Rozporządzenie Ministra Finansówz dnia 18 lutego 2013 r.w sprawie udzielania przez Bank Gospodarstwa Krajowego pomocy de minimis w formie gwarancji spłaty kredytów

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 34a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne   (Dz. U. z 2012 r. poz. 657 oraz z 2013 r. poz. 198) zarządza się, co następuje:

§ 1.

1.

Rozporządzenie określa szczegółowe warunki oraz tryb udzielania pomocy de minimis, w formie gwarancji Banku Gospodarstwa Krajowego w ramach rządowego programu społeczno-gospodarczego, o którym mowa w art. 34a ust. 1 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne.

2.

Pomoc jest udzielana jako pomoc de minimis, zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis   (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5, z późn. zm.).

§ 2.

Pomoc de minimis udzielana w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych podlega sumowaniu z każdą inną pomocą oraz pomocą z budżetu Unii Europejskiej udzielaną przedsiębiorcy, niezależnie od jej formy oraz źródła, i nie może przekroczyć dopuszczalnej intensywności pomocy, określonej w przepisach mających zastosowanie przy udzielaniu pomocy innej niż pomoc de minimis.

§ 3.

1.

Łączna wartość pomocy de minimis dla jednego podmiotu, wyrażona za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto, nie może przekroczyć w bieżącym roku oraz dwóch poprzedzających go latach podatkowych równowartości 200 000 euro, a w sektorze transportu drogowego 100 000 euro.

2.

Ekwiwalent dotacji brutto wynosi 13,33% kwoty udzielonej gwarancji.

§ 4.

1.

Pomoc de minimis jest udzielana mikroprzedsiębiorcom oraz małym lub średnim przedsiębiorcom w formie udzielanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego gwarancji spłaty kredytów.

2.

Gwarancja obejmuje nie więcej niż 60% kwoty kredytu.

3.

Gwarancja może obejmować kredyty wchodzące w skład portfela kredytów, stanowiącego zbiór pojedynczych kredytów, dla którego łączną kwotę limitu gwarancji udzielanych na określony czas określa umowa zawarta pomiędzy Bankiem Gospodarstwa Krajowego a bankiem kredytodawcą.

§ 5.

1.

Gwarancja jest udzielana na wniosek mikroprzedsiębiorcy, małego lub średniego przedsiębiorcy składany do banku kredytodawcy.

2.

Wniosek o udzielenie gwarancji zawiera informacje, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej   (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z późn. zm.2)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 93, poz. 585, z 2010 r. Nr 18, poz. 99 oraz z 2011 r. Nr 233, poz. 1381.).

3.

Do wniosku o udzielenie gwarancji dołącza się zaświadczenia albo oświadczenia, o których mowa w art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

4.

Zabezpieczenie udzielonej gwarancji stanowi weksel własny in blanco wystawiony przez mikroprzedsiębiorcę, małego lub średniego przedsiębiorcę na rzecz Banku Gospodarstwa Krajowego.

5.

Dniem udzielenia pomocy de minimis jest data wpisania kredytu do gwarantowanego portfela kredytów.

§ 6.

Rozporządzenie stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r.

§ 7.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 27 lutego 2013 r.
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 93, poz. 585, z 2010 r. Nr 18, poz. 99 oraz z 2011 r. Nr 233, poz. 1381.