Oświadczenie Rządowez dnia 18 stycznia 2013 r.w sprawie mocy obowiązującej Konwencji o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, sporządzonej w Oslo dnia 18 września 1997 r.

Treść oświadczenia

Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 10 października 2012 r. o ratyfikacji Konwencji o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, sporządzonej w Oslo dnia 18 września 1997 r.   (Dz. U. poz. 1286) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej dnia 14 grudnia 2012 r. ratyfikował wyżej wymienioną konwencję.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 konwencji weszła ona w życie dnia 1 marca 1999 r.
Zgodnie z art. 17 ust. 2 konwencji w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej wchodzi ona w życie dnia 1 czerwca 2013 r.
W chwili złożenia dokumentu ratyfikacyjnego Rzeczpospolita Polska złożyła następującą deklarację:
„ 
W rozumieniu Rządu Rzeczypospolitej Polskiej samo uczestniczenie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, lub jej obywateli indywidualnie, w planowaniu lub realizacji operacji, ćwiczeń lub innego rodzaju działalności wojskowej, prowadzonych wspólnie z siłami zbrojnymi państw niebędących stronami [rzeczonej Konwencji], które to siły angażują się w działania zabronione przez Konwencję, nie jest, samo przez się, pomocą, zachęcaniem lub nakłanianiem w znaczeniu tych terminów z artykułu 1 ustęp 1 litera c) przedmiotowej Konwencji.
 ”
 .
Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1)

następujące państwa stały się stronami konwencji, składając dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia w podanych niżej datach:
Islamska Republika Afganistanu
 
