Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

warunki lokalizacji stacjonarnych urządzeń rejestrujących oraz obudów na te urządzenia w pasie drogowym dróg publicznych, z uwzględnieniem zasady, że instalowana i używana jest obudowa wraz z urządzeniem rejestrującym;

2)

sposób oznakowania stacjonarnych urządzeń rejestrujących oraz obudów na te urządzenia, z uwzględnieniem oddziaływania prewencyjnego poprzez zapewnienie odpowiedniej widoczności;

3)

sposób dokonywania pomiarów przez urządzenia rejestrujące, z uwzględnieniem progów prędkości dostosowanych do obowiązującego na drodze ograniczenia prędkości, oraz przetwarzania przez te urządzenia zarejestrowanych danych, a także biorąc pod uwagę możliwość błędu kierowcy do 10 km/h włącznie w utrzymaniu dopuszczalnej prędkości;

4)

szczegółowe warunki wykonywania przez strażników gminnych (miejskich) czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego, o których mowa w art. 129b ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, w tym obowiązku oznakowania miejsc prowadzenia kontroli.

Rozdział 2

Warunki lokalizacji w pasie drogowym dróg publicznych stacjonarnych urządzeń rejestrujących oraz obudów na te urządzenia

§ 2.

1.

Lokalizację stacjonarnego urządzenia rejestrującego określa się na okres 40 miesięcy, uwzględniając:

1)

analizę stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego, na odcinku obejmującym po 500 m drogi w obu kierunkach lub do najbliższych skrzyżowań z drogami kategorii nie niższej, jeśli znajdują się one w odległości mniejszej niż 500 m od projektowanej lokalizacji; analiza obejmuje ostatnie 3 lata i uwzględnia przyczyny zdarzeń drogowych występujących na danym odcinku, w szczególności zaistniałych z przyczyn odpowiadających zakresowi prowadzonej rejestracji;

2)

informację o miejscu lokalizacji wymaganą dla projektu organizacji ruchu, o którym mowa w przepisach o szczegółowych warunkach zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem, i rozszerzoną o:

a)

obowiązującą dopuszczalną prędkość na drodze w miejscu lokalizacji oraz na odcinku 500 m przed i za lokalizacją, a w obszarze zabudowanym odpowiednio na odcinku 200 m,

b)

kategorię i klasę drogi oraz średnie dobowe natężenie ruchu drogowego w miejscu lokalizacji, w przypadku gdy jest ono dostępne w związku z wcześniej przeprowadzonymi badaniami, oraz warunki widoczności na drodze w odległości do 100 m od tego miejsca, w tym w szczególności związane z ukształtowaniem terenu, zabudowaniami oraz innymi elementami mającymi wpływ na jego ograniczenie,

c)

obiekty użyteczności publicznej, w tym w szczególności: szkoły, boiska, obiekty kulturalne, obiekty kultu religijnego oraz przystanki komunikacji publicznej, znajdujące się w odległości do 500 m od miejsca lokalizacji, oraz inne obiekty położone w większej odległości, o ile ich specyfika może mieć istotny wpływ na bezpieczeństwo ruchu drogowego,

d)

zainstalowane na drodze w odległości do 1000 m od miejsca lokalizacji stacjonarne urządzenia rejestrujące wraz z informacją o kierunku wykonywanych pomiarów;

3)

opinię właściwego komendanta wojewódzkiego Policji w zakresie zasadności lokalizacji stacjonarnego urządzenia rejestrującego.

2.

Stacjonarne urządzenia rejestrujące mogą być lokalizowane:

1)

w obszarze zabudowanym w odległości nie mniejszej niż 500 m od innego stacjonarnego urządzenia rejestrującego na tej drodze,

2)

poza obszarem zabudowanym w odległości nie mniejszej niż 2000 m od innego stacjonarnego urządzenia rejestrującego na tej drodze

- z zastrzeżeniem, że urządzenia te nie mogą być lokalizowane na odcinkach dróg objętych nadzorem dokonywanym przy użyciu urządzeń rejestrujących, które ujawniają naruszenia przepisów ruchu drogowego na określonym odcinku drogi.

3.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku lokalizacji stacjonarnego urządzenia rejestrującego dokonującego pomiaru w kierunku ruchu innym niż urządzenia określone w tym przepisie.

4.

W przypadku gdy analiza, informacja i opinia, o których mowa w ust. 1, sporządzone i uzyskana nie później niż 2 miesiące przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1, potwierdzają zasadność lokalizacji stacjonarnego urządzenia rejestrującego, uznaje się, że urządzenie jest zlokalizowane zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu przez okres kolejnych 40 miesięcy.

§ 3.

1.

Stacjonarne urządzenia rejestrujące, które ujawniają naruszenia przepisów ruchu drogowego na określonym odcinku drogi, mogą być instalowane na odcinkach dróg, na których obowiązuje stała prędkość dopuszczalna i ich długość nie przekracza:

1)

10 000 m w obszarze zabudowanym;

2)

20 000 m poza obszarem zabudowanym.

2.

