po rozpoznaniu, z udziałem skarżącego oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie
w dniu 26 lutego 2013 r., skargi konstytucyjnej Andrzeja Grądzkiego o zbadanie zgodności
art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji
(Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191, ze zm.) w zakresie, w jakim pozwala komornikom sądowym na pobranie od dłużnika opłaty stosunkowej
w wysokości 5% wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania w przypadku umorzenia
postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela, bez względu na skuteczność prowadzonego
postępowania egzekucyjnego, z
art. 64 ust. 1 i 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,
Art. 49 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych
i egzekucji
(Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376 oraz z 2012 r. poz. 759 i 1544), w stanie prawnym obowiązującym od 28 grudnia 2007 r. do 16 czerwca 2010 r., w zakresie,
w jakim w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela nie
dopuszcza możliwości obniżenia wysokości opłaty stosunkowej, w zależności od nakładu
pracy komornika, jest niezgodny z
art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.