Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiejz dnia 16 maja 2013 r.w sprawie lotów próbnych i akrobacyjnych oraz pokazów lotniczych
wyjątki od zakazów wykonywania przez statki powietrzne lotów próbnych, akrobacyjnych
oraz organizowania pokazów lotniczych nad osiedlami i innymi skupiskami ludności;
2)
szczegółowe wymogi bezpieczeństwa podczas organizacji i prowadzenia pokazów lotniczych;
3)
szczegółowe warunki organizacji i prowadzenia pokazów lotniczych oraz lotów próbnych
i akrobacyjnych.
§ 2.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
dowódca zespołu - osobę wyznaczoną spośród pilotów zespołu statków powietrznych odpowiedzialną
za przygotowanie zespołu do przeprowadzenia pokazu lotniczego;
2)
dyrektor pokazu lotniczego - osobę odpowiedzialną za zapewnienie, aby operacje lotnicze
i działania obsługi technicznej, wykonywane w ramach pokazu lotniczego, były zgodne
z przepisami;
kategoria I statków powietrznych - statki powietrzne o napędzie tłokowym, turbinowym
albo turbośmigłowym, osiągające podczas pokazów lotniczych maksymalną prędkość lotu
poziomego większą niż 450 km/h (240 kt);
5)
kategoria II statków powietrznych - statki powietrzne o napędzie tłokowym, turbinowym,
turbośmigłowym albo elektrycznym, osiągające podczas pokazów lotniczych maksymalną
prędkość lotu poziomego od 280 km/h (150 kt) do 450 km/h (240 kt);
6)
kategoria III statków powietrznych - statki powietrzne o napędzie tłokowym, turbinowym,
turbośmigłowym albo elektrycznym, osiągające podczas pokazów lotniczych maksymalną
prędkość lotu poziomego mniejszą niż 280 km/h (150 kt);
7)
kierownik do spraw bezpieczeństwa - kierownika do spraw bezpieczeństwa w rozumieniu
art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych;
8)
kierownik programu pokazu lotniczego - osobę wyznaczoną przez dyrektora pokazu lotniczego,
odpowiedzialną za sprawowanie nadzoru nad operacjami lotniczymi wykonywanymi w ramach
pokazu lotniczego;
9)
kierownik lotów - osobę wyznaczoną przez dyrektora pokazu lotniczego do kierowania
operacjami lotniczymi wykonywanymi w ramach pokazu lotniczego;
10)
kierownik skoków - osobę wyznaczoną przez dyrektora pokazu lotniczego, odpowiedzialną
za zgodny z przepisami przebieg skoków spadochronowych wykonywanych w ramach pokazu
lotniczego;
11)
linia pokazu lotniczego - oznaczoną w sposób widoczny dla załogi statku powietrznego
linię w przestrzeni, na ziemi lub na wodzie, której statek powietrzny biorący udział
w pokazie lotniczym nie może przekroczyć podczas zbliżania się do strefy dla publiczności;
12)
lot akrobacyjny - zamierzone wykonywanie manewrów lub figur przez pilotującego statek
powietrzny powodujące zmianę położenia statku powietrznego na położenie niestandardowe
lub powodujące niestandardową zmianę prędkości;
13)
lot próbny - całokształt działań na ziemi i w powietrzu zmierzających do uzyskania
informacji o jakościowych i ilościowych charakterystykach statków powietrznych, ich
części lub akcesoriów, w rzeczywistych warunkach lotu;
14)
Prezes Urzędu - Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego;
15)
program pokazu lotniczego - program, o którym mowa odpowiednio w art. 123 ust. 1b lub 1d ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze;
16)
przelot - lot w strefie pokazu lotniczego wykonywany ze stałym kątem drogi i na stałej
wysokości;
17)
strefa czasowo rezerwowana - strefę TRA, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie
art. 121 ust. 5 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze;
18)
strefa czasowo wydzielona - strefę TSA, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie
art. 121 ust. 5 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze;
19)
strefa dla publiczności - miejsce wyznaczone w terenie, oznakowane i udostępnione
przez organizatora pokazu lotniczego dla widzów, spełniające warunki sanitarnohigieniczne
przewidziane przepisami oraz posiadające infrastrukturę zapewniającą bezpieczeństwo
przebywających w nim osób;
20)
strefa lotów akrobacyjnych - wyznaczoną przestrzeń powietrzną o określonych granicach
poziomych i pionowych, wydzieloną na potrzeby wykonania lotów akrobacyjnych;
21)
strefa pokazu lotniczego - wyznaczoną okresowo przestrzeń powietrzną o określonych
granicach poziomych i pionowych, wydzieloną na potrzeby wykonania pokazu lotniczego;
22)
ustawa - ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze;
23)
wystawa statyczna sprzętu lotniczego - ekspozycję statków powietrznych, w tym biorących
udział w pokazie lotniczym, w miejscu wyznaczonym przez organizatora pokazów lotniczych
z dostępem dla publiczności.
Rozdział 2
Loty próbne
§ 3.
