Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsiz dnia 17 grudnia 2013 r.w sprawie przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie

Szczepienia ochronne na obszarach lasów oraz we wszystkich miejscach bytowania lisów wolno żyjących przeprowadza się dwa razy do roku.

Szczepienia ochronne, o których mowa w ust. 1, można przeprowadzić raz w roku, jeżeli na terenie województwa nie stwierdzono wścieklizny w okresie dwóch kolejnych lat.

Szczepień ochronnych, o których mowa w ust. 1, nie przeprowadza się, jeżeli na terenie województwa nie stwierdzono wścieklizny w okresie co najmniej trzech kolejnych lat.

W przypadku stwierdzenia wścieklizny na terenie województwa, w którym nie stwierdzono wścieklizny w okresie co najmniej trzech kolejnych lat, wojewódzki lekarz weterynarii wyznacza obszar o promieniu co najmniej 50 km od ogniska wścieklizny, którego granice określa z uwzględnieniem czynników geograficznych, administracyjnych, ekologicznych i epizootiologicznych, mających wpływ na szerzenie się choroby, zwany dalej „strefą ochronną”.

Szczepienia ochronne w strefie ochronnej przeprowadza się dwa razy do roku przez okres trzech kolejnych lat od dnia stwierdzenia wścieklizny w tej strefie.

Szczepienia ochronne, o których mowa w ust. 2, można przeprowadzić raz w roku, jeżeli w strefie ochronnej nie stwierdzono wścieklizny w okresie dwóch kolejnych lat.

Wojewódzki lekarz weterynarii na terenie województwa, na którym jest już wyznaczona strefa ochronna, może wyznaczyć kolejną strefę ochronną.

Wojewódzki lekarz weterynarii po przeprowadzeniu analizy ryzyka oraz po uzgodnieniu z Głównym Lekarzem Weterynarii i krajowym laboratorium referencyjnym właściwym dla badań prowadzonych w kierunku wścieklizny w rozumieniu ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej   (Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744 oraz z 2011 r. Nr 54, poz. 278) może przeprowadzić szczepienia ochronne w sposób określony w § 2 na terenie całego województwa, na którym wyznaczono strefę ochronną.

W przypadku istnienia ryzyka przeniesienia wścieklizny z innej części województwa lub z innego województwa, lub z obszaru położonego poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej wojewódzki lekarz weterynarii może wyznaczyć na terenie województwa obszar o szerokości co najmniej 50 km, na którym przeprowadza się szczepienia ochronne.

Wojewódzki lekarz weterynarii wyznaczając obszar, o którym mowa w ust. 1, określa jego granice z uwzględnieniem czynników geograficznych, administracyjnych, ekologicznych i epizootiologicznych, mających wpływ na szerzenie się choroby.

Szczepienia ochronne przeprowadza się przy użyciu doustnej szczepionki.

Szczepionka jest rozrzucana z samolotu lub śmigłowca lub wykładana ręcznie.

Liczba dawek szczepionki nie może być mniejsza niż 20 dawek na 1 km² powierzchni, na której przeprowadza się szczepienie ochronne.

Liczba dawek szczepionki może być zwiększona na obszarach, na których nastąpiło pogorszenie sytuacji epizootycznej w odniesieniu do wścieklizny lub na których nastąpiło zwiększenie populacji lisów, z uwzględnieniem w szczególności:

Wojewódzki lekarz weterynarii, co najmniej na 10 dni przed przewidywanym terminem przeprowadzenia szczepień ochronnych, powiadamia pisemnie o sposobie przeprowadzenia tych szczepień:

Główny Lekarz Weterynarii powiadamia pisemnie właściwe centralne władze weterynaryjne państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich graniczących z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej o terminie i sposobie podania szczepionki w województwach graniczących z terytorium tych państw.