Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 212, poz. 1263, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa organizację oraz zasady i tryb wykonywania zadań przez Państwową Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, zwaną dalej „Inspekcją Sanitarną”:

1)

na terenie urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz jednostek organizacyjnych podległych temu ministrowi i przez niego nadzorowanych;

2)

na terenie podmiotów leczniczych tworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;

3)

w stosunku do pracowników jednostek, o których mowa w pkt 1, oraz funkcjonariuszy Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu.

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

§ 3.

1.

W skład Inspekcji Sanitarnej wchodzą:

1)

Główny Inspektor Sanitarny Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, zwany dalej „Głównym Inspektorem”;

2)

państwowi inspektorzy sanitarni Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, zwani dalej „inspektorami sanitarnymi”, powoływani do wykonywania zadań na obszarze poszczególnych województw;

3)

pracownicy Inspekcji Sanitarnej.

2.

Głównego Inspektora powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych.

3.

Inspektorów sanitarnych powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Głównego Inspektora.

4.

Inspektorem sanitarnym może być osoba spełniająca wymagania dotyczące państwowego inspektora sanitarnego, określone w art. 13 ust. 1 ustawy.

§ 4.

1.

Inspekcją Sanitarną kieruje Główny Inspektor.

2.

Główny Inspektor wykonuje zadania, przewidziane w ustawie dla Głównego Inspektora Sanitarnego, w odniesieniu do jednostek i osób określonych w § 1.

3.

Główny Inspektor wykonuje zadania Inspekcji Sanitarnej przy pomocy inspektorów sanitarnych i pracowników Inspekcji Sanitarnej.

4.

Główny Inspektor może upoważnić na piśmie pracowników Inspekcji Sanitarnej do wykonywania czynności kontrolnych i wydawania decyzji administracyjnych dotyczących zagadnień sanitarnohigienicznych oraz prowadzi rejestr tych upoważnień.

5.

Wzór upoważnienia określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 5.

Główny Inspektor może upoważnić inspektorów sanitarnych i innych pracowników Inspekcji Sanitarnej wykonujących czynności kontrolne do zawierania umów z uprawnionymi podmiotami na wykonanie niezbędnych czynności, a w szczególności pobieranie próbek i przeprowadzanie badań laboratoryjnych.

§ 6.

Główny Inspektor przedstawia corocznie, w pierwszym kwartale, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych analizę i ocenę stanu sanitarnohigienicznego oraz sytuacji epidemiologicznej jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 1.

§ 7.

1.

Dokumentem uprawniającym do wykonywania zadań Inspekcji Sanitarnej jest legitymacja Inspekcji, zwana dalej „legitymacją”.

2.

Legitymacja upoważnia do:

1)

wstępu do wszystkich jawnych i otwartych obiektów stacjonarnych i ruchomych należących do organów i jednostek, o których mowa w § 1;

2)

uzyskania przepustki do zamkniętych obiektów stacjonarnych i ruchomych należących do organów i jednostek, o których mowa w § 1;

3)

uzyskania przepustki, po okazaniu właściwego poświadczenia bezpieczeństwa, do stacjonarnych i ruchomych obiektów należących do organów i jednostek, o których mowa w § 1, gdzie są wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane informacje niejawne.

3.

Legitymacje wystawia oraz prowadzi ich rejestr Główny Inspektor.

4.

W przypadku pracowników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, dokumentem uprawniającym, oprócz legitymacji, jest wydane przez Głównego Inspektora upoważnienie do czynności kontrolnych i wydawania decyzji.

5.

Wzór legitymacji stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 8.

1.

Inspektorzy sanitarni realizują zadania oraz posiadają kompetencje odpowiadające określonym w ustawie zadaniom i kompetencjom państwowych powiatowych oraz państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.

2.

Inspektorzy sanitarni są właściwi do wydawania decyzji administracyjnych w pierwszej instancji.

3.

Organem rozpatrującym środki odwoławcze od decyzji i postanowień wydawanych przez inspektorów sanitarnych jest Główny Inspektor.

4.

Główny Inspektor może podejmować wszelkie czynności należące do zakresu działania inspektora sanitarnego, jeżeli przemawiają za tym względy bezpieczeństwa sanitarnego. W tych przypadkach Główny Inspektor staje się organem pierwszej instancji.