Lot próbny nad osiedlem lub innym skupiskiem ludności może być wykonywany, jeżeli
są spełnione następujące warunki:
1)
zostaną zachowane środki bezpieczeństwa zawarte w programie prób w locie albo w instrukcji
operacyjnej prób w locie, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 53c ust.
1 i 2 ustawy;
2)
po starcie lub przy podejściu do lądowania lub w locie nad lotniskiem nie można uniknąć
lotu nad osiedlem lub innym skupiskiem ludności;
3)
wysokość lotu poza lotniskiem gwarantuje bezpieczne wykonanie przymusowego lądowania
poza osiedlem lub innym skupiskiem ludności.
§ 4.
Lot próbny jest organizowany i prowadzony z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie
art. 33 ust. 2 i 3 lub art. 53c ust. 1 i 2 ustawy albo przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 748/2012 z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiającego
przepisy wykonawcze dotyczące certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi
wyrobów, części i akcesoriów w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz
dotyczące certyfikacji organizacji projektujących i produkujących
(Dz. Urz. UE L 224 z 21.08.2012, str. 1, z późn. zm.), z zastrzeżeniem art. 1 ust. 6 ustawy.
Rozdział 3
Loty akrobacyjne
§ 5.
1.
Loty akrobacyjne mogą być wykonywane w strefie lotów akrobacyjnych, w strefie pokazu
lotniczego albo poza tymi strefami w przypadkach określonych w ust. 8-11.
2.
Loty akrobacyjne nad osiedlem lub innym skupiskiem ludności mogą być wykonywane w
strefie lotów akrobacyjnych albo w strefie pokazu lotniczego.
3.
Loty akrobacyjne w strefie lotów akrobacyjnych albo w strefie pokazu lotniczego wykonuje
się na wysokości większej niż 300 m (1000 ft) nad poziomem terenu.
4.
Loty akrobacyjne w strefie lotów akrobacyjnych albo w strefie pokazu lotniczego mogą
być wykonywane na wysokości mniejszej niż 300 m (1000 ft) nad poziomem terenu po uzyskaniu
zgody Prezesa Urzędu wydanej na wniosek odpowiednio:
1)
organizatora lotów akrobacyjnych złożony nie później niż na 7 dni roboczych przed
planowanym terminem lotu akrobacyjnego;
2)
organizatora pokazu lotniczego, o którym mowa w art. 123 ust. 1b ustawy, złożony wraz
z programem pokazu lotniczego;
3)
organizatora pokazu lotniczego, o którym mowa w art. 123 ust. 1d ustawy, złożony nie
później niż na 14 dni przed planowanym terminem pokazu lotniczego.
5.
W przypadku pilotów państw obcych wniosek, o którym mowa w ust. 4, składa się nie
później niż na 3 dni robocze przed planowanym terminem lotu akrobacyjnego lub pokazu
lotniczego.
6.
Wniosek, o którym mowa w ust. 4, zawiera:
1)
określenie wnioskodawcy obejmujące jego imię i nazwisko albo nazwę oraz adres, numer
telefonu i adres poczty elektronicznej;
2)
nazwę użytkownika statku powietrznego;
3)
proponowaną wysokość dolnej granicy lotu akrobacyjnego;
4)
proponowany czas, w którym będą wykonywane loty akrobacyjne;
5)
numer uprawnienia lotniczego pilota statku powietrznego, z tym że w przypadku członków
załóg statków powietrznych lotnictwa państwowego do wniosku dołącza się kopię dokumentu
potwierdzającego kwalifikacje lub uprawnienia w lotnictwie państwowym;
6)
uzasadnienie.
7.
Loty akrobacyjne w strefie lotów akrobacyjnych albo w strefie pokazu lotniczego na
wysokości mniejszej niż 300 m (1000 ft) nad poziomem terenu mogą być wykonywane przez
pilotów państw obcych, jeżeli posiadają oni zgodę właściwego organu swojego państwa
na wykonywanie lotów akrobacyjnych poniżej tej wysokości. Zgodę dołącza się do wniosku,
o którym mowa w ust. 4.
8.
Loty akrobacyjne wykonywane na wysokości nie mniejszej niż 500 m (1500 ft) nad poziomem
terenu mogą być wykonywane poza strefą lotów akrobacyjnych albo strefą pokazu lotniczego:
1)
w przestrzeni kontrolowanej - po uzyskaniu zgody służby kontroli ruchu lotniczego;
2)
w przestrzeni niekontrolowanej:
a)
w strefie czasowo wydzielonej albo w strefie czasowo rezerwowanej,
b)
w strefie ruchu lotniskowego - po uzyskaniu zgody zarządzającego tą strefą,
c)
w odległości do 15 km od granicy strefy ruchu lotniskowego - po powiadomieniu zarządzającego
strefą ruchu lotniskowego oraz właściwej terytorialnie służby ruchu lotniczego.
9.
