W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
Dnia 18 maja 2012 r. w Kijowie została sporządzona Umowa między Rzecząpospolitą Polską
a Ukrainą o zabezpieczeniu społecznym, w następującym brzmieniu:
UMOWA
MIĘDZY
RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ
A
UKRAINĄ
O ZABEZPIECZENIU SPOŁECZNYM
Rzeczpospolita Polska i
Ukraina
zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”
pragnąc uregulować wzajemne stosunki między obu Państwami w zakresie zabezpieczenia
społecznego uzgodniły, co następuje:
Dział I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Artykuł 1
Definicje
1.
W niniejszej Umowie poniższe pojęcia oznaczają:
(1)
„ustawodawstwo” - ustawy oraz inne przepisy prawne, które regulują dziedziny zabezpieczenia
społecznego wymienione w artykule 2;
(2)
„władza właściwa”:
1)
na Ukrainie - specjalnie upoważniony centralny organ władzy wykonawczej w zakresie
pracy i polityki społecznej,
2)
w Rzeczypospolitej Polskiej - ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego;
(3)
„instytucja właściwa” - instytucję upoważnioną do stosowania ustawodawstwa;
(4)
„instytucja łącznikowa” - instytucję zapewniającą koordynację i wymianę informacji
między instytucjami Umawiających się Stron w celu stosowania niniejszej Umowy;
(5)
„zamieszkanie” - miejsce stałego zamieszkania, zgodnie z przepisami prawnymi każdej
z Umawiających się Stron;
(7)
„okres ubezpieczenia” - okresy składkowe, okresy zatrudnienia lub pracy na własny
rachunek, określone lub uznane za takie przez ustawodawstwo, zgodnie z którym zostały
one przebyte oraz okresy z nimi zrównane, zgodnie z ustawodawstwem Umawiającej się
Strony;
(8)
„ubezpieczony” - osobę, która jest lub była ubezpieczona zgodnie z ustawodawstwem
Umawiającej się Strony;
(9)
„świadczenia” - emerytury, renty oraz inne świadczenia pieniężne przewidziane przez
ustawodawstwo Umawiającej się Strony, w tym wszelkie dodatki i podwyżki.
2.
Inne pojęcia użyte w niniejszej Umowie mają znaczenie nadane im przez ustawodawstwo
każdej z Umawiających się Stron.
Artykuł 2
Zakres przedmiotowy
1.
Niniejszą Umowę stosuje się:
(1)
w odniesieniu do Ukrainy do ustawodawstwa o powszechnym państwowym ubezpieczeniu społecznym,
które dotyczy:
1)
choroby (czasowej niezdolności do pracy), ciąży oraz porodu (macierzyństwa),
2)
wypadków przy pracy, chorób zawodowych, oraz/lub śmierci z tych przyczyn,
4)
emerytur oraz rent z tytułu: inwalidztwa, utraty żywiciela, wysługi lat zgodnie z
ustawodawstwem o powszechnym państwowym ubezpieczeniu emerytalnym,
(2)
w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej do ustawodawstwa dotyczącego obowiązkowego
ubezpieczenia i następujących świadczeń z zabezpieczenia społecznego:
1)
zasiłków dla bezrobotnych, oraz z ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia społecznego
rolników;
2)
świadczeń w razie choroby i macierzyństwa,
3)
emerytur, rent z tytułu niezdolności do pracy oraz rent rodzinnych,
4)
świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych,
2.
Niniejszą Umowę stosuje się również do wszystkich ustaw i innych przepisów prawnych,
zmieniających lub uzupełniających ustawodawstwo.
3.
Niniejszej Umowy nie stosuje się do ustaw ani innych przepisów prawnych, które rozszerzają
istniejące ustawodawstwo jednej Umawiającej się Strony na nowe kategorie świadczeniobiorców,
jeżeli władze właściwe tej Umawiającej się Strony zawiadomią władze właściwe drugiej
Umawiającej się Strony, w ciągu sześciu miesięcy od daty ogłoszenia takich nowych
ustaw lub innych przepisów prawnych, o tym że nie przewiduje się takiego rozszerzenia
Umowy.
4.
W odniesieniu do Ukrainy niniejszej Umowy nie stosuje się do specjalnych systemów
zabezpieczenia emerytalnego wojskowych oraz innych osób, których zabezpieczenie emerytalne
realizowane jest na warunkach odmiennych od powszechnego państwowego ubezpieczenia
emerytalnego.
