycie, obejmujących czyszczenie,
dezynfekcję, pakowanie oraz metodę ponownej sterylizacji lub odkażenia, a także o
ograniczeniach krotności użycia, jeżeli wyrób medyczny do diagnostyki in vitro służy
do wielokrotnego użytku;
18)
środki ostrożności, jakie należy podjąć w razie narażenia, w dających się przewidzieć
warunkach środowiska, na działanie w szczególności: pól magnetycznych, zewnętrznego
oddziaływania elektrycznego, wyładowań elektrostatycznych, ciśnienia lub jego zmian,
przyspieszenia, termicznych źródeł zapłonu i innych czynników;
19)
środki ostrożności, jakie należy podjąć w razie szczególnych, nietypowych zagrożeń
związanych z używaniem lub pozbywaniem się wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro,
łącznie ze specjalnymi środkami ochronnymi; jeżeli wyrób medyczny do diagnostyki in
vitro zawiera substancje pochodzenia ludzkiego lub tkanki pochodzenia zwierzęcego,
należy zwrócić uwagę na ich potencjalnie zakaźny charakter;
20)
w odniesieniu do wyrobu do samokontroli:
a)
wyniki powinny być wyrażane i przedstawiane w sposób czytelny i zrozumiały dla osoby
niebędącej profesjonalnym użytkownikiem; informacje należy dostarczyć wraz ze wskazówkami
dotyczącymi działań, które należy podjąć w przypadku pozytywnego, negatywnego albo
niejednoznacznego wyniku oraz o możliwości wystąpienia wyniku fałszywie dodatniego
albo fałszywie ujemnego,
b)
w szczególnych przypadkach, gdy informacje podane przez wytwórcę wystarczają, aby
umożliwić użytkownikowi stosowanie wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro i zrozumienie
wyniku albo wyników podawanych przez dany wyrób, można pominąć szczegółowe informacje,
c)
informacje muszą zawierać wyraźne ostrzeżenie, że użytkownik nie powinien podejmować
żadnych decyzji o charakterze medycznym bez uprzedniej konsultacji z lekarzem,
d)
w przypadku wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro używanego do monitorowania istniejącego
stanu chorobowego, informację o tym, że pacjent może wprowadzać zmiany do leczenia
tylko wtedy, jeżeli odbył właściwe przeszkolenie;
21)
datę wydania albo ostatniej aktualizacji instrukcji używania.