Ustawaz dnia 5 kwietnia 2013 r.o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy o czasie pracy kierowców 1)Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego (Dz. Urz. WE L 80 z 23.03.2002, str. 35, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 4, str. 224, z późn. zm.).

Art. 1.

W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym   (Dz. U. z 2012 r. poz. 1265 oraz z 2013 r. poz. 21) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 4:

a)

pkt 19a otrzymuje brzmienie:
„ 

19a)

formularz jazdy - dokument wydawany na podstawie art. 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 z dnia 21 października 2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 561/2006   (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 88, z późn. zm.) oraz na podstawie umowy w sprawie międzynarodowych okazjonalnych przewozów pasażerów autokarami i autobusami (Umowa INTERBUS), sporządzonej w brukseli dnia 11 grudnia 2000 r.   (Dz. U. z 2003 r. nr 114, poz. 1076);
 ”
 ,

b)

po pkt 21 dodaje się pkt 21a w brzmieniu:
„ 

21a)

baza eksploatacyjna - miejsce wyposażone w odpowiedni sprzęt techniczny i urządzenia techniczne umożliwiające prowadzenie działalności transportowej w sposób zorganizowany i ciągły, w skład której wchodzi co najmniej jeden z następujących elementów: miejsce postojowe, miejsce załadunku, rozładunku lub łączenia ładunków, miejsce konserwacji lub naprawy pojazdów;
 ”
 ,

c)

w pkt 22:

2)

art. 5 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 5.

1.

Podjęcie i wykonywanie transportu drogowego, z zastrzeżeniem art. 5b ust. 1 i 2, wymaga uzyskania zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, na zasadach określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającym wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylającym dyrektywę Rady 96/26/WE, zwanym dalej „rozporządzeniem (WE) nr 1071/2009”.

2.

Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego udziela się przedsiębiorcy, jeżeli:

1)

spełnia wymagania określone w rozporządzeniu (WE) nr 1071/2009;

2)

w stosunku do zatrudnionych przez przedsiębiorcę kierowców, a także innych osób niezatrudnionych przez przedsiębiorcę, lecz wykonujących osobiście przewóz na jego rzecz, nie orzeczono zakazu wykonywania zawodu kierowcy.

3.

Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego udziela się na czas nieoznaczony.
 ”
 ;

3)

po art. 5 dodaje się art. 5a-5c w brzmieniu:
„ 

Art. 5a.

1.

Podjęcie i wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego wymaga uzyskania odpowiedniej licencji wspólnotowej, na zasadach określonych w:

1)

rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącym wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych, zwanym dalej „rozporządzeniem (WE) nr 1072/2009”, lub

2)

rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 z dnia 21 października 2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 561/2006, zwanym dalej „rozporządzeniem (WE) nr 1073/2009”.

2.

Licencji wspólnotowej udziela się przedsiębiorcy, jeżeli posiada zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.

Art. 5b.

1.

Podjęcie i wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób:

1)

samochodem osobowym,

2)

pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą,

3)

taksówką
- wymaga uzyskania odpowiedniej licencji.

2.

Podjęcie i wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy wymaga uzyskania odpowiedniej licencji.

3.

Licencji, o której mowa w ust. 1 i 2, udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat, uwzględniając wniosek strony.

Art. 5c.

1.

Licencji, o której mowa w art. 5b ust. 1 pkt 1 i 2, udziela się przedsiębiorcy, jeżeli:

1)

członkowie organu zarządzającego osoby prawnej, osoby zarządzające spółką jawną lub komandytową, a w przypadku innego przedsiębiorcy - osoby prowadzące działalność gospodarczą:

a)

nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwa karne skarbowe lub przestępstwa umyślne: przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, mieniu, obrotowi gospodarczemu, wiarygodności dokumentów, środowisku lub warunkom pracy i płacy albo inne mające związek z wykonywaniem zawodu,

b)

nie wydano im prawomocnego orzeczenia zakazującego wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego;

2)

przynajmniej jedna z osób zarządzających przedsiębiorstwem lub osoba zarządzająca w przedsiębiorstwie transportem drogowym legitymuje się certyfikatem kompetencji zawodowych;

3)

znajduje się on w sytuacji finansowej zapewniającej podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego określonej dostępnymi środkami finansowymi lub majątkiem w wysokości:

a)

9000 euro - na pierwszy pojazd samochodowy przeznaczony do transportu drogowego,

b)

5000 euro - na każdy następny pojazd samochodowy przeznaczony do transportu drogowego;

4)

w stosunku do zatrudnionych przez niego kierowców, a także innych osób niezatrudnionych przez tego przedsiębiorcę, lecz wykonujących osobiście przewóz na jego rzecz, nie orzeczono zakazu wykonywania zawodu kierowcy;

5)

posiada on tytuł prawny do dysponowania pojazdem lub pojazdami samochodowymi spełniającymi wymagania techniczne określone przepisami prawa o ruchu drogowym, którymi transport drogowy ma być wykonywany.

2.

Licencji, o której mowa w art. 5b ust. 2, udziela się przedsiębiorcy, jeżeli:

1)

spełnia wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;

2)

znajduje się w sytuacji finansowej zapewniającej podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego określonej dostępnymi środkami finansowymi lub majątkiem w wysokości 50 000 euro.

3.

Wymóg, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 2, potwierdza się:

1)

rocznym sprawozdaniem finansowym;

2)

dokumentami potwierdzającymi:

a)

dysponowanie środkami pieniężnymi w gotówce lub na rachunkach bankowych lub dostępnymi aktywami,

b)

posiadanie akcji, udziałów lub innych zbywalnych papierów wartościowych,

c)

udzielenie gwarancji lub poręczeń bankowych,

d)

własność nieruchomości.

4.

Przy ocenie sytuacji finansowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 2, stosuje się kurs średni ogłaszany przez narodowy bank Polski, obowiązujący w ostatnim dniu roku poprzedzającego rok, w którym ocena ta jest dokonywana.
 ”
 ;

4)

w art. 6 w ust. 1:

a)

wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„ 
Licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką udziela się przedsiębiorcy, jeżeli:
 ”
 ,

b)

pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1)

spełnia wymagania określone w art. 5c ust. 1 pkt 1 i 5;
 ”
 ,

c)

w pkt 2:
  •   -  
    uchyla się lit. a,
  •   -  
    lit. b otrzymuje brzmienie:
    „ 

    b)

    nie byli skazani za przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu oraz przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a ponadto nie wydano im prawomocnego orzeczenia zakazującego wykonywania zawodu kierowcy,
     ”
     ;

5)

art. 7 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 7.

1.

Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana oraz zawieszenie lub cofnięcie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego następuje w drodze decyzji administracyjnej.

2.

Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany oraz zawieszenia lub cofnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego jest:

1)

starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy, o której mowa w art. 5 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;

2)

Główny Inspektor Transportu Drogowego, w przypadku ubiegania się o licencję wspólnotową, jeżeli przedsiębiorca nie występował z wnioskiem o wydanie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego przez organ, o którym mowa w pkt 1.

3.

Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana lub cofnięcie licencji wspólnotowej oraz licencji, o której mowa w art. 5b ust. 1 i 2, następuje w drodze decyzji administracyjnej.

4.

Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia:

1)

licencji wspólnotowej jest Główny Inspektor Transportu Drogowego;

2)

licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób samochodem osobowym, pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą lub licencji na wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy jest starosta właściwy dla siedziby albo miejsca zamieszkania przedsiębiorcy;

3)

licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką:

a)

na obszarze, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1, jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta,

b)

na obszarze, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2, jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy dla siedziby albo miejsca zamieszkania przedsiębiorcy,

c)

na obszarze, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3, jest Prezydent miasta stołecznego Warszawy.
 ”
 ;

6)

po art. 7 dodaje się art. 7a-7e w brzmieniu:
„ 

Art. 7a.

1.

Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz licencji wspólnotowej udziela się na wniosek przedsiębiorcy złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne   (Dz. U. z 2013 r. poz. 235), po uiszczeniu opłat, o których mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1 i 11.

2.

Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1)

oznaczenie przedsiębiorcy, jego adres i siedzibę albo miejsce zamieszkania;

2)

adres siedziby przedsiębiorcy, o której mowa w art. 5 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;

3)

informację o wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) albo numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS), jeżeli są wymagane;

4)

numer identyfikacji podatkowej (NIP);

5)

określenie rodzaju transportu drogowego;

6)

określenie rodzaju i liczby pojazdów samochodowych, które przedsiębiorca będzie wykorzystywał do wykonywania transportu drogowego;

7)

imię i nazwisko, adres zamieszkania oraz numer certyfikatu kompetencji zawodowych osoby zarządzającej transportem, o której mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 albo osoby, o której mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;

8)

określenie liczby wypisów z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub z licencji wspólnotowej;

9)

w przypadku licencji wspólnotowej - określenie czasu, na który ma być ona udzielona.

3.

Do wniosku o udzielenie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego dołącza się:

1)

oświadczenie osoby zarządzającej transportem następującej treści: „Oświadczam, że zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 będę pełnić rolę zarządzającego transportem” oraz kopię certyfikatu kompetencji zawodowych tej osoby albo oświadczenie osoby uprawnionej na podstawie umowy do wykonywania zadań zarządzającego transportem w imieniu przedsiębiorcy, że spełnia warunki, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. c rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, oraz kopię certyfikatu kompetencji zawodowych tej osoby;

2)

dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;

3)

oświadczenie przedsiębiorcy, że dysponuje bazą eksploatacyjną wraz ze wskazaniem adresu bazy, jeżeli adres ten jest inny niż adres wskazany zgodnie z ust. 2 pkt 1;

4)

oświadczenie o zamiarze zatrudnienia kierowców spełniających warunki, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 2, lub oświadczenie o zamiarze współpracy z osobami niezatrudnionymi przez przedsiębiorcę, lecz wykonującymi osobiście przewóz na jego rzecz, spełniającymi warunki, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 2;

5)

dowód uiszczenia opłaty za wydanie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego i wypisów z tego zezwolenia;

6)

informację z Krajowego Rejestru Karnego dotyczącą osoby:

a)

będącej członkiem organu zarządzającego osoby prawnej, osoby zarządzającej spółką jawną lub komandytową,

b)

prowadzącej działalność gospodarczą - w przypadku innego przedsiębiorcy,

c)

zarządzającej transportem lub uprawnionej na podstawie umowy do wykonywania zadań zarządzającego transportem w imieniu przedsiębiorcy
- albo oświadczenie tych osób o niekaralności za przestępstwa umyślne w dziedzinach określonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.

4.

Do wniosku o udzielenie licencji wspólnotowej dołącza się:

1)

kopię zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego;

2)

zaświadczenie wystawione przez organ, który wydał zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, o liczbie pojazdów dla których został udokumentowany wymóg zdolności finansowej, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;

3)

dowód uiszczenia opłaty za wydanie licencji wspólnotowej i wypisów z tej licencji.

5.

W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w ust. 1, jest składany w postaci dokumentu elektronicznego załączniki, o których mowa w ust. 3 i 4, składa się również w postaci elektronicznej.

6.

Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 3, 4 i 6, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

7.

Po uzyskaniu zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego przedsiębiorca przedkłada do organu, o którym mowa w art. 7 ust. 2, wykaz pojazdów zawierający następujące informacje:

1)

markę, typ;

2)

rodzaj/przeznaczenie;

3)

numer rejestracyjny;

4)

numer VIN;

5)

wskazanie rodzaju tytułu prawnego do dysponowania pojazdem.

Art. 7b.

1.

Przedsiębiorca, który nie jest obowiązany na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości   (Dz. U. z 2013 r. poz. 330) do sporządzenia rocznego sprawozdania finansowego może udokumentować swoją zdolność finansową, o której mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, w sposób wskazany w art. 7 ust. 2 tego rozporządzenia.

2.

Audytorem upoważnionym do poświadczenia rocznych sprawozdań finansowych, o którym mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, jest biegły rewident w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

3.

Odpowiednio upoważnioną osobą do poświadczenia rocznych sprawozdań finansowych, o której mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, jest członek zarządu spółki prawa handlowego lub innej osoby prawnej, wspólnik spółki jawnej, komplementariusz spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, lub przedsiębiorca będący osobą fizyczną.

4.

Wymóg prowadzenia dokumentów księgowych w siedzibie, o którym mowa w art. 5 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, uznaje się za spełniony, jeżeli przedsiębiorca powierzył prowadzenie ksiąg rachunkowych przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 76a ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, lub przedsiębiorcy prowadzącemu działalność w tym zakresie z innego państwa członkowskiego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej   (Dz. U. nr 47, poz. 278, z późn. zm.3)Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. nr 112, poz. 654, nr 227, poz. 1367 i nr 228, poz. 1368.).

Art. 7c.

Mikroprzedsiębiorca w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej   (Dz. U. z 2010 r. nr 220, poz. 1447, z późn. zm.4)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. nr 239, poz. 1593, z 2011 r. nr 85, poz. 459, nr 106, poz. 622, nr 112, poz. 654, nr 120, poz. 690, nr 131, poz. 764, nr 132, poz. 766, nr 153, poz. 902, nr 163, poz. 981, nr 171, poz. 1016, nr 199, poz. 1175, nr 204, poz. 1195 i nr 232, poz. 1378 oraz z 2012 r. poz. 855, 1166, 1407, 1445 i 1529.) może, bez wyznaczania zarządzającego transportem spełniającego warunki, o których mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, w drodze umowy wyznaczyć osobę fizyczną uprawnioną do wykonywania zadań zarządzającego transportem w jego imieniu, jeżeli osoba ta spełnia warunki, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.

Art. 7d.

1.

Wymóg dobrej reputacji, o którym mowa w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, nie jest lub przestał być spełniony, jeżeli wobec przedsiębiorcy, zarządzającego transportem lub osoby fizycznej, o której mowa w art. 7c:

1)

orzeczono:

a)

prawomocny wyrok skazujący za przestępstwa umyślne w dziedzinach określonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009,

b)

co najmniej dwie wykonalne decyzje administracyjne o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie określone w załączniku nr IV do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, lub

c)

co najmniej dwie prawomocne kary grzywny za naruszenie określone w załączniku nr IV do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, oraz

2)

wydano decyzję o uznaniu, że utrata dobrej reputacji stanowi proporcjonalną reakcję za nałożone sankcje, o których mowa w pkt 1.

2.

Organ, o którym mowa w art. 7 ust. 2, po stwierdzeniu, że na przedsiębiorcę, zarządzającego transportem lub osobę fizyczną, o której mowa w art. 7c, nałożono sankcje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, niezwłocznie wszczyna postępowania administracyjne określone w art. 6 ust. 2 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.

3.

Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego organ, o którym mowa w art. 7 ust. 2, wydaje decyzję o uznaniu, że:

1)

dobra reputacja pozostaje nienaruszona, albo

2)

utrata dobrej reputacji stanowi proporcjonalną reakcję za nałożone sankcje, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

4.