Artykuł 3
Zakres podmiotowy
Niniejszą Umowę stosuje się do:
1)
osób, które podlegały lub podlegają ustawodawstwu jednej lub obu Umawiających się
Stron,
2)
innych osób, jeżeli wywodzą swoje prawa od osób wymienionych w punkcie 1.
Artykuł 4
Równe traktowanie
Jeżeli niniejsza Umowa nie stanowi inaczej, osoby do których stosują się postanowienia
niniejszej Umowy, podlegają obowiązkom i korzystają z uprawnień wynikających z ustawodawstwa
drugiej Umawiającej się Strony na tych samych warunkach, co obywatele tej Umawiającej
się Strony.
Artykuł 5
Transfer świadczeń
1.
Jeżeli niniejsza Umowa nie stanowi inaczej, świadczenia przysługujące na podstawie
ustawodawstwa jednej Umawiającej się Strony nie mogą ulec zmniejszeniu, zawieszeniu,
uchyleniu lub wstrzymaniu z tego powodu, że uprawniony zamieszkuje na terytorium drugiej
Umawiającej się Strony.
2.
Postanowień ustępu 1 nie stosuje się:
1)
w przypadku Ukrainy do zasiłków z tytułu bezrobocia,
2)
w przypadku Rzeczypospolitej Polskiej do zasiłków dla bezrobotnych i świadczeń przyznawanych
w szczególnym trybie oraz w drodze wyjątku.
Dział II
USTAWODAWSTWO WŁAŚCIWE
Artykuł 6
Zasada ogólna
Jeżeli artykuły 7 i 8 niniejszej Umowy nie stanowią inaczej, osoba, do której stosuje
się niniejsza Umowa podlega ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony, na której terytorium
wykonuje pracę.
Artykuł 7
Zasady szczególne
1.
Jeżeli osoba zatrudniona u pracodawcy zarejestrowanego na terytorium jednej Umawiającej
się Strony, zostanie wysłana na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, celem wykonywania
pracy na rachunek tego pracodawcy, podlega ona ustawodawstwu pierwszej Umawiającej
się Strony, pod warunkiem, że przewidywany okres wykonywania pracy nie przekracza
24 miesięcy. Jeżeli okres wykonywania pracy przedłuży się ponad 24 miesiące, ustawodawstwo
pierwszej Umawiającej się Strony jest nadal stosowane przez kolejny okres nie przekraczający
36 miesięcy, pod warunkiem, że władza właściwa drugiej Umawiającej się Strony, lub
instytucja upoważniona przez tę władzę, udzieli na to zgody.
2.
Osoba prowadząca działalność na własny rachunek, wykonująca zwykle swą działalność
na terytorium jednej Umawiającej się Strony, która przenosi czasowo tę działalność
na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, podlega ustawodawstwu pierwszej Umawiającej
się Strony przez okres wykonywania tej działalności, nie dłużej jednak niż przez 24
miesiące.
3.
Podróżujący personel przedsiębiorstwa transportowego, działającego na terytoriach
obu Umawiających się Stron, podlega ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony, na której
terytorium przedsiębiorstwo jest zarejestrowane.
4.
Załoga statku morskiego podlega ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony, pod której
banderą statek pływa.
5.
Urzędnicy i osoby z nimi zrównane podlegają ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony,
której administracja ich zatrudnia.
6.
Członkowie personelu misji dyplomatycznych oraz urzędów konsularnych podlegają postanowieniom
Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z dnia 18 kwietnia 1961 roku oraz
Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z dnia 24 kwietnia 1963 roku.
Artykuł 8
Wyjątki
Władze właściwe obu Umawiających się Stron lub wyznaczone przez nie instytucje mogą,
za obopólną zgodą ustalić wyjątki od postanowień artykułów 6 i 7 ustępy od 1 do 5
w odniesieniu do jakiejkolwiek osoby lub grupy osób, w ich interesie.
Dział III
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ŚWIADCZEŃ
Rozdział 1
Zasiłki dla bezrobotnych
Artykuł 9
Ustalanie prawa
1.
Okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem jednej z Umawiających się Stron
są uwzględniane, jeżeli jest to niezbędne i jeżeli się one nie pokrywają przy ustalaniu
prawa do zasiłku dla bezrobotnych zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się
Strony, jeżeli osoba zainteresowana posiada okresy ubezpieczenia przebyte bezpośrednio
przed utratą pracy zgodnie z ustawodawstwem tej drugiej Umawiającej się Strony.
2.
Okres wypłacania zasiłku dla bezrobotnych podlega skróceniu o okres, w którym bezrobotny
otrzymywał taki zasiłek na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w okresie ostatnich
12 miesięcy przed dniem złożenia wniosku.
Rozdział 2
Choroba i macierzyństwo
Artykuł 10
Uwzględnianie okresów ubezpieczenia
Okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem każdej z Umawiających się Stron,
są uwzględniane, jeżeli jest to niezbędne, przy ustalaniu prawa do świadczeń i okresu
ich przysługiwania, pod warunkiem, że się nie pokrywają.
Artykuł 11
Świadczenia w razie choroby i macierzyństwa
Świadczenia w razie choroby i macierzyństwa są przyznawane i wypłacane zgodnie z ustawodawstwem
i na koszt tej Umawiającej się Strony, na której terytorium osoba jest ubezpieczona.
Świadczenia te są wypłacane za granicę w przypadku gdy przewiduje to stosowane ustawodawstwo.
Rozdział 3
Emerytury i renty
Artykuł 12
Sumowanie okresów ubezpieczenia
1.
Jeżeli ustawodawstwo jednej Umawiającej się Strony uzależnia nabycie, zachowanie lub
przywrócenie prawa do emerytury lub renty od przebycia okresów ubezpieczenia, to instytucja
właściwa tej Umawiającej się Strony uwzględnia, w niezbędnym zakresie, okresy ubezpieczenia
przebyte zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony, tak jakby były okresami
ubezpieczenia przebytymi zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem, jeżeli okresy
te się nie pokrywają.
2.
Jeżeli ustawodawstwo jednej Umawiającej się Strony uzależnia nabycie prawa do emerytury
lub renty od przebycia okresów ubezpieczenia w zawodzie objętym ubezpieczeniem w systemie
specjalnym lub od wykonywania określonego zatrudnienia, to okresy ubezpieczenia przebyte
w tym zawodzie lub w tym zatrudnieniu zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej
się Strony są sumowane przy przyznawaniu emerytury lub renty.
3.
Jeżeli po zsumowaniu, zgodnie z ustępem 1, ubezpieczony nie nabywa prawa do emerytury
lub renty, instytucja właściwa Umawiającej się Strony uwzględnia okres ubezpieczenia
przebyty w państwie trzecim, z którym obie Umawiające się Strony są związane międzynarodową
umową przewidującą sumowanie okresów ubezpieczenia.
Artykuł 13
Okresy ubezpieczenia krótsze niż 12 miesięcy
1.
Jeżeli okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem jednej Umawiającej się
Strony są krótsze niż 12 miesięcy i na podstawie tych okresów zainteresowany nie nabywa
prawa do emerytury lub renty zgodnie z tym ustawodawstwem, to instytucja właściwa
tej Umawiającej się Strony nie przyznaje emerytury lub renty.
2.
Nie naruszając postanowień ustępu 1, okresy ubezpieczenia krótsze niż 12 miesięcy,
przebyte zgodnie z ustawodawstwem każdej z Umawiających się Stron, są uwzględniane
przez instytucję właściwą tej Umawiającej się Strony, w której po zsumowaniu tych
okresów, powstanie prawo do emerytury lub renty.
Artykuł 14
Zrównanie faktów i zdarzeń
Fakty i zdarzenia, które mają wpływ na nabycie prawa, zawieszenie lub wysokość emerytury
lub renty, które zaistniały na terytorium jednej Umawiającej się Strony są uwzględniane
tak jakby zaistniały na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.
Artykuł 15
Emerytury i renty bez sumowania okresów ubezpieczenia
Jeżeli osoba spełnia warunki niezbędne do nabycia prawa do emerytury lub renty zgodnie
z ustawodawstwem jednej z Umawiających się Stron, bez uwzględnienia okresów ubezpieczenia
przebytych zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony, to instytucja
właściwa ustala prawo i oblicza wysokość emerytury lub renty wyłącznie na podstawie
okresów ubezpieczenia przebytych zgodnie z ustawodawstwem, które ona stosuje.