11 września 2002 r.
Republika Albanii
 
29 lutego 2000 r.
Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna
 
9 października 2001 r.
Księstwo Andory
 
29 czerwca 1998 r.
Republika Angoli
 
5 lipca 2002 r.
Antigua i Barbuda
 
3 maja 1999 r.
Republika Argentyńska
 
14 września 1999 r.
Związek Australijski
 
14 stycznia 1999 r.
Republika Austrii
 
29 czerwca 1998 r.
Wspólnota Bahamów
 
31 lipca 1998 r.
Ludowa Republika Bangladeszu
 
6 września 2000 r.
Barbados
 
26 stycznia 1999 r.
Królestwo Belgii
 
4 września 1998 r.
Belize
 
23 kwietnia 1998 r.
Republika Beninu
 
25 września 1998 r.
Królestwo Bhutanu
 
18 sierpnia 2005 r.
Republika Białorusi
 
3 września 2003 r.
Wielonarodowe Państwo Boliwia
 
9 czerwca 1998 r.
Bośnia i Hercegowina
 
8 września 1998 r.
Republika Botswany
 
1 marca 2000 r.
Federacyjna Republika Brazylii
 
30 kwietnia 1999 r.
Państwo Brunei Darussalam
 
24 kwietnia 2006 r.
Republika Bułgarii
 
4 września 1998 r.
Burkina Faso
 
16 września 1998 r.
Republika Burundi
 
22 października 2003 r.
Republika Chile
 
10 września 2001 r.
Republika Chorwacji
 
20 maja 1998 r.
Republika Cypryjska
 
17 stycznia 2003 r.
Republika Czadu
 
6 maja 1999 r.
Czarnogóra
 
23 października 2006 r.
Republika Czeska
 
26 października 1999 r.
Królestwo Danii
 
8 czerwca 1998 r.
Wspólnota Dominiki
 
26 marca 1999 r.
Republika Dominikańska
 
30 czerwca 2000 r.
Republika Dżibuti
 
18 maja 1998 r.
Republika Ekwadoru
 
29 kwietnia 1999 r.
Państwo Erytrea
 
27 sierpnia 2001 r.
Republika Estońska
 
12 maja 2004 r.
Federalna Demokratyczna Republika Etiopii
 
17 grudnia 2004 r.
Republika Fidżi
 
10 czerwca 1998 r.
Republika Filipin
 
15 lutego 2000 r.
Republika Finlandii
 
9 stycznia 2012 r.
Republika Francuska
 
23 lipca 1998 r.
Republika Gabońska
 
8 września 2000 r.
Republika Gambii
 
23 września 2002 r.
Republika Ghany
 
30 czerwca 2000 r.
Republika Grecka
 
25 września 2003 r.
Grenada
 
19 sierpnia 1998 r.
Kooperacyjna Republika Gujany
 
5 sierpnia 2003 r.
Republika Gwatemali
 
26 marca 1999 r.
Republika Gwinei
 
8 października 1998 r.
Republika Gwinei Bissau
 
22 maja 2001 r.
Republika Gwinei Równikowej
 
16 września 1998 r.
Republika Haiti
 
15 lutego 2006 r.
Królestwo Hiszpanii
 
19 stycznia 1999 r.
Republika Hondurasu
 
24 września 1998 r.
Republika Indonezji
 
16 lutego 2007 r.
Republika Iraku
 
15 sierpnia 2007 r.
Irlandia
 
3 grudnia 1997 r.
Republika Islandii
 
5 maja 1999 r.
Jamajka
 
17 lipca 1998 r.
Japonia
 
30 września 1998 r.
Republika Jemeńska
 
1 września 1998 r.
Jordańskie Królestwo Haszymidzkie
 
13 listopada 1998 r.
Królestwo Kambodży
 
28 lipca 1999 r.
Republika Kamerunu
 
19 września 2002 r.
Kanada
 
3 grudnia 1997 r.
Państwo Katar
 
13 października 1998 r.
Republika Kenii
 
23 stycznia 2001 r.
Republika Kiribati
 
7 września 2000 r.
Republika Kolumbii
 
6 września 2000 r.
Związek Komorów
 
19 września 2002 r.
Demokratyczna Republika Konga
 
2 maja 2002 r.
Republika Konga
 
4 maja 2001 r.
Republika Kostaryki
 
17 marca 1999 r.
Państwo Kuwejt
 
30 lipca 2007 r.
Królestwo Lesotho
 
2 grudnia 1998 r.
Republika Liberii
 
23 grudnia 1999 r.
Księstwo Liechtensteinu
 
5 października 1999 r.
Republika Litewska
 
12 maja 2003 r.
Wielkie Księstwo Luksemburga
 
14 czerwca 1999 r.
Republika Łotewska
 
1 lipca 2005 r.
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii
 
9 września 1998 r.
Republika Madagaskaru
 
16 września 1999 r.
Republika Malawi
 
13 sierpnia 1998 r.
Republika Malediwów
 
7 września 2000 r.
Malezja
 
22 kwietnia 1999 r.
Republika Mali
 
2 czerwca 1998 r.
Republika Malty
 
7 maja 2001 r.
Islamska Republika Mauretańska
 
21 lipca 2000 r.
Republika Mauritiusu
 
3 grudnia 1997 r.
Meksykańskie Stany Zjednoczone
 
9 czerwca 1998 r.
Republika Mołdawii
 
8 września 2000 r.
Księstwo Monako
 
17 listopada 1998 r.
Republika Mozambiku
 
25 sierpnia 1998 r.
Republika Namibii
 
21 września 1998 r.
Republika Nauru
 
7 sierpnia 2000 r.
 
