1.
Recepta w rozumieniu art. 3 lit. k dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE z dnia 9 marca
2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej (Dz. Urz. UE L 88 z 04.04.2011, str. 45), wystawiona przez osobę wystawiającą receptę,
na prośbę pacjenta, który zamierza ją zrealizować w innym niż Rzeczpospolita Polska
państwie członkowskim Unii Europejskiej, zwana dalej „receptą transgraniczną”, zawiera
następujące dane:
1)
imię lub imiona i nazwisko pacjenta;
3)
imię lub imiona i nazwisko osoby wystawiającej receptę;
4)
kwalifikacje zawodowe osoby wystawiającej receptę (tytuł zawodowy);
5)
dane do bezpośredniego kontaktu osoby wystawiającej receptę (adres e-mail lub numer
telefonu, lub faksu, wraz z prefiksem międzynarodowym);
6)
dane, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2, oraz oznaczenie „Polska” albo skrót „PL”;
7)
nazwę powszechnie stosowaną (międzynarodową) albo nazwę handlową, jeżeli:
a)
przepisany produkt jest biologicznym produktem leczniczym lub
b)
osoba wystawiająca receptę uważa, że jest ona niezbędna ze względów medycznych; w
takim przypadku na recepcie zwięźle podaje powody użycia nazwy handlowej;
12)
datę wystawienia recepty.
2.
Recepta transgraniczna może zawierać także inne dane, o których mowa w § 3.
3.
Do recepty transgranicznej stosuje się przepis § 2 ust. 1.
4.
Na recepcie transgranicznej nie może być przepisany lek o kategorii dostępności „Rpw”.