Artykuł 16
Emerytury i renty z sumowaniem okresów ubezpieczenia
Jeżeli zgodnie z ustawodawstwem jednej z Umawiających się Stron prawo do emerytury
lub renty przysługuje po zastosowaniu postanowień artykułu 12 niniejszej Umowy, instytucja
właściwa tej Umawiającej się Strony ustala emeryturę lub rentę w następujący sposób:
1)
oblicza teoretyczną wysokość emerytury lub renty, należną w przypadku, gdyby wszystkie
okresy ubezpieczenia zostały przebyte zgodnie z obowiązującym ją ustawodawstwem,
2)
dla określenia teoretycznej wysokości emerytury lub renty, o której mowa w punkcie
1, przy ustalaniu podstawy obliczenia uwzględniane jest wyłącznie wynagrodzenie uzyskane
zgodnie z ustawodawstwem stosowanym przez instytucję właściwą oraz składki odprowadzone
zgodnie z tym ustawodawstwem,
3)
na podstawie teoretycznej wysokości, o której mowa w punkcie 1, określa rzeczywistą
wysokość emerytury lub renty w oparciu o proporcję okresów ubezpieczenia przebytych
zgodnie z ustawodawstwem obowiązującym instytucję właściwą przyznającą emeryturę lub
rentę do sumy wszystkich przebytych okresów ubezpieczenia.
Rozdział 4
Wypadki przy pracy i choroby zawodowe
Artykuł 17
Prawo do świadczeń
1.
Prawo do świadczeń z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej ustala się zgodnie
z ustawodawstwem Umawiającej się Strony, któremu podlegał ubezpieczony w chwili wypadku
przy pracy lub podczas wykonywania pracy, w wyniku której powstała u niego choroba
zawodowa.
2.
Jeżeli przyznanie świadczeń z tytułu choroby zawodowej, zgodnie z ustawodawstwem jednej
z Umawiających się Stron, jest uzależnione od stwierdzenia tej choroby po raz pierwszy
na terytorium tej Umawiającej się Strony, warunek ten uważa się za spełniony, jeżeli
choroba ta została stwierdzona po raz pierwszy na terytorium drugiej Umawiającej się
Strony.
3.
Jeżeli przyznanie świadczeń z tytułu choroby zawodowej, zgodnie z ustawodawstwem jednej
Umawiającej się Strony, jest uzależnione od wykonywania pracy, która tę chorobę spowodowała,
przez określony czas, właściwa instytucja tej Umawiającej się Strony uwzględnia także
okres wykonywania tego samego rodzaju pracy zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej
się Strony.
4.
W przypadku świadczeń z tytułu czasowej niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem
przy pracy lub chorobą zawodową stosuje się odpowiednio artykuł 11 niniejszej Umowy.
Artykuł 18
Pogłębienie się choroby zawodowej
1.
Jeżeli prawo do świadczenia z tytułu choroby zawodowej powstało zgodnie z ustawodawstwem
jednej Umawiającej się Strony, instytucja właściwa tej Umawiającej się Strony ponosi
odpowiedzialność za wypłatę świadczenia z tytułu pogłębienia się choroby zawodowej
nawet, jeżeli to pogłębienie nastąpiło w chwili, gdy osoba podlegała ustawodawstwu
drugiej Umawiającej się Strony, jeżeli nie wykonywała tam pracy narażającej na chorobę
zawodową.
2.
W przypadku pogłębienia się choroby zawodowej u osoby otrzymującej świadczenie z tytułu
choroby zawodowej zgodnie z ustawodawstwem pierwszej Umawiającej się Strony, podczas
wykonywania pracy, która może spowodować chorobę zawodową, na terytorium drugiej Umawiającej
się Strony:
1)
instytucja właściwa pierwszej Umawiającej się Strony nadal wypłaca przyznane świadczenie
nie uwzględniając pogłębienia się choroby zawodowej,
2)
instytucja właściwa drugiej Umawiającej się Strony, której ustawodawstwu podlegała
osoba w czasie wykonywania pracy mogącej spowodować pogłębienie się choroby zawodowej,
przyznaje świadczenie w wysokości różnicy między wysokością świadczenia, które przysługuje
po pogłębieniu się choroby zawodowej, a wysokością świadczenia, które przysługiwałoby
przed pogłębieniem się choroby zawodowej, zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem.