Loty akrobacyjne wykonywane nad lotniskiem lub w odległości do 1 km od jego granicy
mogą być wykonywane poza strefą lotów akrobacyjnych albo strefą pokazu lotniczego
po spełnieniu łącznie następujących warunków:
1)
uzyskaniu zgody zarządzającego lotniskiem na wykonanie lotu akrobacyjnego;
2)
uzyskaniu zgody służby kontroli ruchu lotniczego w przypadku lotniska kontrolowanego;
3)
wykonywaniu lotów na wysokości nie mniejszej niż 300 m (1000 ft) nad poziomem lotniska
albo uzyskaniu zgody Prezesa Urzędu na wykonywanie lotów na wysokości mniejszej niż
300 m (1000 ft) nad poziomem terenu;
4)
pozostawaniu statku powietrznego w zasięgu ciągłej obserwacji osoby wyznaczonej przez
zarządzającego lotniskiem lub w zasięgu kontroli radarowej w przypadku lotniska kontrolowanego.
10.
Do zgody Prezesa Urzędu, o której mowa w ust. 9 pkt 3, stosuje się odpowiednio przepisy
ust. 4-7.
11.
Przepisy ust. 9 i 10 stosuje się odpowiednio do lądowisk zgłoszonych do ewidencji
lądowisk.
§ 6.
1.
Strefa lotów akrobacyjnych jest usytuowana:
1)
nad terenem o najmniejszej zwartości zabudowy;
2)
w sposób umożliwiający wylądowanie statku powietrznego na lotnisku lub lądowisku w
sytuacji awaryjnej, a w przypadku braku takiej możliwości - poza terenem zabudowanym,
w miejscu określonym przez pilota przed lotem;
3)
w sposób umożliwiający znalezienie się statku powietrznego po zakończeniu każdej figury
akrobacyjnej w normalnym położeniu na wysokości nie mniejszej niż 300 m (1000 ft)
nad poziomem terenu.
2.
Strefę lotów akrobacyjnych wyznacza:
1)
zarządzający lotniskiem lub lądowiskiem - w strefie ruchu lotniskowego lub w strefie
kontrolowanej lotniska lub lądowiska - po uzgodnieniu z instytucją zapewniającą służby
ruchu lotniczego;
2)
organizator lotów akrobacyjnych - poza strefą ruchu lotniskowego lub strefą kontrolowaną
lotniska lub lądowiska - po powiadomieniu wójta, burmistrza albo prezydenta miasta
właściwych ze względu na miejsce usytuowania strefy lotów akrobacyjnych oraz po uzgodnieniu
z instytucją zapewniającą służby ruchu lotniczego.
Rozdział 4
Pokazy lotnicze
§ 7.
1.
Pokaz lotniczy odbywa się zgodnie z programem pokazu lotniczego.
2.
Program pokazu lotniczego określa:
1)
imię i nazwisko albo nazwę oraz adres organizatora pokazu lotniczego;
2)
datę i godziny pokazu lotniczego;
3)
wyznaczone miejsce startu i lądowania oraz szkic terenu, nad którym ma być wykonany
pokaz lotniczy, zawierający:
a)
wydzieloną przestrzeń powietrzną, w której znajduje się strefa pokazu lotniczego,
b)
granice strefy pokazu lotniczego,
c)
opis strefy dla publiczności wraz z określeniem bezpiecznej odległości od granicy
strefy pokazu lotniczego,
d)
miejsce ustawienia sprzętu lotniczego wyznaczonego do pokazu lotniczego,
e)
miejsca wyznaczone do lądowań awaryjnych,
f)
przeszkody lotnicze, o których mowa w art. 87 ust. 2 ustawy, zlokalizowane w strefie
pokazu lotniczego, z określeniem ich rodzajów i wysokości;
4)
warunki wykonywania lotów w czasie trwania pokazu lotniczego, w szczególności ograniczenia
dotyczące wysokości i prędkości lotu, dozwolonych manewrów, eksploatacji statków oraz
inne ograniczenia mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa wykonywania lotów podczas
pokazu lotniczego, z uwzględnieniem uprawnień lotniczych członków załóg statków powietrznych
uczestniczących w pokazie lotniczym;
5)
imiona i nazwiska oraz uprawnienia lotnicze dyrektora pokazu lotniczego, kierownika
programu pokazu lotniczego i kierownika lotów;
6)
opis każdego punktu programu pokazu lotniczego, z określeniem:
a)
imion i nazwisk pilotów lub skoczków spadochronowych biorących udział w pokazie lotniczym,
b)
uprawnień lotniczych dowódcy załogi statku powietrznego lub skoczka spadochronowego,
c)
rodzaju wykonywanego lotu lub skoku spadochronowego podczas pokazu lotniczego,
d)
typu statku powietrznego używanego podczas pokazu lotniczego,
e)
planowanych wysokości lotu podczas pokazu lotniczego oraz minimalnej bezpiecznej wysokości
zakończenia ewolucji,
f)
deklarowanej maksymalnej prędkości lotu wykonywanego podczas pokazu lotniczego;
7)
minimalne warunki atmosferyczne dla strefy pokazu lotniczego wymagane do przeprowadzenia
tego pokazu;
8)
ustalone na czas trwania pokazu lotniczego sposoby łączności załóg statków powietrznych
biorących udział w pokazie lotniczym z kierownikiem lotów oraz kierownikiem skoków,
jeżeli został wyznaczony.