12 kwietnia 1999 r.
Republika Federalna Niemiec
 
23 lipca 1998 r.
Republika Nigru
 
23 marca 1999 r.
Federalna Republika Nigerii
 
27 września 2001 r.
Republika Nikaragui
 
30 listopada 1998 r.
Niue
 
15 kwietnia 1998 r.
Królestwo Norwegii
 
9 lipca 1998 r.
Nowa Zelandia
 
27 stycznia 1999 r.
Republika Palau
 
19 listopada 2007 r.
Republika Panamy
 
7 października 1998 r.
Niezależne Państwo Papui-Nowej Gwinei
 
28 czerwca 2004 r.
Republika Paragwaju
 
13 listopada 1998 r.
Republika Peru
 
17 czerwca 1998 r.
Republika Portugalska
 
19 lutego 1999 r.
Republika Południowej Afryki
 
26 czerwca 1998 r.
Republika Środkowoafrykańska
 
8 listopada 2002 r.
Republika Zielonego Przylądka
 
14 maja 2001 r.
Rumunia
 
30 listopada 2000 r.
Republika Rwandy
 
8 czerwca 2000 r.
Federacja Saint Kitts i Nevis
 
2 grudnia 1998 r.
Saint Lucia
 
13 kwietnia 1999 r.
Saint Vincent i Grenadyny
 
1 sierpnia 2001 r.
Republika Salwadoru
 
27 stycznia 1999 r.
Niezależne Państwo Samoa
 
23 lipca 1998 r.
Republika San Marino
 
18 marca 1998 r.
Republika Senegalu
 
24 września 1998 r.
Republika Serbii
 
18 września 2003 r.
Republika Seszeli
 
2 czerwca 2000 r.
Republika Sierra Leone
 
25 kwietnia 2001 r.
Republika Słowacka
 
25 lutego 1999 r.
Republika Słowenii
 
27 października 1998 r.
Republika Somalijska
 
16 kwietnia 2012 r.
Królestwo Suazi
 
22 grudnia 1998 r.
Republika Sudanu
 
13 października 2003 r.
Republika Sudanu Południowego
 
11 listopada 2011 r.
Republika Surinamu
 
23 maja 2002 r.
Konfederacja Szwajcarska
 
24 marca 1998 r.
Królestwo Szwecji
 
30 listopada 1998 r.
Republika Tadżykistanu
 
12 października 1999 r.
Królestwo Tajlandii
 
27 listopada 1998 r.
Zjednoczona Republika Tanzanii
 
13 listopada 2000 r.
Demokratyczna Republika Timoru Wschodniego
 
7 maja 2003 r.
Republika Togijska
 
9 marca 2000 r.
Republika Trynidadu i Tobago
 
27 kwietnia 1998 r.
Republika Tunezyjska
 
9 lipca 1999 r.
Republika Turcji
 
25 września 2003 r.
Turkmenistan
 
19 stycznia 1998 r.
Tuvalu
 
13 września 2011 r.
Republika Ugandy
 
25 lutego 1999 r.
Ukraina
 
27 grudnia 2005 r.
Wschodnia Republika Urugwaju
 
7 czerwca 2001 r.
Republika Vanuatu
 
16 września 2005 r.
Stolica Apostolska
 
17 lutego 1998 r.
Boliwariańska Republika Wenezueli
 
14 kwietnia 1999 r.
Węgry
 
6 kwietnia 1998 r.
 
31 lipca 1998 r.
Republika Włoska
 
23 kwietnia 1999 r.
Republika Wybrzeża Kości Słoniowej
 
30 czerwca 2000 r.
Wyspy Cooka
 
15 marca 2006 r.
Wyspy Salomona
 
26 stycznia 1999 r.
Demokratyczna Republika Wysp Świętego Tomasza i Książęcej
 
31 marca 2003 r.
Republika Zambii
 
23 lutego 2001 r.
Republika Zimbabwe
 
18 czerwca 1998 r.

2)