Do lokalizacji stacjonarnych urządzeń rejestrujących, które ujawniają naruszenia przepisów ruchu drogowego na określonym odcinku drogi, stosuje się odpowiednio przepisy § 2 ust. 1, przy czym:

1)

analiza stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, dotyczy odcinka, na którym planowane jest ujawnianie naruszeń przepisów ruchu drogowego;

2)

prędkość dopuszczalna określona w § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a dotyczy dopuszczalnej prędkości obowiązującej na odcinku, na którym planowane jest ujawnianie naruszeń przepisów ruchu drogowego.

Rozdział 3

Sposób oznakowania stacjonarnych urządzeń rejestrujących oraz obudów na te urządzenia

§ 4.

Stacjonarne urządzenia rejestrujące dokonujące pomiaru prędkości poprzedza się każdorazowo znakiem drogowym D-51, określonym w przepisach o znakach i sygnałach drogowych.

§ 5.

Obudowy stacjonarnych urządzeń rejestrujących powinny spełniać warunki techniczne określone w przepisach o szczegółowych warunkach technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczenia na drogach.

Rozdział 4

Sposób dokonywania pomiarów przez urządzenia rejestrujące

§ 6.

Urządzenie rejestrujące dokonujące pomiaru prędkości nie zapisuje za pomocą technik utrwalania obrazów naruszeń polegających na przekroczeniu przez kierujących pojazdami dopuszczalnej prędkości o 10 lub mniej km/h.

§ 7.

1.

Urządzenie rejestrujące w czasie jego pracy ustawia i programuje się tak, aby zapisywało naruszenia dopuszczalnej prędkości o ustawioną w urządzeniu wartość postępującą (próg) co 1 km/h.

2.

Stacjonarne urządzenie rejestrujące lub używane przez strażników gminnych (miejskich) przenośne urządzenie rejestrujące oraz zainstalowane przez nich w pojeździe urządzenie rejestrujące ustawia i programuje się tak, aby pomiar prędkości nie dotyczył miejsca znajdującego się przed znakiem, o którym mowa w § 4.

Rozdział 5

Szczegółowe warunki wykonywania przez strażników gminnych (miejskich) czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego z użyciem urządzeń rejestrujących

§ 8.

Strażnik gminny (miejski) może wykonywać czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego, o których mowa w art. 129b ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, z zachowaniem następujących warunków:

1)

przenośne urządzenie rejestrujące albo pojazd z zainstalowanym w nim urządzeniem rejestrującym umieszcza się w widocznym miejscu drogi, w sposób niepowodujący dodatkowego utrudnienia w ruchu innym jego uczestnikom, ponad wynikający z ograniczeń w obowiązującej organizacji ruchu na tej drodze;

2)

przenośne urządzenie rejestrujące oraz pojazd z zainstalowanym w nim urządzeniem rejestrującym nie mogą być umieszczone:

a)

w odległości mniejszej niż 500 m od innego urządzenia rejestrującego zlokalizowanego na tej samej drodze i dokonującego pomiarów prędkości w tym samym kierunku ruchu, o ile na odcinku tym nie jest usytuowane skrzyżowanie,

b)

na drodze, na której jest zlokalizowane urządzenie, które ujawnia naruszenia przepisów ruchu drogowego na określonym odcinku drogi, dokonujące pomiaru w tym samym kierunku ruchu;

3)

odcinek lub miejsce wykonywania czynności jest oznakowane znakiem drogowym, zgodnie z przepisami o znakach i sygnałach drogowych oraz warunkach technicznych dla znaków, sygnałów drogowych, urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach.

Rozdział 6

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 9.

Do stacjonarnych urządzeń rejestrujących, które zostały zainstalowane w pasie drogowym dróg publicznych przed dniem 28 czerwca 2011 r., wymagania, o których mowa w § 5, stosuje się od dnia 28 czerwca 2014 r.

§ 10.

1.

W przypadku stacjonarnych urządzeń rejestrujących, które zostały zainstalowane w pasie drogowym dróg publicznych przed dniem 28 czerwca 2011 r., sporządza się pierwszą analizę i informację oraz uzyskuje się po raz pierwszy opinię, o których mowa w § 2 ust. 1, w terminie do dnia 31 maja 2013 r.

2.

W przypadku gdy analiza, informacja i opinia potwierdzają zasadność lokalizacji stacjonarnego urządzenia rejestrującego, uznaje się, że urządzenie jest zlokalizowane zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu przez okres 40 miesięcy.

3.

Kolejną analizę, informację i opinię sporządza i uzyskuje się zgodnie z § 2.

§ 11.

W przypadku stacjonarnych urządzeń rejestrujących, które zostały zainstalowane w pasie drogowym dróg publicznych po dniu 28 czerwca 2011 r., a przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, analizę, informację i opinię, o których mowa w § 2 ust. 1, sporządza i uzyskuje się nie później niż 2 miesiące przed upływem 40 miesięcy od dnia uzyskania zgody, o której mowa w art. 20b ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260).

§ 12.

Traci moc rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 17 czerwca 2011 r. w sprawie warunków lokalizacji, sposobu oznakowania i dokonywania pomiarów przez urządzenia rejestrujące (Dz. U. Nr 133, poz. 770).

§ 13.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiejz dnia 14 marca 2013 r.w sprawie warunków lokalizacji, sposobu oznakowania i dokonywania pomiarów przez urządzenia rejestrujące

Spis treści

Treść rozporządzenia

Rozdział 1 Przepisy ogólne