Rozdział 5
Zasiłki pogrzebowe
Artykuł 19
Ustalanie prawa
1.
Prawo do zasiłku pogrzebowego ustala instytucja właściwa Umawiającej się Strony, której
ustawodawstwo stosuje się do pracownika, osoby pracującej na własny rachunek, emeryta
lub rencisty w chwili śmierci.
2.
Jeżeli w wyniku śmierci osoby otrzymującej emeryturę lub rentę na podstawie ustawodawstwa
każdej z Umawiających się Stron, prawo do zasiłku pogrzebowego przysługuje zgodnie
z ustawodawstwem każdej z Umawiających się Stron, zasiłek pogrzebowy przyznaje instytucja
właściwa tej Umawiającej się Strony, na której terytorium emeryt lub rencista miał
miejsce zamieszkania w chwili śmierci.
3.
Postanowienia ustępów 1 i 2 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w artykule
3 punkt 2 niniejszej Umowy.
Dział IV
POSTANOWIENIA RÓŻNE
Artykuł 20
Uprawnienia władz właściwych
Władze właściwe w celu realizacji niniejszej Umowy:
1)
uzgodnią w porozumieniu administracyjnym sposoby realizacji niniejszej Umowy,
2)
wyznaczą instytucje łącznikowe i instytucje właściwe w celu ułatwienia i przyspieszenia
wykonywania postanowień niniejszej Umowy,
3)
wymieniają informacje dotyczące zmian ustawodawstwa, które mogą mieć wpływ na wykonywanie
postanowień niniejszej Umowy.
Artykuł 21
Pomoc administracyjna i prawna
1.
Władze właściwe, instytucje łącznikowe i instytucje właściwe obu Umawiających się
Stron udzielają sobie wzajemnie pomocy przy wykonywaniu postanowień niniejszej Umowy.
Pomoc ta jest bezpłatna, chyba że władze właściwe ustalą że dokonywany będzie zwrot
niektórych kosztów związanych z udzielaniem pomocy.
2.
Zaświadczenia lub dokumenty wydawane przez władze właściwe, instytucje łącznikowe
i instytucje właściwe jednej Umawiającej się Strony uznawane są przez władze właściwe,
instytucje łącznikowe i instytucje właściwe drugiej Umawiającej się Strony.
Artykuł 22
Ochrona danych
1.
Wszelkie dane osobowe przekazywane między Umawiającymi się Stronami w celu realizacji
postanowień niniejszej Umowy są poufne. Po przekazaniu danych stosuje się do nich
przepisy prawne dotyczące ochrony danych Umawiającej się Strony, która dane przyjmuje.
2.
Wykorzystywanie danych osobowych dla celów innych niż określone w ustępie 1 może nastąpić
wyłącznie za zgodą osoby zainteresowanej.
Artykuł 23
Zwolnienia z opłat i uwierzytelnień
1.
Jeżeli ustawodawstwo jednej Umawiającej się Strony przewiduje, że wniosek, dokument
lub zaświadczenie nie podlegają lub zwolnione są całkowicie lub częściowo od opłat
odnosi się to w takim samym zakresie do wniosków, dokumentów i zaświadczeń przedkładanych
zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony.
2.
Dokumenty i wnioski pisemne jakiegokolwiek rodzaju, niezbędne do realizacji niniejszej
Umowy, nie wymagają uwierzytelnienia przez władze dyplomatyczne i konsularne.
Artykuł 24
Składanie dokumentów
1.
Wnioski, odwołania od decyzji, oświadczenia składane władzy właściwej, instytucji
łącznikowej lub instytucji właściwej jednej Umawiającej się Strony, są uważane za
złożone w tym samym terminie władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji
właściwej drugiej Umawiającej się Strony.
2.
Wniosek o przyznanie świadczeń zgodnie z ustawodawstwem jednej Umawiającej się Strony,
jest uważany za wniosek o przyznanie odpowiednich świadczeń zgodnie z ustawodawstwem
drugiej Umawiającej się Strony, chyba że wnioskodawca wystąpi o odroczenie ustalenia
prawa do emerytury zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony.
Artykuł 25
Stosowany język
1.