Organ, o którym mowa w art. 7 ust. 2, stwierdza, że utrata dobrej reputacji będzie stanowiła nieproporcjonalną reakcję za naruszenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, i wydaje decyzję o uznaniu, że dobra reputacja pozostaje nienaruszona, w szczególności jeżeli w wyniku postępowania administracyjnego ustalono, iż:

1)

liczba stwierdzonych naruszeń jest nieznaczna w stosunku do skali prowadzonych operacji transportowych;

2)

istnieje możliwość poprawy sytuacji w przedsiębiorstwie, w szczególności jeżeli przedsiębiorca podjął działania mające na celu wdrożenie prawidłowej dyscypliny pracy lub wdrożył procedury zapobiegające powstawaniu naruszeń obowiązków lub warunków przewozu drogowego, lub

3)

istnieje interes społeczny kontynuacji działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, w szczególności jeżeli cofnięcie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego:

a)

spowodowałoby w znaczący sposób wzrost poziomu bezrobocia w miejscowości, gminie lub regionie, lub

b)

w poważny sposób utrudniłoby zaspakajanie potrzeb ludności w zakresie publicznego transportu zbiorowego.

Art. 7e.

Przez środki rehabilitacyjne, o których mowa w art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, należy rozumieć:

1)

zatarcie skazania za przestępstwa umyślne w dziedzinach określonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;

2)

zatarcie skazania za wykroczenia stanowiące naruszenia obowiązujących przepisów krajowych w zakresie określonym w załączniku nr IV do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;

3)

uznanie nałożonych sankcji administracyjnych za naruszenia obowiązujących przepisów krajowych w zakresie określonym w załączniku nr IV do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 za niebyłe.
 ”
 ;

7)

art. 8 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 8.

1.

Licencji, o których mowa w art. 5b ust. 1 i 2, udziela się na wniosek przedsiębiorcy złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego, po uiszczeniu opłaty, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1.

2.

Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1)

oznaczenie przedsiębiorcy, jego adres i siedzibę albo miejsce zamieszkania;

2)

informację o wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) albo numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS), jeżeli są wymagane;

3)

numer identyfikacji podatkowej (NIP);

4)

określenie rodzaju i zakresu transportu drogowego, a w zakresie transportu drogowego taksówką - także obszaru wykonywania przewozu;

5)

określenie czasu, na który licencja ma być udzielona;

6)

określenie rodzaju i liczby pojazdów samochodowych, które przedsiębiorca będzie wykorzystywał do wykonywania transportu drogowego - w przypadku wykonywania transportu drogowego w zakresie, o którym mowa w art. 5b ust. 1 pkt 1 i 2;

7)

określenie liczby wypisów z licencji - w przypadku wykonywania transportu drogowego w zakresie, o którym mowa w art. 5b ust. 1 pkt 1 i 2.

3.

Do wniosku o udzielenie licencji, o której mowa w art. 5b ust. 1 i 2, dołącza się:

1)

oświadczenie osoby zarządzającej transportem następującej treści: „Oświadczam, że zgodnie z art. 5c ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym będę pełnić rolę osoby zarządzającej transportem drogowym w przedsiębiorstwie” oraz kopię certyfikatu kompetencji zawodowych tej osoby;

2)

oświadczenie członków organu zarządzającego osoby prawnej, osoby zarządzającej spółką jawną lub komandytową, a w przypadku innego przedsiębiorcy - osoby prowadzącej działalność gospodarczą, że spełnia wymóg dobrej reputacji, o którym mowa w art. 5c ust. 1 pkt 1;

3)

dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 5c ust. 1 pkt 3 lub ust. 2 pkt 2;

4)

oświadczenie o zamiarze zatrudnienia kierowców spełniających warunki, o których mowa w art. 5c ust. 1 pkt 4 lub w art. 6 ust. 1 pkt 2, albo oświadczenie o zamiarze współpracy z osobami niezatrudnionymi przez przedsiębiorcę, lecz wykonującymi osobiście przewóz na jego rzecz, spełniającymi warunki, o których mowa w art. 5c ust. 1 pkt 4;

5)

wykaz pojazdów zawierający następujące informacje:

a)

markę, typ,

b)

rodzaj/przeznaczenie,

c)

numer rejestracyjny,

d)

numer VIN,

e)

wskazanie rodzaju tytułu prawnego do dysponowania pojazdem;

6)

dowód uiszczenia opłaty za wydanie licencji i wypisów z tej licencji.

4.

W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się w postaci dokumentu elektronicznego załączniki, o których mowa w ust. 3, składa się również w postaci elektronicznej.

5.

Przy składaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie dołącza się dokumentów, o których mowa w ust. 3:

1)

pkt 1 i 3 - gdy wniosek dotyczy licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką;

2)

pkt 4 i 5 - gdy wniosek dotyczy licencji na wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy.

6.

Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 2 i 4, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
 ”
 ;

8)

uchyla się art. 9 i art. 10;

9)

art. 11 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 11.

1.

W zezwoleniu na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz w licencji określa się w szczególności:

1)

numer ewidencyjny zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji;

2)

organ, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji;

3)

datę udzielenia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji;

4)

podstawę prawną;

5)

przedsiębiorcę, jego adres i siedzibę albo miejsce zamieszkania;

6)

rodzaj i zakres transportu drogowego;

7)

oznaczenie obszaru przewozów - w przypadku licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką;

8)

termin ważności.

2.

Organ udzielający zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1, wydaje wypis lub wypisy z tego zezwolenia w liczbie nie większej niż liczba pojazdów samochodowych określonych we wniosku o udzielenie zezwolenia, dla których został udokumentowany wymóg zdolności finansowej, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.

3.

Organ udzielający licencji wspólnotowej, o którym mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1, wydaje wypis lub wypisy z tej licencji w liczbie nie większej niż liczba pojazdów samochodowych określonych we wniosku o udzielenie licencji, dla których został udokumentowany wymóg zdolności finansowej, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.

4.

Organ udzielający licencji, o której mowa w art. 5b ust. 1 pkt 1 i 2, wydaje wypis lub wypisy z tej licencji w liczbie nie większej niż liczba pojazdów samochodowych określonych we wniosku o udzielenie licencji, dla których zostało udokumentowane spełnienie wymogu, o którym mowa w art. 5c ust. 1 pkt 3.
 ”
 ;

10)

po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu:
„ 

Art. 11a.

1.

Zabrania się przedsiębiorcy posiadania wypisów z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego i wypisów z licencji wspólnotowej w łącznej liczbie przekraczającej liczbę pojazdów, dla których został udokumentowany wymóg zdolności finansowej, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.

2.

Przedsiębiorca jest obowiązany zwrócić ponadliczbowe wypisy do organu, który je wydał w terminie 7 dni od dnia, w którym łączna liczba wypisów przekroczyła liczbę pojazdów, dla których został udokumentowany wymóg zdolności finansowej, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.
 ”
 ;

11)

art. 12-14 otrzymują brzmienie:
„ 

Art. 12.

1.

Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz licencja, o której mowa w art. 5b ust. 1, uprawniają do wykonywania przewozu wyłącznie na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

2.

Licencja, o której mowa w art. 5b ust. 1 pkt 1 i 2, nie uprawnia do wykonywania transportu drogowego taksówką.

3.

Licencja wspólnotowa uprawnia do wykonywania międzynarodowego transportu drogowego zgodnie z rodzajem przewozów w niej określonym. Licencja ta uprawnia również do wykonywania krajowego transportu drogowego, zgodnie z rodzajem przewozów w niej określonym.