3.
W przypadku pokazu lotniczego organizowanego w formie przelotu statków powietrznych
program pokazu lotniczego nie zawiera danych, o których mowa w ust. 2 pkt 3 lit. c-e.
4.
Program pokazu lotniczego sporządza organizator pokazu lotniczego, z tym że dane,
o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, są ustalane w porozumieniu ze służbą ruchu lotniczego
właściwą dla przestrzeni powietrznej, w której będzie przeprowadzany pokaz lotniczy,
i przekazywane instytucji zapewniającej służby ruchu lotniczego.
5.
Jeżeli pokaz lotniczy odbywa się w strefie kontrolowanej lotniska, dyrektor pokazu
lotniczego nawiązuje współpracę z właściwą służbą kontroli ruchu lotniczego w celu
uzgodnienia programu pokazu lotniczego w zakresie określonym w ust. 2 pkt 2 i 3.
§ 8.
1.
Do programu pokazu lotniczego będącego imprezą masową organizator pokazu lotniczego
dołącza:
1)
kopię wniosku o wydanie zezwolenia na przeprowadzenie imprezy masowej;
2)
oświadczenie dyrektora pokazu lotniczego, kierownika programu pokazu lotniczego i
kierownika lotów, wyrażające zgodę na podjęcie przez nich obowiązków w zakresie organizacji
i przebiegu pokazu lotniczego.
2.
Do programu pokazu lotniczego, o którym mowa w art. 123 ust. 1d ustawy, organizator
pokazu lotniczego dołącza:
1)
oświadczenie o powiadomieniu o zamiarze przeprowadzenia pokazu lotniczego właściwych
miejscowo ze względu na miejsce przeprowadzenia pokazu lotniczego:
komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej,
c)
dysponenta zespołów ratownictwa medycznego (pogotowia ratunkowego),
d)
państwowego inspektora sanitarnego;
2)
oświadczenie o przeprowadzeniu oceny ryzyka operacji lotniczych objętych programem
pokazu lotniczego;
3)
oświadczenia osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wyrażające zgodę na podjęcie przez
nich obowiązków w zakresie organizacji i przebiegu pokazu lotniczego;
4)
kopię pisma powiadamiającego wójta, burmistrza albo prezydenta miasta właściwego ze
względu na strefę pokazu lotniczego o zamiarze przeprowadzenia pokazu lotniczego.
§ 9.
1.
Organizator pokazu lotniczego odpowiada za działania związane z organizacją pokazu
lotniczego oraz wyznacza dyrektora pokazu lotniczego.
2.
Dyrektor pokazu lotniczego może zmienić kolejność realizacji punktów programu pokazu
lotniczego lub odstąpić od ich realizacji.
3.
Dyrektor pokazu lotniczego odwołuje poszczególne punkty programu pokazu lotniczego
lub cały pokaz lotniczy, jeżeli warunki atmosferyczne albo inne przyczyny mogą zagrozić
bezpieczeństwu pokazu lotniczego.
§ 10.
1.
Organizator pokazu lotniczego zwraca się do instytucji zapewniającej służby ruchu
lotniczego z wnioskiem o wydzielenie przestrzeni powietrznej dla strefy pokazu lotniczego,
ustalenie trasy pokazu lotniczego, tras dolotowych i strefy zrzutu na potrzeby pokazu
lotniczego, w terminie do:
1)
90 dni kalendarzowych przed rozpoczęciem pokazu lotniczego - w przypadku pokazu lotniczego,
w którym przewiduje się udział więcej niż 50 samolotów lub śmigłowców;
2)
10 dni roboczych przed rozpoczęciem pokazu lotniczego - w przypadku pozostałych pokazów
lotniczych.
2.
We wniosku, o którym mowa w ust. 1, organizator pokazu lotniczego określa:
1)
współrzędne geograficzne według układu współrzędnych Światowego Systemu Geodezyjnego
(WGS 84), z uwzględnieniem granic bocznych, daty, godziny i przedziału wysokości wydzielanej
przestrzeni powietrznej;
2)
trasę przelotu lub strefę pokazu lotniczego, w przypadku gdy pokaz lotniczy jest organizowany
w formie przelotu statków powietrznych z uwzględnieniem wysokości, daty oraz godzin
trwania przelotu;
3)
informację o używaniu materiałów wybuchowych, materiałów lub wyrobów pirotechnicznych
oraz o emisji światła laserowego.
§ 11.
Organizator pokazu lotniczego zapewnia system łączności pozwalający dyrektorowi pokazu
lotniczego na sprawną dwustronną łączność z:
1)
kierownikiem programu pokazu lotniczego oraz kierownikiem lotów;
2)
kierownikiem skoków, jeżeli został wyznaczony;
3)
właściwą terytorialnie służbą ruchu lotniczego;
4)
służbami porządkowymi i ratowniczymi zabezpieczającymi pokaz lotniczy.
§ 12.
1.
Dyrektor pokazu lotniczego wyznacza kierownika programu pokazu lotniczego, kierownika
lotów oraz inne osoby niezbędne do organizacji pokazu lotniczego.
