1.
Minister właściwy do spraw informatyzacji prowadzi centralne repozytorium, powszechnie
dostępne w sieci teleinformatycznej.
2.
Centralne repozytorium zapewnia przeszukiwanie zasobów informacyjnych w szczególności
według:
1)
kryterium przedmiotowego,
3)
elementów metadanych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 6 i art.
9a ust. 3.
3.
Minister właściwy do spraw informatyzacji może zlecić wyspecjalizowanym podmiotom
czynności związane z prowadzeniem centralnego repozytorium, pod warunkiem zapewnienia:
1)
przez te podmioty:
a)
rozliczalności i niezawodności jego prowadzenia,
b)
integralności, rozliczalności, dostępności, autentyczności i niezaprzeczalności zasobów
informacyjnych w nim udostępnianych,
2)
możliwości przeprowadzenia przez tego ministra kontroli spełnienia warunków, o których
mowa w pkt 1.
4.
Minister właściwy do spraw informatyzacji weryfikuje przekazywane zasoby informacyjne
oraz metadane, o których mowa w art. 9a ust. 2, pod względem spełnienia wymogów, o
których mowa w art. 9a ust. 2b, oraz wymogów określonych w przepisach wydanych na
podstawie ust. 6 i art. 9a ust. 3.
5.
W przypadku gdy zasób informacyjny lub metadane, o których mowa w art. 9a ust. 2,
nie spełniają wymogów, o których mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw informatyzacji
wzywa podmiot, który je przekazał do ich niezwłocznego dostosowania do tych wymogów.
6.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób weryfikacji, o której mowa
w ust. 4, sposób przetwarzania i udostępniania w centralnym repozytorium zasobów informacyjnych
i metadanych, o których mowa w art. 9a ust. 2, oraz standardy techniczne prowadzenia
centralnego repozytorium, minimalny zestaw elementów metadanych, o których mowa w
art. 9a ust. 2, uwzględniając zasadę neutralności technologicznej, konieczność zapewnienia
przeszukiwalności, dostępności informacji jak najszerszej grupie użytkowników, możliwość
zastosowania automatyzacji procesów oraz potrzebę zapewnienia ich użyteczności i efektywności.