Dla stosowania niniejszej Umowy władze właściwe, instytucje łącznikowe i instytucje
właściwe Umawiających się Stron posługują się językiem urzędowym każdej z Umawiających
się Stron.
2.
Władze właściwe, instytucje łącznikowe i instytucje właściwe jednej Umawiającej się
Strony nie mogą odrzucić wniosków, odwołań ani innych, skierowanych do nich, dokumentów
z tego powodu, że zostały sporządzone w języku urzędowym drugiej Umawiającej się Strony.
Artykuł 26
Wypłata świadczeń
Instytucje właściwe każdej z Umawiających się Stron wypłacają świadczenia pieniężne
na mocy niniejszej Umowy bezpośrednio osobom uprawnionym, zamieszkałym na terytorium
drugiej Umawiającej się Strony, w walucie urzędowej swojego państwa, a w przypadku
braku wymienialności tej waluty w innej walucie swobodnie wymienialnej.
Artykuł 27
Rozstrzyganie sporów
Wszelkie spory powstałe między Umawiającymi się Stronami dotyczące stosowania i wykładni
niniejszej Umowy rozstrzygają wspólnie władze właściwe Umawiających się Stron.
Dział V
POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Artykuł 28
Postanowienia przejściowe
1.
Niniejsza Umowa nie przyznaje prawa do wypłaty świadczeń za okres poprzedzający datę
jej wejścia w życie.
2.
Przy ustalaniu prawa do świadczeń zgodnie z niniejszą Umową uwzględniane są także
okresy ubezpieczenia, przebyte zgodnie z ustawodawstwem Umawiających się Stron przed
jej wejściem w życie.
3.
Z zastrzeżeniem ustępu 1, niniejsza Umowa odnosi się także do zdarzeń ubezpieczeniowych,
które wystąpiły przed jej wejściem w życie pod warunkiem, że zobowiązania z nich wynikające
nie zostały wcześniej uregulowane.
4.
Świadczenia przyznane przed wejściem w życie niniejszej Umowy mogą być, na wniosek
zainteresowanego, ponownie ustalone zgodnie z niniejszą Umową jeżeli zmiana wynika
wyłącznie z postanowień niniejszej Umowy. Jeżeli to ustalenie spowoduje brak prawa
lub obniżenie wysokości dotychczas wypłacanych świadczeń, polska instytucja właściwa
zapewni uzupełnienie sumy wypłacanych świadczeń polskich i ukraińskich lub świadczeń
ukraińskich do wysokości świadczeń wypłacanych wcześniej, pod warunkiem że świadczeniobiorca
zamieszkuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
5.
W przypadku zastosowania artykułu 7 do osób delegowanych na terytorium Umawiającej
się Strony przed datą wejścia w życie niniejszej Umowy uznaje się, że okresy zatrudnienia
wymienione w tym artykule rozpoczną się w tej dacie.
Artykuł 29
Okres obowiązywania Umowy
1.
Niniejsza Umowa zawarta zostaje na czas nieokreślony. Może zostać wypowiedziana przez
każdą z Umawiających się Stron w drodze pisemnej notyfikacji kanałami dyplomatycznymi
nie później niż na sześć miesięcy przed upływem danego roku kalendarzowego. W takim
przypadku Umowa utraci moc z końcem tego roku.
2.
W przypadku wypowiedzenia niniejszej Umowy wszelkie prawa nabyte na mocy jej postanowień
zostaną utrzymane.
3.
Wnioski złożone przed dniem utraty mocy niniejszej Umowy zostaną rozpatrzone zgodnie
z postanowieniami niniejszej Umowy.
Artykuł 30
Wejście w życie Umowy
Umawiające się Strony powiadomią się w drodze pisemnej notyfikacji, kanałami dyplomatycznymi,
o zakończeniu wewnętrznych procedur, niezbędnych do wejścia w życie niniejszej Umowy.
Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po
miesiącu, w którym nastąpiła ostatnia notyfikacja.
NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę.
SPORZĄDZONO w Kijowie dnia 18 maja 2012 roku, w dwóch egzemplarzach, w językach polskim i ukraińskim, przy czym każdy tekst
jest jednakowo autentyczny.
Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam,
że:
-
-
została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej
zawartych,
-
-
jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
-
-
będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 7 lutego 2013 r.