2.
Dyrektor pokazu lotniczego, wyznaczając osoby, o których mowa w ust. 1, bierze pod
uwagę ich kwalifikacje i doświadczenie odpowiednie do rodzajów statków powietrznych
biorących udział w pokazie lotniczym.
3.
Dyrektor pokazu lotniczego wyznacza kierownika skoków, jeżeli w pokazie lotniczym
będą wykonywane skoki spadochronowe.
4.
W przypadku pokazu lotniczego, w którym uczestniczą nie więcej niż trzy statki powietrzne,
obowiązki organizatora pokazu lotniczego, dyrektora pokazu lotniczego, kierownika
lotów i kierownika programu pokazu lotniczego może wykonywać pilot uczestniczący w
tym pokazie.
5.
Podczas pokazu lotniczego, w którym bierze udział nie więcej niż dwadzieścia statków
powietrznych, w tym nie więcej niż osiem samolotów lub śmigłowców, obowiązki kierownika
programu pokazu lotniczego i kierownika lotów może wykonywać dyrektor pokazu lotniczego,
pod warunkiem nieuczestniczenia w lotach lub skokach spadochronowych podczas tego
pokazu.
6.
Podczas pokazu lotniczego, w którym bierze udział więcej niż osiem statków powietrznych,
dyrektor pokazu lotniczego nie wykonuje lotów w charakterze dowódcy załogi.
7.
Kierownik programu pokazu lotniczego nie może czynnie uczestniczyć w pokazie lotniczym,
w którym biorą udział więcej niż trzy statki powietrzne.
8.
Dyrektorowi pokazu lotniczego podlegają osoby, o których mowa w ust. 1 i 3.
§ 13.
1.
Dyrektor pokazu lotniczego wyznacza strefę pokazu lotniczego.
2.
Strefa pokazu lotniczego jest wyznaczana z uwzględnieniem warunków bezpiecznego wykonywania
lotów przez statki powietrzne biorące udział w pokazie lotniczym oraz zgodnie z następującymi
warunkami:
1)
minimalne wymiary strefy pokazu lotniczego w przypadku kategorii I statków powietrznych
to 1000 m szerokości i 2500 m długości;
2)
minimalne wymiary strefy pokazu lotniczego w przypadku kategorii II statków powietrznych
to 400 m szerokości i 1000 m długości;
3)
minimalne wymiary strefy pokazu lotniczego w przypadku kategorii III statków powietrznych
to 300 m szerokości i 700 m długości.
3.
Strefa pokazu lotniczego jest usytuowana:
1)
nad terenem o najmniejszej zwartości zabudowy;
2)
w zasięgu ciągłej obserwacji kierownika lotów;
3)
w sposób umożliwiający wylądowanie statku powietrznego w sytuacji awaryjnej;
4)
w sposób umożliwiający znalezienie się statku powietrznego po zakończeniu każdej figury
akrobacyjnej w normalnym położeniu na wysokości nie mniejszej niż 150 m nad poziomem
terenu.
4.
Jeżeli strefa pokazu lotniczego jest wyznaczona nad lotniskiem lub lądowiskiem, dyrektor
pokazu lotniczego przy wyznaczaniu strefy pokazu lotniczego uwzględnia warunki użytkowania
odpowiednio lotniska lub lądowiska zawarte w instrukcji operacyjnej lotniska lub lądowiska.
§ 14.
1.
Pokaz lotniczy nad osiedlem lub innym skupiskiem ludności może być organizowany wyłącznie
w formie przelotu statków powietrznych.
2.
W przypadku pokazu lotniczego, o którym mowa w ust. 1, dyrektor pokazu lotniczego
wyznacza strefę pokazu lotniczego i trasę przelotu właściwą dla obszaru pokazu lotniczego
oraz uzgadnia z instytucją zapewniającą służby ruchu lotniczego warunki przelotu i
rezerwację przestrzeni powietrznej o rozmiarach niezbędnych do przelotu. Przepisu
§ 13 ust. 3 nie stosuje się.
3.
Organizator pokazu lotniczego, o którym mowa w ust. 1, współpracuje z właściwą terytorialnie
służbą ruchu lotniczego oraz uzgadnia warunki i zasady współpracy z instytucją zapewniającą
służby ruchu lotniczego w przyległych przestrzeniach powietrznych.
§ 15.
1.
W przypadku pokazu lotniczego organizowanego nad obszarem morskim Straż Graniczna
lub podmiot zarządzający portem lub przystanią morską mogą wystąpić do organizatora
pokazu lotniczego z uzasadnionym wnioskiem o przerwanie, zawieszenie albo odwołanie
tego pokazu, w sytuacji gdy przeprowadzenie pokazu zagrażałoby bezpieczeństwu publicznemu
lub uniemożliwiałoby wykonywanie ustawowych zadań tych podmiotów.
2.
W przypadku pokazu lotniczego przebiegającego w rejonie działań prowadzonych przez
Morską Służbę Poszukiwawczo-Ratowniczą służba ta może wystąpić do organizatora pokazu
lotniczego z uzasadnionym wnioskiem o zawieszenie tego pokazu do czasu zakończenia
działań ratowniczych.