w chwili złożenia dokumentu ratyfikacyjnego wymienione poniżej państwa złożyły następujące deklaracje:
Republika Argentyńska
Deklaracja interpretacyjna:
„ 
Republika Argentyńska deklaruje, że na jej terytorium, na Malwinach, istnieją miny przeciwpiechotne. Sytuacja ta została przedstawiona Sekretarzowi Generalnemu ONZ w momencie przedkładania informacji w ramach rezolucji Zgromadzenia Ogólnego 48/7; 49/215; 50/82 i 51/149 o „Pomocy w rozminowaniu”.
Ponieważ ta część terytorium Republiki Argentyńskiej znajduje się pod nielegalną okupacją Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republika Argentyńska nie posiada dostępu do min przeciwpiechotnych rozmieszczonych na Malwinach, co faktycznie uniemożliwia jej spełnienie obowiązków wynikających z niniejszej Konwencji.
Organizacja Narodów Zjednoczonych odnotowała istnienie sporu o zwierzchnictwo nad Malwinami, Georgią Południową i Sandwichem Południowym oraz nakłaniała Republikę Argentyńską i Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, aby kontynuowały negocjacje w celu jak najszybszego pokojowego i trwałego rozwiązania tego sporu pod egidą Sekretarza Generalnego ONZ, który ma złożyć raport Zgromadzeniu Ogólnemu na temat poczynionych postępów (rezolucje 2065 (XX), 3160 (XXVIII), 31/49, 37/9, 38/12, 39/6, 40/21, 41/40, 42/19 i 43/25). Specjalny Komitet ds. Dekolonizacji przyjął takie samo stanowisko oraz uchwala corocznie rezolucję stanowiącą, że sposobem na zakończenie tej kolonialnej sytuacji jest trwała ugoda w zakresie sporu dotyczącego zwierzchnictwa, na pokojowych i wynegocjowanych zasadach, oraz wzywającą oba rządy do powrotu do negocjacji w tym celu. Ostatnia z tych rezolucji została uchwalona dnia 1 lipca 1999 r.
Republika Argentyńska potwierdza prawo do zwierzchnictwa nad Malwinami, Georgią Południową i Sandwichem Południowym oraz otaczającymi je terenami morskimi, które stanowią integralną część jej terytorium państwowego.
 ”
Interpretative declaration:
“ 
The Argentine Republic declares that in its territory, in the Malvinas, there are anti-personnel mines. This situation was brought to the attention of the Secretary-General of the United Nations when providing information within the framework of General Assembly resolutions 48/7; 49/215; 50/82; and 51/149 concerning “Assistance in mine clearance”.
Since this part of the Argentine territory is under illegal occupation by the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland, the Argentine Republic is effectively prevented from having access to the anti-personnel mines placed in the Malvinas in order to fulfil the obligations undertaken in the present Convention.
The United Nations General Assembly has recognized the existence of a dispute concerning sovereignty over the Malvinas, South Georgia and South Sandwich and has urged the Argentine Republic and the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland to maintain negotiations in order to find as soon as possible a peaceful and lasting solution to the dispute, with the good offices of the Secretary-General of the United Nations, who is to report to the General Assembly on the progress made (resolutions 2065 (XX), 3160 (XXVIII), 31/49, 37/9, 38/12, 39/6, 40/21, 41/40, 42/19 and 43/25). The Special Committee on decolonization has taken the same position, and has adopted a resolution every year stating that the way to put an end to this colonial situation is the lasting settlement, on a peaceful and negotiated basis, of the sovereignty dispute, and requesting both Governments to resume negotiations to that end. The most recent of these resolutions was adopted on 1 July 1999.
The Argentine Republic reaffirms its rights of sovereignty over the Malvinas, South Georgia and South Sandwich and the surrounding maritime areas which form an integral part of its national territory.
 ”
Związek Australijski
Deklaracja:
„ 
W rozumieniu Związku Australijskiego samo uczestniczenie australijskich sił obronnych, lub jej obywateli lub mieszkańców indywidualnie, w planowaniu lub realizacji operacji, ćwiczeń lub innego rodzaju działaniach wojskowych, sankcjonowanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych lub prowadzonych zgodnie z prawem międzynarodowym wspólnie z siłami zbrojnymi państw niebędących stronami rzeczonej Konwencji, które to siły angażują się w działania zabronione przez Konwencję, nie stanowi, samo przez się, naruszenia przedmiotowej Konwencji.
W rozumieniu Związku Australijskiego w odniesieniu do artykułu 1 ustęp 1 litera (a) wyraz „używać” oznacza faktyczne fizyczne rozmieszczanie min przeciwpiechotnych i nie obejmuje faktu czerpania pośrednich i przypadkowych korzyści z rozmieszczenia min przeciwpiechotnych przez inne państwo lub osobę. W artykule 1 ustęp 1 litera (c) Związek Australijski będzie interpretować wyraz „pomagać” jako oznaczający faktyczne, bezpośrednie i fizyczne uczestnictwo w jakichkolwiek działaniach zakazanych na mocy Konwencji, lecz nie obejmujący dozwolonej pośredniej pomocy, takiej jak zapewnianie bezpieczeństwa personelowi państwa niebędącego stroną Konwencji, podejmującego się takich działań, wyraz „zachęcać” jako oznaczający faktyczne żądanie popełnienia jakiegokolwiek działania zabronionego na mocy Konwencji, a wyraz „nakłaniać” jako oznaczający aktywne zaangażowanie w postaci przedstawiania gróźb lub zachęt w celu zapewnienia wykonania jakiegokolwiek działania zakazanego na mocy Konwencji.
