Rozporządzenie Ministra Finansówz dnia 22 kwietnia 2013 r.w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia na rzecz klientów w związku z działalnością wykonywaną przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych   (Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268, z późn. zm.2)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 175, poz. 1462, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600, z 2008 r. Nr 180, poz. 1112, z 2010 r. Nr 106, poz. 672 oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432 i Nr 171, poz. 1016.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych, zwanego dalej „ubezpieczeniem”, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną tego ubezpieczenia.

§ 2.

1.

Ubezpieczenie obejmuje pokrycie:

1)

kosztów powrotu klientów z imprezy turystycznej do miejsca wyjazdu lub planowanego powrotu z imprezy turystycznej w wypadku, gdy organizator turystyki lub pośrednik turystyczny wbrew obowiązkowi nie zapewnia tego powrotu;

2)

zwrotu wpłat wniesionych przez klientów tytułem zapłaty za imprezę turystyczną w wypadku, gdy z przyczyn dotyczących organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego oraz osób, które działają w ich imieniu, impreza turystyczna nie zostanie zrealizowana;

3)

zwrotu części wpłat wniesionych przez klientów tytułem zapłaty za imprezę turystyczną, odpowiadającą części imprezy turystycznej, która nie została zrealizowana z przyczyn dotyczących organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego oraz osób, które działają w ich imieniu.

2.

Ubezpieczenie obejmuje wszystkie szkody w zakresie, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do umów o świadczenie usług turystycznych zawartych w okresie ubezpieczenia, chociażby ich wykonanie nie nastąpiło w tym okresie, bez możliwości umownego ograniczenia odpowiedzialności ubezpieczyciela.

§ 3.

Obowiązek ubezpieczenia powstaje najpóźniej w dniu złożenia wniosku o wpis do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych.

§ 4.

1.

Przez roczny przychód z tytułu działalności wykonywanej przez:

1)

organizatora turystyki - rozumie się deklarowany na okres najbliższych 12 miesięcy, na który ma zostać zawarta umowa ubezpieczenia, przychód wyłącznie z tytułu organizowania imprez turystycznych na rzecz klientów, w tym deklarowany przychód, w którego uzyskaniu będą pośredniczyli agenci i pośrednicy turystyczni;

2)

pośrednika turystycznego - rozumie się deklarowany na okres najbliższych 12 miesięcy, na który ma zostać zawarta umowa ubezpieczenia, przychód uzyskany wyłącznie z tytułu działalności polegającej na pośredniczeniu na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, przy czym w przypadku pośrednictwa w zawieraniu tych umów z przedsiębiorcami zagranicznymi, niewykonującymi działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, za przychód ten uważa się także całość wpłat wnoszonych przez klientów na opłacenie usług tych przedsiębiorców.

2.

W przypadku połączenia przedsiębiorców prowadzących działalność organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego lub przejęcia przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego zobowiązań innego przedsiębiorcy, wynikających z zawartych przez niego umów o organizowanie imprez turystycznych lub umów o pośredniczenie na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, roczny przychód z tytułu działalności gospodarczej stanowi odpowiednio sumę deklarowanych przychodów połączonych przedsiębiorców albo sumę deklarowanych przychodów przedsiębiorcy i deklarowanych przychodów wynikających z przejętych zobowiązań.

3.

Roczny przychód, o którym mowa w ust. 1 i 2, deklarowany na okres najbliższych 12 miesięcy na potrzeby określenia minimalnej wysokości sumy gwarancyjnej nie może być niższy niż roczny przychód osiągnięty w roku obrotowym poprzedzającym rok zawarcia umowy ubezpieczenia.

§ 5.

W przypadku gdy organizator turystyki lub pośrednik turystyczny wykonuje jednocześnie działalność w więcej niż jednym zakresie, o którym mowa w § 6, minimalna wysokość sumy gwarancyjnej jest określana na poziomie wyższej wartości procentowej lub kwotowej właściwej dla zabezpieczenia finansowego wykonywanej działalności.

§ 6.

W celu określenia minimalnej wysokości sumy gwarancyjnej dokonuje się następującego rozróżnienia wykonywanej działalności:

1)

organizowanie imprez turystycznych i pośredniczenie na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na terytorium państw europejskich i pozaeuropejskich z wykorzystaniem transportu lotniczego w ramach przewozu czarterowego, z wyłączeniem pkt 4;

2)

organizowanie imprez turystycznych i pośredniczenie na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na terytorium państw pozaeuropejskich z wykorzystaniem innego środka transportu niż transport lotniczy w ramach przewozu czarterowego, z wyłączeniem pkt 4;

3)

organizowanie imprez turystycznych i pośredniczenie na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na terytorium państw europejskich z wykorzystaniem innego środka transportu niż transport lotniczy w ramach przewozu czarterowego, z wyłączeniem pkt 4;

4)

organizowanie imprez turystycznych i pośredniczenie na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na terytorium krajów mających lądową granicę z Rzecząpospolitą Polską, a w przypadku Federacji Rosyjskiej w obrębie obszaru obwodu kaliningradzkiego, a także organizowanie imprez turystycznych i pośredniczenie na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym imprez zagranicznej turystyki przyjazdowej.