Art. 13.

1.

Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji nie można odstępować osobom trzecim ani przenosić uprawnień z nich wynikających na osobę trzecią.

2.

Organ, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, licencji wspólnotowej lub licencji, o której mowa w art. 5b ust. 1 pkt 1 lub 2 lub ust. 2, przenosi, w drodze decyzji administracyjnej, uprawnienia z nich wynikające w razie:

1)

śmierci osoby fizycznej posiadającej zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencję i wstąpienia na jej miejsce spadkobiercy, w tym również osoby fizycznej będącej wspólnikiem, w szczególności spółki jawnej lub komandytowej,

2)

połączenia, podziału lub przekształcenia, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych   (Dz. U. nr 94, poz. 1037, z późn. zm.5)Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. nr 102, poz. 1117, z 2003 r. nr 49, poz. 408 i nr 229, poz. 2276, z 2005 r. nr 132, poz. 1108, nr 183, poz. 1538 i nr 184, poz. 1539, z 2006 r. nr 133, poz. 935 i nr 208, poz. 1540, z 2008 r. nr 86, poz. 524, nr 118, poz. 747, nr 217, poz. 1381 i nr 231, poz. 1547, z 2009 r. nr 13, poz. 69, nr 42, poz. 341 i nr 104, poz. 860, z 2011 r. nr 92, poz. 531, nr 102, poz. 585, nr 106, poz. 622, nr 133, poz. 767, nr 201, poz. 1182 i nr 234, poz. 1391, z 2012 r. poz. 596, 1342 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 433.), przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencję
- pod warunkiem spełnienia przez przedsiębiorcę przejmującego uprawnienia wynikające z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego wymagań określonych w art. 5 ust. 2 lub pod warunkiem spełnienia przez przedsiębiorcę przejmującego uprawnienia wynikające z licencji wymagań odpowiednio określonych w art. 5a lub art. 5c ust. 1 lub 2.

3.

Postępowanie, o którym mowa w ust. 2, wszczyna się na wniosek przedsiębiorcy przejmującego uprawnienia.

Art. 14.

1.

Przewoźnik drogowy jest obowiązany zgłaszać na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego organowi, który udzielił:

1)

zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji wspólnotowej, zmiany danych, o których mowa w art. 7a,

2)

licencji, o której mowa w art. 5b ust. 1 i 2, zmiany danych, o których mowa w art. 8
- nie później niż w terminie 28 dni od dnia ich powstania.

2.

Jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 1, obejmują dane zawarte w zezwoleniu na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji, przedsiębiorca jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o zmianę treści zezwolenia lub licencji.

3.

Jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 1 pkt 1, polegają na zwiększeniu liczby pojazdów, przedsiębiorca jest obowiązany udokumentować zdolność finansową dla każdego zgłoszonego pojazdu samochodowego, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, i może wystąpić z wnioskiem o wydanie dodatkowych wypisów z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub z licencji.

4.

Jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 1 pkt 2, polegają na zwiększeniu liczby pojazdów, przedsiębiorca jest obowiązany udokumentować sytuację finansową dla każdego zgłoszonego pojazdu samochodowego, zgodnie z art. 5c ust. 1 pkt 3, i może wystąpić z wnioskiem o wydanie dodatkowych wypisów z licencji.
 ”
 ;

12)

w art. 15:

a)

w ust. 1:
  •   -  
    wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
    „ 
    Licencję, o której mowa w art. 5b ust. 1 i 2, cofa się:
     ”
     ,
  •   -  
    pkt 3 otrzymuje brzmienie:
    „ 

    3)

    jeżeli posiadacz licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką samowolnie zmienia wskazania urządzeń pomiarowo-kontrolnych, zainstalowanych w pojeździe;
     ”
     ,

b)

w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:
„ 
Przepisu nie stosuje się, gdy posiadacz licencji przestał spełniać wymagania, o których mowa w art. 5c ust. 1 pkt 1 lit. a.
 ”
 ,

c)

w ust. 3:
  •   -  
    wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
    „ 
    Licencja, o której mowa w art. 5b ust. 1 i 2, może być cofnięta, jeżeli jej posiadacz:
     ”
     ,
  •   -  
    pkt 1 otrzymuje brzmienie:
    „ 

    1)

    nie przedstawił, w wyznaczonym terminie, informacji i dokumentów, o których mowa w art. 8 ust. 2 i 3, art. 14 ust. 2 i art. 83;
     ”
     ;

13)

art. 16 i art. 16a otrzymują brzmienie:
„ 

Art. 16.

1.

Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego wygasa w razie:

1)

zrzeczenia się go;

2)

śmierci posiadacza zezwolenia;

3)

likwidacji albo postanowienia o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku przedsiębiorcy, któremu zostało udzielone, chyba że zachodzą okoliczności określone w art. 13 ust. 2;

4)

wydania wobec przedsiębiorcy prawomocnego orzeczenia zakazującego wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego lub orzeczenia zakazującego wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.

2.

Licencja wygasa w razie:

1)

upływu okresu, na który została udzielona;

2)

zrzeczenia się jej;

3)

śmierci posiadacza licencji;

4)

likwidacji albo postanowienia o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku przedsiębiorcy, któremu została udzielona, chyba że zachodzą okoliczności określone w art. 13 ust. 2;

5)

wygaśnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego - w przypadku licencji wspólnotowej.

3.

Przepis art. 15 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

4.

Przedsiębiorca nie może zrzec się zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji w przypadku wszczęcia postępowania o ich cofnięcie.

5.

W razie śmierci osoby fizycznej posiadającej zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencję organ, który ich udzielił, na wniosek osoby, która złożyła wniosek o stwierdzenie nabycia spadku, wyraża zgodę, w drodze decyzji administracyjnej, na wykonywanie uprawnień wynikających z zezwolenia lub licencji przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy od daty śmierci posiadacza zezwolenia lub licencji.

Art. 16a.

1.

W razie cofnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji albo ich wygaśnięcia przedsiębiorca ma obowiązek przechowywać i udostępniać osobom uprawnionym do kontroli dokumenty i inne nośniki informacji wymagane przepisami, o których mowa w art. 4 pkt 22, przez okres jednego roku, począwszy od dnia, w którym przestał wykonywać transport drogowy.

2.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1)

przedsiębiorcy, na którego zostały przeniesione uprawnienia wynikające z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji w trybie, o którym mowa w art. 13 ust. 2;

2)

przedsiębiorcy albo osoby fizycznej, którzy posiadali zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencję i zaprzestali wykonywania działalności gospodarczej lub wykonywania przewozu drogowego.
 ”
 ;

14)

po art. 16a dodaje się art. 16b w brzmieniu:
„ 

Art. 16b.

1.

Organ, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, stwierdza, w drodze decyzji administracyjnej, niezdolność zarządzającego transportem do kierowania operacjami transportowymi, jeżeli:

1)

zarządzający transportem utracił dobrą reputację, zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;

2)

wobec zarządzającego transportem wydano prawomocne orzeczenie zakazujące kierowania operacjami transportowymi.

2.

W przypadku stwierdzenia niezdolności zarządzającego transportem do kierowania operacjami transportowymi, zarządzający jest obowiązany zwrócić, w terminie nie dłuższym niż 7 dni, certyfikat kompetencji zawodowych organowi, o którym mowa w ust. 1.

3.

Organ, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia niezwłocznie jednostkę określoną w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 o zatrzymaniu certyfikatu kompetencji zawodowych.