W rozumieniu Związku Australijskiego w odniesieniu do artykułu 2 ustęp 1 definicja terminu „miny przeciwpiechotne” nie obejmuje amunicji detonowanej sygnałem.
W rozumieniu Związku Australijskiego w odniesieniu do artykułu 4, artykułu 5 ustęp 1 i 2, artykułu 7 ustęp 1 litera (b) i (c) „jurysdykcja lub kontrola” obejmuje suwerenne terytorium państwa-strony lub takie terytorium, nad którym sprawuje odpowiedzialność prawną na mocy mandatu ONZ lub porozumienia z innym państwem, oraz własność lub fizyczne posiadanie min przeciwpiechotnych, lecz nie obejmuje tymczasowej okupacji lub obecności na obcym terytorium, na którym miny przeciwpiechotne zostały rozmieszone przez inne państwa lub osoby.
 ”
Declaration:
“ 
It is the understanding of Australia that, in the context of operations, exercises or other military activity authorised by the United Nations or otherwise conducted in accordance with international law, the participation by the Australian Defence Force, or individual Australian citizens or residents, in such operations, exercises or other military activity conducted in combination with the armed forces of States not party to the Convention which engage in activity prohibited under the Convention would not, by itself, be considered to be in violation of the Convention.
It is the understanding of Australia that, in relation to Article 1(a), the term “use” means the actual physical emplacement of anti-personnel mines and does not include receiving an indirect or incidental benefit from anti-personnel mines laid by another State or person. In Article 1(c) Australia will interpret the word “assist” to mean the actual and direct physical participation in any activity prohibited by the Convention but does not include permissible indirect support such as the provision of security for the personnel of a State not party to the Convention engaging in such activities, “encourage” to mean the actual request for the commission of any activity prohibited by the Convention, and “induce” to mean the active engagement in the offering of threats or incentives to obtain the commission of any activity prohibited by the Convention.
It is the understanding of Australia that in relation to Article 2(1), the definition of “anti-personnel mines” does not include command detonated munitions.
In relation to Articles 4, 5(1) and (2), and 7(1)(b) and (c), it is the understanding of Australia that the phrase “jurisdiction or control” is intended to mean within the sovereign territory of a State Party or over which it exercises legal responsibility by virtue of a United Nations mandate or arrangement with another State and the ownership or physical possession of a-personnel mines, but does not include the temporary occupation of, or presence on, foreign territory where anti-personnel mines have been laid by other States or persons.
 ”
Czarnogóra
Deklaracja potwierdzona podczas sukcesji:
„ 
W rozumieniu Serbii i Czarnogóry samo uczestniczenie sił zbrojnych Serbii i Czarnogóry, lub jej obywateli indywidualnie, w planowaniu lub realizacji operacji, ćwiczeń lub innego rodzaju działaniach wojskowych, prowadzonych wspólnie z siłami zbrojnymi państw niebędących stronami [rzeczonej Konwencji], które to siły angażują się w działania zabronione przez Konwencję, nie stanowi, samo przez się, pomocy, zachęcania lub nakłaniania w znaczeniu tych terminów określonych w artykule 1 ustęp 1 litera (c) przedmiotowej Konwencji.
 ”
Declaration confirmed upon succession:
“ 
It is the understanding of Serbia and Montenegro that the mere participation in the planning or conduct of operations, exercises or any other military activities by the armed forces of Serbia and Montenegro, or by any of its nationals, if carried out in conjunction with armed forces of the non-State Parties [to the Convention], which engage in activities prohibited under the Convention, does not in any way imply an assistance, encouragement or inducement as referred to in subparagraph 1 (c) of the Convention.
 ”
Republika Czeska
Deklaracja:
„ 
W rozumieniu rządu Republiki Czeskiej samo uczestniczenie czeskich sił zbrojnych, lub jej obywateli indywidualnie, w planowaniu lub realizacji operacji, ćwiczeń lub innego rodzaju działaniach wojskowych, prowadzonych wspólnie z siłami zbrojnymi państw niebędących stronami [rzeczonej Konwencji], które to siły angażują się w działania zabronione przez Konwencję, nie stanowi, samo przez się, pomocy, zachęcania lub nakłaniania w znaczeniu tych terminów określonych w artykule 1 ustęp 1 litera (c) przedmiotowej Konwencji.