§ 9.

1.

W celu zapewnienia realizacji zadań przez Inspekcję Sanitarną kierownicy jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2, przekazują Głównemu Inspektorowi lub właściwemu inspektorowi sanitarnemu niezbędne informacje o podległych jednostkach organizacyjnych dotyczące terenów, obiektów i urządzeń, których stan sanitarnohigieniczny może mieć wpływ na zdrowie i życie funkcjonariuszy i pracowników.

2.

Kierownicy jednostek, o których mowa w ust. 1, każdorazowo informują o rozpoczęciu działalności przez podmioty zewnętrzne na terenie obiektów, o których mowa w § 1.

3.

Jeżeli jest to związane z dostępem do informacji niejawnych, Główny Inspektor, w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Policji, Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej, Komendantem Głównym Straży Granicznej, Szefem Biura Ochrony Rządu oraz kierownikami innych jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych, może, w drodze odrębnych porozumień, ustalać szczegółowe zasady, zakres i tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1, oraz sposób dokonywania kontroli sanitarnych.

§ 10.

Inspektor sanitarny lub upoważniony pracownik w związku z wykonywaną kontrolą ma prawo do:

1)

wstępu o każdej porze do obiektów jednostek organizacyjnych określonych w § 1, w tym również do środków transportu znajdujących się w dyspozycji jednostek organizacyjnych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, a w przypadku stwierdzenia albo podejrzenia choroby zakaźnej lub zagrożenia zdrowia czynnikami środowiskowymi - również do znajdujących się na ich terenie kwater i lokali mieszkalnych;

2)

żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób;

3)

żądania okazania dokumentów i udostępniania wszelkich danych niezbędnych w dochodzeniu epidemiologicznym lub do ustalenia wykroczeń związanych ze stanem sanitarnym;

4)

pobierania nieodpłatnie próbek do badań;

5)

nakazania, w drodze decyzji, usunięcia w określonym terminie stwierdzonych uchybień higienicznych i zdrowotnych;

6)

wydania niezbędnych ze względu na ochronę zdrowia i życia ludzkiego decyzji o unieruchomieniu obiektu, zakładu pracy, jego części (stanowiska pracy lub urządzenia), wyłączeniu z eksploatacji środka transportu, wycofaniu z obrotu środka spożywczego, przedmiotu użytku lub innego wyrobu mogącego mieć wpływ na zdrowie ludzi albo o podjęciu lub zaprzestaniu innych działań, jeżeli naruszenie wymogów higienicznych i zdrowotnych spowodowało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia ludzi; decyzje w tych sprawach podlegają natychmiastowemu wykonaniu;

7)

stosowania środków egzekucyjnych, o których mowa w art. 29 ustawy.

§ 11.

1.

W razie stwierdzenia istotnych uchybień sanitarnych w kontrolowanej jednostce, mogących mieć wpływ na stan zdrowia lub życie, inspektor sanitarny ma obowiązek zawiadomić o stwierdzonych uchybieniach kierownictwo kontrolowanej jednostki oraz jednostkę albo organ powołany do sprawowania nadzoru nad tą jednostką.

2.

Kierownik jednostki kontrolowanej jest obowiązany, w terminie 30 dni od dnia podpisania protokołu, do pisemnego poinformowania właściwego inspektora sanitarnego o podjętych i wykonanych czynnościach.

§ 12.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 460 i 892 oraz z 2013 r. poz. 2.

Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 listopada 2002 r. w sprawie organizacji oraz zasad i trybu wykonywania zadań przez Państwową Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 192, poz. 1614, z 2005 r. Nr 186, poz. 1559, z 2006 r. Nr 225, poz. 1644 oraz z 2011 r. Nr 160, poz. 961), które utraciło moc na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 2012 r. o zmianie ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi oraz ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. poz. 892).

Załącznik nr 1 - Upoważnienie do wykonywania czynności kontrolnych i wydawania decyzji administracyjnych (wzór)

patrz oryginał

Załącznik nr 2 - Legitymacja Państwowej Inspekcji Sanitarnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (wzór)