4.

Zarządzającemu transportem uznanemu za niezdolnego do kierowania operacjami transportowymi przywraca się na jego wniosek zdolność do kierowania operacjami transportowymi, w drodze decyzji administracyjnej, po ustaniu przesłanek będących podstawą do stwierdzenia niezdolności do kierowania operacjami transportowymi.

5.

W przypadku przywrócenia zarządzającemu transportem zdolności do kierowania operacjami transportowymi, organ, o którym mowa w ust. 1, zwraca z urzędu certyfikat kompetencji zawodowych zarządzającemu, zawiadamiając o tym jednostkę określoną w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1.
 ”
 ;

15)

w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzór zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz wypisu z tego zezwolenia, licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób samochodem osobowym oraz wypisu z tej licencji, licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz wypisu z tej licencji, licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką oraz licencji na wykonywanie transportu drogowego w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy, a także rodzaje zabezpieczeń licencji wspólnotowej, mając na uwadze ujednolicenie wzorów dokumentów i ich zabezpieczenie przed fałszowaniem.
 ”
 ;

16)

w art. 19:

a)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek przewoźnika drogowego złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego, pod warunkiem dołączenia do niego co najmniej dwóch pozytywnych opinii organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających przewoźników drogowych.
 ”
 ,

b)

dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:
„ 

3.

Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, wydaje zakaz wykonywania przewozu kabotażowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla przewoźnika niemającego tu siedziby, jeżeli przewoźnik podczas przewozu kabotażowego wielokrotnie naruszył przepisy rozporządzenia (WE) nr 1073/2009 lub inne wspólnotowe albo krajowe przepisy w zakresie transportu drogowego.

4.

Zakaz, o którym mowa w ust. 3, obowiązuje przez okres 2 lat od dnia uprawomocnienia się decyzji o jego wydaniu.
 ”
 ;

17)

w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzór zezwolenia, o którym mowa w art. 19a, oraz wzór zezwolenia i wypisu z zezwolenia, o którym mowa w art. 18, uwzględniając zakres niezbędnych danych dotyczących realizacji usług transportowych.
 ”
 ;

18)

w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kopię zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji i dokumenty, o których mowa w art. 22.
 ”
 ;

19)

w art. 22 ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„ 

2a.

Do wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych w międzynarodowym transporcie drogowym, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2 lit. b, dołącza się dokumenty i informacje, o których mowa w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1073/2009.
 ”
 ;

20)

w art. 22a uchyla się ust. 6;

21)

w art. 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, odmawia udzielenia zezwolenia na wykonywanie przewozów w międzynarodowym transporcie drogowym, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2 lit. b, na zasadach określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1073/2009.
 ”
 ;

22)

w art. 24:

a)

w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„ 
Zezwolenie zmienia się na wniosek jego posiadacza, złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego, w razie zmiany:
 ”
 ,

b)

w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1)

cofnięcia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji;
 ”
 ,

c)

ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„ 

7.

Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, przedłuża wydane przez siebie zezwolenia, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2 lit. b, zmienia warunki ich wykonywania, stwierdza utratę ich ważności albo cofa je, na zasadach określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1073/2009.
 ”
 ;

23)

w art. 25 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Główny Inspektor Transportu Drogowego wydaje przewoźnikowi drogowemu zezwolenie zagraniczne na przewóz osób pod warunkiem posiadania przez niego licencji wspólnotowej uprawniającej do wykonywania międzynarodowego autobusowego i autokarowego zarobkowego przewozu osób.
 ”
 ;

24)

w art. 25a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego osób na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny podmiot niemający siedziby w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw transportu, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.
 ”
 ;

25)

w art. 28:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny podmiot niemający siedziby w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw transportu, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.
 ”
 ,

b)

po ust. 1 dodaje ust. 1a w brzmieniu:
„ 

1a.

Do wykonywania międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny podmiot mający siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym stosuje się przepisy rozporządzenia (WE) nr 1072/2009, z tym że w przypadku wykonywania przewozu do lub z państwa trzeciego zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wymagane, jeżeli umowy międzynarodowe tak stanowią.
 ”
 ,

c)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

Przepisy ust. 1-2 stosuje się również w przypadku przejazdu pojazdu samochodowego bez ładunku.
 ”
 ;

26)

w art. 29 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:
„ 

3.

Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, wydaje zakaz wykonywania przewozu kabotażowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla przewoźnika niemającego tu siedziby, jeżeli przewoźnik podczas przewozu kabotażowego wielokrotnie naruszył przepisy rozporządzenia (WE) nr 1072/2009 lub inne wspólnotowe albo krajowe przepisy w zakresie transportu drogowego.

4.

Zakaz, o którym mowa w ust. 3 obowiązuje przez okres 2 lat, od dnia uprawomocnienia się decyzji o jego wydaniu.
 ”
 ;

27)

w art. 30 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Główny Inspektor Transportu Drogowego wydaje przewoźnikowi drogowemu zezwolenie zagraniczne na przewóz rzeczy pod warunkiem posiadania przez niego licencji wspólnotowej uprawniającej do wykonywania międzynarodowego zarobkowego przewozu rzeczy.
 ”
 ;

28)

w art. 32b:

a)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Świadectwo kierowcy wydaje się na wniosek przedsiębiorcy, posiadającego licencję wspólnotową, złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego.
 ”
 ,

b)

w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1)

kopię licencji wspólnotowej;
 ”
 ,

c)

po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:
„ 

5a.

W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w ust. 2, jest składany w postaci dokumentu elektronicznego, załączniki, o których mowa w ust. 5, składa się również w postaci elektronicznej.
 ”
 ;

29)

w art. 33 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„ 

6.

Wniosek o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje i dokumenty określone w art. 8 ust. 2 pkt 1−4 i 6 oraz ust. 3 pkt 4 i 5.
 ”
 ;

30)

art. 37 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 37.

1.

Uzyskanie certyfikatu kompetencji zawodowych wymaga wykazania się wiedzą niezbędną do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego, określonym w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, oraz złożenia, z wynikiem pozytywnym, egzaminu pisemnego przed komisją egzaminacyjną działającą przy jednostce określonej w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1.

2.

Egzamin składa się z dwóch części:

1)

pisemnego testu zawierającego zbiór pytań i odpowiedzi wielokrotnego wyboru;

2)

pisemnego zadania egzaminacyjnego.

3.

Maksymalna liczba punktów, jaką można uzyskać z każdej części egzaminu, stanowi 50% ogólnej liczby możliwych do uzyskania punktów.

4.

Warunki i tryb przeprowadzenia egzaminu, o którym mowa w ust. 1, określa regulamin opracowany przez jednostkę określoną w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 i zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw transportu.
 ”
 ;

31)

w art. 38 uchyla się ust. 1;

32)

art. 38a i art. 39 otrzymują brzmienie:
„ 

Art. 38a.

1.

Osoby legitymujące się dyplomem ukończenia studiów drugiego stopnia, jednolitych studiów magisterskich lub świadectwem ukończenia studiów podyplomowych, których program obejmuje cały zakres zagadnień, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, zwolnione są z egzaminu pisemnego, o którym mowa w art. 37.

2.

Osoby legitymujące się dyplomem ukończenia studiów pierwszego stopnia, studiów drugiego stopnia, jednolitych studiów magisterskich lub świadectwem ukończenia studiów podyplomowych, których program obejmuje część zagadnień, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, zwolnione są z części egzaminu pisemnego, o którym mowa w art. 37, w zakresie dziedzin objętych programem studiów.