3.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, organizator pokazu lotniczego w zależności
od okoliczności odpowiednio przerywa, zawiesza albo odwołuje pokaz lotniczy.
4.
W przypadku pokazu lotniczego organizowanego na lotnisku lub lądowisku, podczas którego
w ocenie zarządzającego lotniskiem lub lądowiskiem zachodzi możliwość zaistnienia
zagrożenia bezpieczeństwa osób lub statków powietrznych znajdujących się na terenie
lotniska lub lądowiska, zarządzający lotniskiem lub lądowiskiem może przerwać, zawiesić
lub odwołać pokaz, informując o tym organizatora pokazu lotniczego.
5.
Prezes Urzędu może przerwać lub zawiesić pokaz lotniczy w przypadku stwierdzenia zagrożenia
bezpieczeństwa zgromadzonej publiczności ze strony statków powietrznych uczestniczących
w pokazie lotniczym, informując o tym organizatora pokazu lotniczego.
§ 16.
1.
Dyrektor pokazu lotniczego organizuje stanowiska kierowania pokazem lotniczym zapewniające
możliwość pełnej obserwacji strefy pokazu lotniczego, wyposażone w urządzenia niezbędne
do utrzymywania łączności oraz kierowania pokazem lotniczym.
2.
Jeżeli nie ma możliwości pełnej i bezpośredniej obserwacji ruchu naziemnego w strefie
pokazu lotniczego ze stanowiska kierowania pokazem, dyrektor pokazu lotniczego wyznacza
pomocnika kierownika lotów.
§ 17.
1.
Jeżeli podczas pokazu lotniczego są używane materiały wybuchowe, materiały lub wyroby
pirotechniczne lub światło laserowe, organizator pokazu lotniczego zapewnia bezpieczeństwo
osób i statków powietrznych, przebywających w obszarze pokazu lotniczego, przed skutkami
ich użycia.
2.
Dyrektor pokazu lotniczego informuje personel lotniczy biorący udział w pokazie o
miejscu, czasie i sposobie użycia podczas pokazu lotniczego materiałów wybuchowych,
materiałów lub wyrobów pirotechnicznych lub światła laserowego.
§ 18.
1.
Organizator pokazu lotniczego nie dopuszcza do sprzedaży ani wnoszenia do strefy dla
publiczności przedmiotów wypełnionych gazami lżejszymi od powietrza oraz materiałów
lub wyrobów pirotechnicznych.
2.
Organizator pokazu lotniczego zwraca się do zarządzającego lotniskiem lub lądowiskiem
z wnioskiem o wydanie zakazu sprzedaży przedmiotów wypełnionych gazami lżejszymi od
powietrza oraz materiałów lub wyrobów pirotechnicznych na terenie lotniska lub lądowiska,
na którym odbywa się pokaz lotniczy.
§ 19.
1.
Dyrektor pokazu lotniczego współdziała z kierownikiem do spraw bezpieczeństwa w zakresie
zapewnienia bezpieczeństwa pokazu lotniczego jako imprezy masowej.
2.
Organizator pokazu lotniczego, w którym uczestniczą więcej niż trzy statki powietrzne
z napędem silnikowym, zapewnia rejestrację lotów w formie wideo oraz nagrywa korespondencję
radiową prowadzoną podczas pokazu lotniczego.
3.
Materiały zgromadzone podczas utrwalania przebiegu pokazu lotniczego organizator przechowuje
i zabezpiecza przed ich uszkodzeniem przez okres 12 miesięcy od dnia zakończenia pokazu
lotniczego.
§ 20.
1.
Kierownik programu pokazu lotniczego nadzoruje przestrzeganie przez załogi statków
powietrznych biorące udział w pokazie lotniczym warunków, o których mowa w § 7 ust.
2 pkt 4.
2.
Kierownik programu pokazu lotniczego, w przypadku stwierdzenia naruszenia przez załogę
statku powietrznego wykonującą lot w trakcie pokazu lotniczego warunków, o których
mowa w § 7 ust. 2 pkt 4, przerywa dalsze wykonywanie lotu przez tę załogę.
§ 21.
1.
Kierownik lotów może wydawać polecenia kierownikowi programu pokazu lotniczego, kierownikowi
skoków, jeżeli został wyznaczony, oraz załogom statków powietrznych lub skoczkom spadochronowym
uczestniczącym w pokazie lotniczym.
2.
Dyrektor pokazu lotniczego lub osoby przez niego upoważnione mogą wydawać polecenia
załogom statków powietrznych lub skoczkom spadochronowym uczestniczącym w pokazie
lotniczym.
§ 22.
Za gotowość statku powietrznego do wykonania lotu w trakcie trwania pokazu lotniczego
jest odpowiedzialny dowódca statku powietrznego.
§ 23.
1.
Pilot, dowódca załogi statku powietrznego oraz dowódca zespołu przekazują dyrektorowi
pokazu lotniczego kartę uczestnika pokazu lotniczego.
2.