 ”
Declaration:
“ 
It is the understanding of the Government of the Czech Republic that the mere participation in the planning or execution of operations, exercises or other military activities by the Armed Forces of the Czech Republic, or individual Czech Republic nationals, conducted in combination with the armed forces of States not party [to the Convention], which engage in activities prohibited under the Convention, is not, by itself, assistance, encouragement or inducement for the purposes of Article 1, paragraph 1 (c) of the Convention.
 ”
Kanada
Deklaracja:
„ 
W rozumieniu rządu Kanady samo uczestniczenie kanadyjskich sił zbrojnych, lub jej obywateli indywidualnie, w planowaniu lub realizacji operacji, ćwiczeń lub innego rodzaju działaniach wojskowych, sankcjonowanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych lub prowadzonych zgodnie z prawem międzynarodowym wspólnie z siłami zbrojnymi państw niebędących stronami rzeczonej Konwencji, które to siły angażują się w działania zabronione przez Konwencję, nie stanowi, samo przez się, pomocy, zachęcania lub nakłaniania w znaczeniu tych terminów określonych w artykule 1 ustęp 1 litera (c) [przedmiotowej Konwencji].
 ”
Declaration:
“ 
It is the understanding of the Government of Canada that, in the context of operations, exercises or other military activity sanctioned by the United Nations or otherwise conducted in accordance with international law, the mere participation by the Canadian Forces, or individual Canadians, in operations, exercises or other military activity conducted in combination with the armed forces of States not party to the Convention which engage in activity prohibited under the Convention would not, by itself, be considered to be assistance, encouragement or inducement in accordance with the meaning of those terms in article 1, paragraph 1 (c).
 ”
Republika Serbii
Deklaracja potwierdzona w chwili sukcesji:
„ 
W rozumieniu Serbii i Czarnogóry samo uczestniczenie sił zbrojnych Serbii i Czarnogóry, lub jej obywateli indywidualnie, w planowaniu lub realizacji operacji, ćwiczeń lub innego rodzaju działaniach wojskowych, prowadzonych wspólnie z siłami zbrojnymi państw niebędących stronami [rzeczonej Konwencji], które to siły angażują się w działania zabronione przez Konwencję, nie stanowi, samo przez się, pomocy, zachęcania lub nakłaniania w znaczeniu tych terminów określonych w artykule 1 ustęp 1 litera (c) przedmiotowej Konwencji.
 ”
Declaration confirmed upon succession:
“ 
It is the understanding of Serbia and Montenegro that the mere participation in the planning or conduct of operations, exercises or any other military activities by the armed forces of Serbia and Montenegro, or by any of its nationals, if carried out in conjunction with armed forces of the non-State Parties [to the Convention], which engage in activities prohibited under the Convention, does not in any way imply an assistance, encouragement or inducement as referred to in subparagraph 1 (c) of the Convention.
 ”
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Deklaracja:
„ 
W rozumieniu rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej samo uczestniczenie sił zbrojnych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, lub jego obywateli indywidualnie, w planowaniu lub realizacji operacji, ćwiczeń lub innego rodzaju działaniach wojskowych, prowadzonych wspólnie z siłami zbrojnymi państw niebędących stronami [rzeczonej konwencji], które to siły angażują się w działania zabronione przez Konwencję, nie stanowi, samo przez się, pomocy, zachęcania lub nakłaniania w znaczeniu tych terminów określonych w artykule 1 ustęp 1 litera (c) przedmiotowej Konwencji.
 ”
Declaration:
“ 
It is the understanding of the Government of the United Kingdom that the mere participation in the planning or execution of operations, exercises or other military activity by the United Kingdom’s Armed Forces, or individual United Kingdom nationals, conducted in combination with the armed forces of States not party [to the said Convention], which engage in activity prohibited under that Convention, is not, by itself, assistance, encouragement or inducement for the purposes of Article 1, paragraph (c) of the Convention.
 ”
1)
Konwencja ma zastosowanie do Królestwa w Europie.
2)
Od dnia 4 grudnia 2001 r. konwencja ma zastosowanie do następujących terytoriów, za których stosunki międzynarodowe odpowiedzialne jest Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej: Anguilla, Bermudy, Brytyjskie Terytorium Antarktyczne, Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Kajmany, Falklandy, Montserrat, Wyspy Pitcairn, Henderson, Ducie i Oeno, Wyspa Świętej Heleny, Wyspa Wniebowstąpienia i Tristan da Cunha, Georgia Południowa i Sandwich Południowy, Terytorium Suwerennych Baz Akrotiri i Dhekelia oraz Wyspy Turks i Caicos. Od dnia 3 kwietnia 2002 r. konwencję stosuje się również w odniesieniu do: Baliwatu Guernsey, Baliwatu Jersey oraz Wyspy Man.