3.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią zwolnienia w rozumieniu art. 8 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.

4.

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonuje jednostka określona w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1.

Art. 39.

1.

Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1)

jednostki, o których mowa w art. 38 ust. 2;

2)

wymagania kwalifikacyjne dotyczące członków komisji egzaminacyjnej i tryb ustalania jej składu;

3)

rodzaje zabezpieczeń certyfikatu kompetencji zawodowych;

4)

tryb zwalniania z egzaminu pisemnego, o którym mowa w art. 37.

2.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się odpowiednio:

1)

potrzebę zapewnienia należytych warunków organizacyjno-technicznych do przeprowadzenia procesu certyfikacji kompetencji zawodowych w transporcie drogowym;

2)

konieczność zapewnienia właściwych kwalifikacji członków komisji egzaminacyjnej, a także ich liczbę, która zapewni obiektywne przeprowadzenie egzaminu pisemnego;

3)

konieczność prawidłowego zabezpieczenia certyfikatów kompetencji zawodowych przed fałszowaniem;

4)

potrzebę zapewnienia ujednoliconych procedur zwalniania z egzaminu pisemnego.
 ”
 ;

33)

w art. 40 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2)

przeprowadzenie egzaminu, o którym mowa w art. 37;
 ”
 ;

34)

w art. 41 w ust. 1:

a)

pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1)

udzielenia licencji, zmiany licencji, przedłużenia ważności licencji, wydania wypisu z licencji, wydania wtórnika licencji oraz przeniesienia uprawnień wynikających z licencji;
 ”
 ,

b)

w pkt 10 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu:
„ 

11)

udzielenia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, zmiany zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, wydanie wypisu z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, wydania wtórnika zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz przeniesienia uprawnień wynikających z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.
 ”
 ;

35)

w art. 46 w ust. 1 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:
„ 

a)

udzielenia licencji wspólnotowej, zmiany licencji wspólnotowej, przedłużenia ważności licencji wspólnotowej, wydania wypisu z licencji wspólnotowej, wydania wtórnika licencji wspólnotowej oraz przeniesienia uprawnień wynikających z licencji wspólnotowej,
 ”
 ;

36)

w art. 47:

a)

w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„ 

1a)

w przypadku zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, w zależności od liczby pojazdów, na które wydaje się wypisy z zezwolenia;
 ”
 ,

b)

w ust. 3 w pkt 7 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu:
„ 

8)

wydania zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, nie może być wyższa niż równowartość 300 euro.
 ”
 ;

37)

po art. 47 dodaje się art. 47a w brzmieniu:
„ 

Art. 47a.

Zadania organów jednostek samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 i ust. 4 pkt 2 i 3, art. 16b ust. 1 i 4, art. 18 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 oraz art. 33 ust. 8 i 9a, są wykonywane jako zadania własne.
 ”
 ;

38)

w art. 50:

a)

w pkt 1 w lit. j średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. k w brzmieniu:
„ 

k)

przestrzegania czasu pracy:
  •   -  
    przedsiębiorców osobiście wykonujących przewozy drogowe,
  •   -  
    osób niezatrudnionych przez przedsiębiorcę, lecz osobiście wykonujących przewozy drogowe na jego rzecz;
 ”
 ,

b)

w pkt 2:
  •   -  
    lit. a otrzymuje brzmienie:
    „ 

    a)

    licencji wspólnotowej,
     ”
     ,
  •   -  
    w lit. f średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. g w brzmieniu:
    „ 

    g)

    zezwoleń na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2;
     ”
     ;

39)

w art. 68 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Kontroli, o której mowa:

1)

w art. 50 pkt 1 lit. a-j i art. 87 podlegają:

a)

kierujący pojazdami w zakresie i na zasadach określonych w:
  •   -  
    przepisach ustawy,
  •   -  
    art. 129a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym,
  •   -  
    ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,

b)

przedsiębiorcy wykonujący przewóz drogowy,

c)

podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 2,

2)

w art. 50 pkt 1 lit. k podlegają:

a)

przedsiębiorcy osobiście wykonujący przewozy drogowe,

b)

osoby niezatrudnione przez przedsiębiorcę, lecz osobiście wykonujące przewozy drogowe na jego rzecz
- zwani dalej „kontrolowanymi”.
 ”
 ;

40)

w art. 76a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

W czasie wykonywania zadań, o których mowa w art. 50, do pracowników Głównego Inspektoratu transportu Drogowego, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 55 ust. 1-1b i ust. 2 pkt 1, art. 56-61, art. 69 ust. 1-3a, art. 70-74, art. 89 ust. 1 i art. 93 ust. 1.
 ”
 ;

41)

w art. 83 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
„ 

1.

Organ, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, licencji lub zezwolenia, może nałożyć na przewoźnika drogowego obowiązek przedstawienia w oznaczonym terminie informacji i dokumentów potwierdzających, że spełnia on wymagania ustawowe i warunki określone w zezwoleniu na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, w licencji lub zezwoleniu.

2.

na żądanie ministra właściwego do spraw transportu lub organu właściwego w sprawach zezwoleń na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, licencji lub zezwoleń przewoźnik drogowy jest obowiązany przekazywać informacje związane z działalnością transportową dotyczące stosowanych cen i taryf oraz liczby przewiezionych osób lub masy przewiezionych rzeczy.

3.

Organy, o których mowa w art. 7 ust. 2 i ust. 4 pkt 2 i 3, art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 33 ust. 8, są obowiązane przedstawiać ministrowi właściwemu do spraw transportu, co najmniej dwa razy w roku, w terminach do dnia 15 stycznia oraz do dnia 15 lipca, informacje dotyczące liczby i zakresu udzielonych zezwoleń na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, licencji, zezwoleń i wydanych zaświadczeń na przewozy drogowe na potrzeby własne oraz liczby wypisów z tych dokumentów, a także liczby licencji w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy.
 ”
 ;

42)

w art. 84 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Organy udzielające zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, licencji, zezwolenia lub wydające zaświadczenia o wykonywaniu przewozów na potrzeby własne są uprawnione do kontroli przedsiębiorcy w zakresie spełniania wymogów będących podstawą do wydania tych dokumentów.
 ”
 ;

43)

w art. 86 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„ 

1.

Organ udzielający zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, licencji lub zezwolenia może powierzyć, w drodze porozumienia, czynności kontrolne organowi administracji publicznej.

2.

nadzór nad wydawaniem:

1)

zezwoleń na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego przez organ, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1,

2)

licencji i zezwoleń - w krajowym transporcie drogowym,

3)

zaświadczeń na krajowy niezarobkowy przewóz drogowy
- sprawuje wojewódzki inspektor transportu drogowego.
 ”
 ;

44)

w art. 87 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1)

wykonując transport drogowy - wypis z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego albo wypis z licencji;
 ”
 ;

45)

art. 90 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 90.