Karta uczestnika pokazu lotniczego, o której mowa w ust. 1, zawiera:
1)
imię i nazwisko pilota, członków załogi statku powietrznego, grupy lub formacji biorących
udział w pokazie lotniczym;
2)
numer uprawnienia lotniczego, o którym mowa w § 7 ust. 2 pkt 6 lit. b, wraz z datą
jego ważności oraz orzeczenie lotniczo-lekarskie, jeżeli jest wymagane, albo dołączoną
do niej kopię dokumentu potwierdzającego kwalifikacje lub uprawnienia w lotnictwie
państwowym;
3)
określenie typu statku powietrznego;
4)
określenie czasu trwania pokazu lotniczego;
5)
opis poszczególnych elementów pokazu lotniczego z określeniem prędkości i wysokości
bezwzględnej w poszczególnych fazach lotu.
3.
Dyrektor pokazu lotniczego akceptuje kartę uczestnika pokazu lotniczego.
4.
Przed akceptacją karty uczestnika pokazu lotniczego dyrektor pokazu lotniczego, mając
na uwadze bezpieczeństwo publiczności uczestniczącej w pokazie lotniczym, może wprowadzić
w karcie uczestnika pokazu lotniczego, w porozumieniu z osobą przekazującą mu tę kartę,
ograniczenia co do ilości i sposobu wykonywania poszczególnych elementów pokazu lotniczego,
o których mowa w ust. 2 pkt 5.
§ 24.
Uczestnik pokazu lotniczego wykonujący loty na cywilnym statku powietrznym przedstawia
na żądanie dyrektora pokazu lotniczego ważną umowę ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej.
§ 25.
Dyrektor pokazu lotniczego, w ramach którego odbywać się będą skoki spadochronowe:
1)
informuje pilotów uczestniczących w pokazie lotniczym oraz personel biorący udział
w zabezpieczeniu pokazu lotniczego o czasie, planowanym miejscu lądowania oraz o innych
istotnych dla bezpieczeństwa elementach;
2)
ustala miejsce przewidywanego lądowania znajdujące się w odległości nie mniejszej
niż 50 m od granicy strefy dla publiczności na terenie pokazu lotniczego.
§ 26.
1.
Dyrektor pokazu lotniczego przeprowadza odprawę przed lotami w każdym dniu pokazu
lotniczego.
2.
W odprawie, o której mowa w ust. 1, uczestniczą:
1)
kierownik programu pokazu lotniczego i kierownik lotów;
2)
dowódcy załóg statków powietrznych lub dowódcy zespołów albo osoby przez nich wyznaczone,
pod warunkiem że są członkami zespołu;
3)
kierownik skoków oraz skoczek spadochronowy wyrzucający, jeżeli pokaz lotniczy obejmuje
skoki spadochronowe;
4)
osoby zabezpieczające pokaz lotniczy wyznaczone przez dyrektora pokazu lotniczego.
3.
Podczas pokazu lotniczego połączonego ze startem oraz lądowaniem uczestników pokazu
lotniczego na dwóch lub więcej lotniskach innych niż lotnisko pokazu lotniczego dyrektor
pokazu lotniczego przeprowadza odprawę przed lotami:
1)
osobiście albo
2)
z wykorzystaniem dostępnych środków łączności, albo
3)
za pośrednictwem osoby upoważnionej, na lotnisku startu statków powietrznych innym
niż lotnisko, na którym odbywają się pokazy lotnicze.
4.
Dyrektor pokazu lotniczego lub osoby przez niego upoważnione podczas odprawy, o której
mowa w ust. 1, przekazują jej uczestnikom informacje dotyczące:
1)
kierownika programu pokazu lotniczego oraz kierownika lotów;
2)
kierownika skoków, jeżeli został wyznaczony;
3)
miejsca i czasu trwania pokazu lotniczego;
4)
planowanego programu pokazu lotniczego;
5)
strefy dla publiczności;
6)
miejsca postoju statków powietrznych biorących udział w pokazie lotniczym lub wystawie
statycznej sprzętu lotniczego;
7)
linii pokazu lotniczego;
8)
strefy pokazu lotniczego;
9)
przeszkód lotniczych, o których mowa w art. 87 ust. 2 ustawy, zlokalizowanych w strefie
pokazu lotniczego;
10)
stref wyczekiwania;
11)
warunków, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 4;
12)
częstotliwości radiowych, na których będzie prowadzona korespondencja radiowa, oraz
kodów transpondera;
13)
minimalnych warunków atmosferycznych;
14)
procedur ruchu lotniczego i lokalnych ograniczeń w ruchu lotniczym;
15)
ograniczeń w wykonywaniu lotów podczas pokazu lotniczego wynikających ze względów
ochrony środowiska, w szczególności ochrony przed hałasem;
16)
procedur udzielania pomocy w przypadku zaistnienia incydentu lub wypadku lotniczego;
17)
procedur obsługi naziemnej, w tym parkowania i uzupełniania paliwa statków powietrznych;
18)
organizatora pokazu lotniczego, obejmujące jego imię i nazwisko lub nazwę oraz numery
telefonów kontaktowych i numery faksów;
19)
postępowania w sytuacjach awaryjnych w locie;
20)
aktualnych warunków atmosferycznych i prognozy pogody na czas trwania pokazu lotniczego.