§ 7.

Minimalna wysokość sumy gwarancyjnej ustalana w odniesieniu do podmiotów wykonujących działalność, o której mowa w § 6, niepobierających przedpłat na poczet przyszłej imprezy turystycznej lub przyszłych usług turystycznych lub pobierających takie przedpłaty w terminie do 30 dni przed dniem rozpoczęcia imprezy turystycznej lub świadczenia usług turystycznych, lub pobierających takie przedpłaty w wysokości do 30% ceny imprezy turystycznej lub usług turystycznych, z zastrzeżeniem § 10 i 11, wynosi:

1)

12,0% rocznego przychodu z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 1, nie mniej jednak niż równowartość 149 000 euro;

2)

10,0% rocznego przychodu z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 2, nie mniej jednak niż równowartość 50 000 euro;

3)

7,0% rocznego przychodu z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 3, nie mniej jednak niż równowartość 28 000 euro;

4)

3,0% rocznego przychodu z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 4, nie mniej jednak niż równowartość 4500 euro.

§ 8.

Minimalna wysokość sumy gwarancyjnej ustalana w odniesieniu do podmiotów wykonujących działalność, o której mowa w § 6, pobierających przedpłaty na poczet przyszłej imprezy turystycznej lub przyszłych usług turystycznych w wysokości powyżej 30% ceny imprezy turystycznej lub usług turystycznych, w terminie:

1)

powyżej 30 dni do 180 dni przed dniem rozpoczęcia imprezy turystycznej lub świadczenia usług turystycznych, z zastrzeżeniem § 10 i 11, wynosi:

a)

17,0% rocznego przychodu z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 1, nie mniej jednak niż równowartość 212 000 euro,

b)

15,0% rocznego przychodu z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 2, nie mniej jednak niż równowartość 75 000 euro,

c)

10,0% rocznego przychodu z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 3, nie mniej jednak niż równowartość 42 000 euro,

d)

4,5% rocznego przychodu z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 4, nie mniej jednak niż równowartość 7000 euro;

2)

powyżej 180 dni przed dniem rozpoczęcia imprezy turystycznej lub świadczenia usług turystycznych, z zastrzeżeniem § 10 i 11, wynosi:

a)

20,0% rocznego przychodu z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 1, nie mniej jednak niż równowartość 250 000 euro,

b)

18,0% rocznego przychodu z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 2, nie mniej jednak niż równowartość 90 000 euro,

c)

12,0% rocznego przychodu z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 3, nie mniej jednak niż równowartość 50 000 euro,

d)

5,0% rocznego przychodu z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 4, nie mniej jednak niż równowartość 7500 euro.

§ 9.

Za przedpłaty, o których mowa w § 7 i 8, uznaje się każdą wpłatę dokonaną przez klienta na poczet przyszłej imprezy turystycznej lub przyszłych usług turystycznych.

§ 10.

Minimalna wysokość sumy gwarancyjnej w odniesieniu do podmiotów rozpoczynających działalność, o której mowa w § 6, wynosi:

1)

równowartość 250 000 euro - z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 1;

2)

równowartość 90 000 euro - z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 2;

3)

równowartość 50 000 euro - z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 3;

4)

równowartość 7500 euro - z tytułu wykonywanej działalności, o której mowa w § 6 pkt 4.

§ 11.

Minimalna wysokość sumy gwarancyjnej w odniesieniu do podmiotów, o których mowa w § 10, wyznaczana w drugim roku działalności gospodarczej nie może być niższa niż określona w roku poprzednim.

§ 12.

Minimalna wysokość sumy gwarancyjnej, o której mowa w § 7, 8, 10 i 11, powinna być podwyższona proporcjonalnie do wzrostu deklarowanego przychodu, o którym mowa w § 4, jeżeli w okresie obowiązywania umowy ubezpieczenia zostanie przekroczony deklarowany roczny przychód, na podstawie którego została ustalona minimalna wysokość sumy gwarancyjnej.

§ 13.

Kwoty, o których mowa w § 7, 8 i 10, są ustalane przy zastosowaniu kursu średniego euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski po raz pierwszy w roku, w którym umowa ubezpieczenia została zawarta.

§ 14.

Przepisy rozporządzenia stosuje się do umów ubezpieczenia zawartych od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

§ 15.

Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia na rzecz klientów w związku z działalnością wykonywaną przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych   (Dz. U. Nr 252, poz. 1690).

§ 16.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 175, poz. 1462, z 2006 r. Nr 220, poz. 1600, z 2008 r. Nr 180, poz. 1112, z 2010 r. Nr 106, poz. 672 oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432 i Nr 171, poz. 1016.