W wyniku kontroli przeprowadzonej przez organ udzielający zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, licencji lub zezwolenia, stwierdzającej niespełnienie przez przedsiębiorcę wymogów będących podstawą do wydania tych dokumentów, organ ten:

1)

wzywa przedsiębiorcę do spełnienia tych wymogów w wyznaczonym terminie;

2)

zawiesza lub cofa zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, z zachowaniem warunków, o których mowa w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009;

3)

cofa licencję wspólnotową, z zachowaniem warunków, o których mowa w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1072/2009 lub art. 21 rozporządzenia (WE) nr 1073/2009;

4)

cofa licencję, o której mowa w art. 5b ust. 1 i 2, lub zezwolenie, z zachowaniem warunków, o których mowa w art. 15 i art. 24 ust. 4-6.
 ”
 ;

46)

w art. 92 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

Osoba zarządzająca przedsiębiorstwem lub osoba zarządzająca transportem w przedsiębiorstwie, o której mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009, a także każda inna osoba wykonująca czynności związane z przewozem drogowym, która naruszyła obowiązki lub warunki przewozu drogowego albo dopuściła, chociażby nieumyślnie, do powstania takich naruszeń, podlega karze grzywny w wysokości do 2000 złotych.
 ”
 ;

47)

w art. 92c w ust. 1:

a)

pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2)

za stwierdzone naruszenie na podmiot wykonujący przewozy została nałożona kara przez inny uprawniony organ, lub
 ”
 ,

b)

dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„ 

3)

od dnia ujawnienia naruszenia upłynął okres ponad 2 lat.
 ”
 ;

48)

po art. 94 dodaje się art. 94a w brzmieniu:
„ 

Art. 94a.

nałożoną karę pieniężną uważa się za niebyłą po upływie 2 lat od dnia wykonania decyzji administracyjnej o jej nałożeniu.
 ”
 ;

49)

art. 95a otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 95a.

1.

Kto, będąc zobowiązany do zwrotu zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji albo wypisów z tych dokumentów nie zwraca ich organowi, który ich udzielił, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia lub licencji stała się ostateczna
  •   -  
    podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł.

2.

Kto, będąc zobowiązany do zwrotu certyfikatu kompetencji zawodowych w transporcie drogowym, nie zwraca tego dokumentu organowi, który wydał decyzję administracyjną o niezdolności zarządzającego transportem do kierowania operacjami transportowymi, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna
  •   -  
    podlega karze pieniężnej w wysokości 500 zł.

3.

Kary, o których mowa w ust. 1 i 2, nakłada w drodze decyzji administracyjnej organ właściwy w sprawach udzielenia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji.

4.

Kary, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią dochód organu właściwego w sprawach udzielenia zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji.
 ”
 ;

50)

w załączniku nr 1 do ustawy:

a)

lp. 1 otrzymuje brzmienie:
1.
nieokazanie wypisu z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, wypisu z licencji lub innego wymaganego w związku z przewozem drogowym dokumentu, o którym mowa w art. 87
500
     

b)

lp. 13.14 otrzymuje brzmienie:
13.14.
Jednoczesne używanie kilku wykresówek lub kart kierowców albo cudzej wykresówki lub karty
2000
     

c)

dodaje się lp. 15 w brzmieniu:
15.
Przekroczenie tygodniowego wymiaru czasu pracy, o którym mowa w art. 26c ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców, przez osoby niezatrudnione przez przedsiębiorcę, lecz osobiście wykonujące przewozy drogowe na jego rzecz:
 
 
1. do 2 godzin
50
 
2. powyżej 2 do 10 godzin
300
 
3. powyżej 10 godzin
500
     

51)

w załączniku nr 2 do ustawy lp. 1.1 otrzymuje brzmienie:
1.1.
- wypis z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, wypis z licencji, wypis z zezwolenia, wypis z zaświadczenia o wykonywaniu przewozów na potrzeby własne
2000
     

52)

w załączniku nr 3 do ustawy:

a)

lp. 1.1 otrzymuje brzmienie:
1.1.
Wykonywanie transportu drogowego bez wymaganego zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub bez wymaganej licencji
8000
     

b)

po lp. 1.1 dodaje się lp. 1.1a w brzmieniu:
1.1a.
Posiadanie wypisów z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego i wypisów z licencji wspólnotowej w łącznej liczbie przekraczającej liczbę pojazdów, dla których został udokumentowany wymóg zdolności finansowej, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009 - za każdy kolejny ponadliczbowy wypis
500
     

c)

lp. 1.4 otrzymuje brzmienie:
1.4.
niezgłoszenie na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego organowi, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji, zmiany danych, o których mowa w art. 7a i art. 8, w wymaganym terminie
800
     

d)

dodaje się lp. 1.8 w brzmieniu:
1.8.
niezgłoszenie na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego organowi, który wydał zaświadczenia na wykonywanie przewozu drogowego na potrzeby własne, zmiany danych, o których mowa w art. 8, w wymaganym terminie
800
     

e)

po lp. 8.1 dodaje się lp. 8.2-8.4 w brzmieniu:
8.2.
Przekroczenie tygodniowego wymiaru czasu pracy, o którym mowa w art. 26c ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców:
 
 
1. do 2 godzin
100
 
2. powyżej 2 do 10 godzin
300
 
3. powyżej 10 godzin
500
8.3.
nieprowadzenie ewidencji czasu pracy, o której mowa w art. 26d ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców
1000
8.4.
nieudzielenie przerwy, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców
300
     

Art. 2.

W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców   (Dz. U. z 2012 r. poz. 1155) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu:
„ 

1a)

czas pracy przedsiębiorców osobiście wykonujących przewozy drogowe, w rozumieniu art. 4 pkt 6a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym;

1b)

czas pracy osób niezatrudnionych przez przedsiębiorcę, lecz osobiście wykonujących przewozy drogowe, w rozumieniu art. 4 pkt 6a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, na jego rzecz;
 ”
 ;

2)

po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu:
„ 

   Rozdział 3a   

Czas pracy kierowców niepozostających w stosunku pracy

Art. 26a.

Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie do przedsiębiorców, o których mowa w art. 1 pkt 1a, i osób, o których mowa w art. 1 pkt 1b.

Art. 26b.

1.

Czasem pracy przedsiębiorców, o których mowa w art. 1 pkt 1a, i osób, o których mowa w art. 1 pkt 1b, jest czas od rozpoczęcia do zakończenia pracy, w którym pozostają oni na swoich stanowiskach pracy, będąc do dyspozycji podmiotu, dla którego świadczą usługę przewozu drogowego i wykonują czynności, o których mowa w art. 6 ust. 1.

2.

Do czasu pracy osób, o których mowa w art. 1 pkt 1b, wlicza się czas pozostawania w gotowości, o której mowa w art. 6 ust. 2.

Art. 26c.

1.

tygodniowy czas pracy nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy.

2.

tygodniowy czas pracy, o którym mowa w ust. 1, może być przedłużony do 60 godzin, jeżeli średni tygodniowy czas pracy nie przekroczy 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy.

3.

Czas pracy określony w ust. 1 i 2 obowiązuje:

1)

przedsiębiorców, o których mowa w art. 1 pkt 1a, i osoby, o których mowa w art. 1 pkt 1b - niezależnie od liczby podmiotów, na rzecz których wykonują przewóz drogowy;

2)

przedsiębiorców, o których mowa w art. 1 pkt 1a, i osoby, o których mowa w art. 1 pkt 1b - jeżeli jednocześnie są zatrudnieni jako kierowcy na podstawie stosunku pracy.

4.

Przepisy art. 13 ust. 1, art. 21 i art. 27 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

5.

Do określenia okresu odpoczynku stosuje się przepisy rozporządzenia (WE) 561/2006 albo umowy AETR.

Art. 26d.

1.

Ewidencję czasu pracy przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 1 pkt 1a, prowadzi ten przedsiębiorca.

2.

Ewidencję czasu pracy osób, o których mowa w art. 1 pkt 1b, prowadzi podmiot, na rzecz którego wykonywany jest przewóz drogowy.

3.

Przepis art. 25 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Art. 26e.

1.

Ewidencję czasu pracy, o której mowa w art. 26d, przechowuje się przez okres dwóch lat po zakończeniu okresu nią objętego.

2.

Podmiot, na rzecz którego wykonywany jest przewóz drogowy wydaje osobom, o których mowa w art. 1 pkt 1b, kopię ewidencji czasu pracy.
 ”
 .

Art. 3.

Certyfikat kompetencji zawodowych w krajowym transporcie drogowym osób lub rzeczy wydany przed dniem 4 grudnia 2011 r. uznaje się za równoważny z certyfikatem, o którym mowa w art. 21 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylającego dyrektywę Rady 96/26/WE   (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 51, z późn. zm.), bez obowiązku zdawania egzaminu lub części egzaminu, o których mowa w art. 21 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009.

Art. 4.

1.

W przypadku gdy przedsiębiorca złożył przed dniem wejścia w życie ustawy wniosek o przedłużenie uprawnień przewozowych wynikających z licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób lub licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy, właściwy organ po sprawdzeniu spełniania przez przedsiębiorcę wymogów, o których mowa w art. 5 ust. 2 lub art. 5c ust. 1 lub 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wydaje odpowiednio zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencję, o której mowa w art. 5b ust. 1 pkt 1 lub 2 lub ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

2.

W przypadku gdy przedsiębiorca złożył przed dniem wejścia w życie ustawy wniosek o przedłużenie uprawnień przewozowych wynikających z licencji na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, właściwy organ po sprawdzeniu spełniania przez przedsiębiorcę wymogów, o których mowa w art. 5a ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wydaje licencję wspólnotową.

3.

W przypadku gdy przedsiębiorca złożył przed dniem wejścia w życie ustawy wniosek o przedłużenie uprawnień przewozowych wynikających z licencji, wydanej na podstawie art. 4 ust. 1 albo art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym   (Dz. U. nr 211, poz. 2050 oraz z 2004 r. nr 273, poz. 2703), właściwy organ po sprawdzeniu spełniania przez przedsiębiorcę wymogów, o których mowa w art. 5a ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wydaje licencję wspólnotową.

4.

W przypadku gdy przedsiębiorca złożył przed dniem wejścia w życie ustawy wniosek o przedłużenie uprawnień przewozowych wynikających z licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką, właściwy organ po sprawdzeniu spełniania przez przedsiębiorcę wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wydaje licencję na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką.

Art. 5.

1.

Licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób lub licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy uprawnia do wykonywania przewozów w krajowym transporcie drogowym, zgodnie z rodzajem przewozów w niej określonym, do czasu upływu terminu jej ważności lub wydania zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub licencji, o których mowa w art. 4 ust. 1.

2.

Licencja na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego uprawnia do wykonywania przewozów w krajowym i międzynarodowym transporcie drogowym, zgodnie z rodzajem przewozów w niej określonym, oraz uzyskania zezwolenia zagranicznego na przewóz osób lub rzeczy, do czasu upływu terminu jej ważności lub wydania licencji wspólnotowej, o której mowa w art. 4 ust. 2.

3.

Licencja, wydana na podstawie art. 4 ust. 1 albo art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym uprawnia do wykonywania przewozów w krajowym i międzynarodowym transporcie drogowym, zgodnie z rodzajem przewozów w niej określonym, oraz uzyskania zezwolenia zagranicznego na przewóz osób lub rzeczy, do czasu upływu terminu jej ważności lub wydania licencji wspólnotowej, o której mowa w art. 4 ust. 3.

4.

Licencja na wykonywanie transportu drogowego taksówką uprawnia do wykonywania krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką do czasu upływu terminu jej ważności lub wydania licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką, o której mowa w art. 4 ust. 4.

5.

W przypadku gdy przedsiębiorca złożył wniosek o wydanie wtórnika licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób lub licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy albo wniosek o zmianę danych określonych w tych licencjach, właściwy organ wydaje licencję zgodną ze wzorem określonym w dotychczasowych przepisach.

6.

W przypadku gdy przedsiębiorca złożył wniosek o wydanie dodatkowego wypisu z licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób lub licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy, właściwy organ po sprawdzeniu spełnienia przez przedsiębiorcę wymogu zdolności finansowej wydaje wypis z licencji zgodny ze wzorem określonym w dotychczasowych przepisach.

7.

W przypadku gdy przedsiębiorca złożył wniosek o wydanie wtórnika licencji na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego albo licencji wydanej na podstawie art. 4 ust. 1 albo art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym albo wniosek o zmianę danych określonych w tych licencjach, właściwy organ wydaje licencję zgodną ze wzorem określonym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącym wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych   (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 72, z późn. zm.) lub rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 z dnia 21 października 2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 561/2006   (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 88, z późn. zm.).

8.

W przypadku gdy przedsiębiorca złożył wniosek o wydanie dodatkowego wypisu z licencji na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego albo licencji wydanej na podstawie art. 4 ust. 1 albo art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym, właściwy organ po sprawdzeniu spełnienia przez przedsiębiorcę wymogu zdolności finansowej wydaje wypis z licencji zgodny ze wzorem określonym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącym wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych lub rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 z dnia 21 października 2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 561/2006.

9.

Przedsiębiorcę posiadającego licencję na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób, licencję na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy, licencję na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu osób autokarem lub autobusem, licencję na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu rzeczy lub licencję wydaną na podstawie art. 4 ust. 1 albo art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym, uznaje się za posiadającego zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.

Art. 6.

Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 17 ust. 1, art. 20 ust. 2, art. 29b, art. 33 ust. 10, art. 39, art. 47, art. 83 ust. 5 i art. 86 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 17 ust. 1, art. 20 ust. 2, art. 29b, art. 33 ust. 10, art. 39, art. 47, art. 83 ust. 5 i art. 86 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 7.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 38 lit. a, pkt 39, pkt 50 lit. c i pkt 52 lit. e oraz art. 2, które wchodzą w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia.
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego (Dz. Urz. WE L 80 z 23.03.2002, str. 35, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 4, str. 224, z późn. zm.).
2)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. nr 92, poz. 530, nr 106, poz. 622, nr 205, poz. 1210, nr 227, poz. 1367 i nr 244, poz. 1454, z 2012 r. poz. 113 oraz z 2013 r. poz. 82.
3)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. nr 112, poz. 654, nr 227, poz. 1367 i nr 228, poz. 1368.
4)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. nr 239, poz. 1593, z 2011 r. nr 85, poz. 459, nr 106, poz. 622, nr 112, poz. 654, nr 120, poz. 690, nr 131, poz. 764, nr 132, poz. 766, nr 153, poz. 902, nr 163, poz. 981, nr 171, poz. 1016, nr 199, poz. 1175, nr 204, poz. 1195 i nr 232, poz. 1378 oraz z 2012 r. poz. 855, 1166, 1407, 1445 i 1529.
5)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. nr 102, poz. 1117, z 2003 r. nr 49, poz. 408 i nr 229, poz. 2276, z 2005 r. nr 132, poz. 1108, nr 183, poz. 1538 i nr 184, poz. 1539, z 2006 r. nr 133, poz. 935 i nr 208, poz. 1540, z 2008 r. nr 86, poz. 524, nr 118, poz. 747, nr 217, poz. 1381 i nr 231, poz. 1547, z 2009 r. nr 13, poz. 69, nr 42, poz. 341 i nr 104, poz. 860, z 2011 r. nr 92, poz. 531, nr 102, poz. 585, nr 106, poz. 622, nr 133, poz. 767, nr 201, poz. 1182 i nr 234, poz. 1391, z 2012 r. poz. 596, 1342 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 433.