5.
Osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, potwierdzają podpisem swoją obecność na odprawie
oraz zobowiązanie do przestrzegania warunków wykonywania lotów podczas pokazu lotniczego.
6.
Podpis w imieniu osoby nieuczestniczącej osobiście w odprawie w sytuacji, o której
mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, składa dyrektor pokazu lotniczego lub osoba przez niego upoważniona.
§ 27.
1.
W przypadku zaistnienia zdarzenia lotniczego podczas pokazów lotniczych dyrektor pokazu
lotniczego niezwłocznie zgłasza jego zaistnienie Państwowej Komisji Badania Wypadków
Lotniczych.
2.
W przypadku powzięcia informacji o możliwości zaistnienia zdarzenia lotniczego będącego
skutkiem zdarzenia o charakterze terrorystycznym, zagrażającego infrastrukturze krytycznej,
życiu lub zdrowiu ludzi, mieniu w znacznych rozmiarach, dziedzictwu narodowemu lub
środowisku, dyrektor pokazu lotniczego niezwłocznie powiadamia o tym Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
§ 28.
Zabrania się wykonywania lotów przez statki powietrzne nad strefą dla publiczności,
wystawą statyczną sprzętu lotniczego oraz parkingami samochodowymi, z wyłączeniem:
1)
statków powietrznych przewożących skoczków spadochronowych, będących na kursie zrzutu
na wysokości nad terenem nie mniejszej niż 500 m (1500 ft);
2)
statków powietrznych wykonujących przelot;
3)
balonów załogowych wykonujących loty na minimalnych wysokościach i zgodnie z warunkami
lotu nad publicznością, określonymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
§ 29.
Starty i lądowania statków powietrznych nieuczestniczących w pokazie lotniczym odbywają
się w strefie pokazu lotniczego za zgodą dyrektora pokazu lotniczego.
§ 30.
Loty akrobacyjne w strefie pokazu lotniczego mogą wykonywać wyłącznie:
1)
piloci cywilnych statków powietrznych, którzy:
a)
posiadają:
-
ważne uprawnienie do wykonywania lotów akrobacyjnych wpisane do licencji lub świadectwa
kwalifikacji albo
-
potwierdzenie ukończenia szkolenia lotniczego specjalistycznego w lotach akrobacyjnych,
zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 104 ust. 1 ustawy, albo
-
inny równoważny dokument potwierdzający kwalifikacje w zakresie lotów akrobacyjnych
wydany przez właściwy organ państwa obcego,
b)
w okresie ostatnich 90 dni:
-
wykonali co najmniej cztery loty akrobacyjne oraz
-
posiadają co najmniej 10 godzin nalotu dowódczego;
2)
piloci państwowych statków powietrznych, którzy posiadają kopię dokumentu potwierdzającego
kwalifikacje lub uprawnienia w lotnictwie państwowym;
3)
piloci wojskowi państw obcych, którzy posiadają uprawnienie w zakresie wykonywania
lotów akrobacyjnych wydane przez właściwy organ państwa obcego.
§ 31.
1.
Dyrektor pokazu lotniczego wyznacza linie pokazu lotniczego z uwzględnieniem rodzajów
statków powietrznych i rodzajów lotów wykonywanych w ramach pokazu lotniczego.
2.
Minimalną odległość linii pokazu lotniczego od strefy dla publiczności określa załącznik
nr 2 do rozporządzenia.
3.
W przypadku pokazu lotniczego organizowanego w formie przelotu statków powietrznych
linii pokazu lotniczego nie wyznacza się.
§ 32.
Zabrania się przekraczania przez statki powietrzne biorące udział w pokazie lotniczym
linii pokazu lotniczego w kierunku granicy strefy dla publiczności.
§ 33.
1.
Na lotniskach wyposażonych w sztucznie utwardzone drogi startowe linię pokazu lotniczego
wyznacza się równolegle do krawędzi jednej z tych dróg.
2.
Dyrektor pokazu lotniczego wyznacza linie pokazu lotniczego na lotniskach, lądowiskach
lub terenach, na których linia pokazu lotniczego nie jest wyznaczona przez jedną z
krawędzi sztucznie utwardzonej drogi startowej, w sposób widoczny dla załóg statków
powietrznych uczestniczących w pokazie lotniczym.
3.
Jeżeli loty są wykonywane nad powierzchnią wody, linie pokazu lotniczego są wyznaczane
za pomocą dobrze widocznych boi lub łodzi.
4.
Dyrektor pokazu lotniczego wyznacza centralny punkt pokazu lotniczego w taki sposób,
aby był on widoczny dla załóg statków powietrznych, jeżeli punkt ten nie jest wyznaczony
przez charakterystyczny obiekt terenowy.
§ 34.
Minimalne odległości między osią drogi startowej a granicą strefy dla publiczności
przy starcie i lądowaniu podczas pokazu lotniczego określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§ 35.
1.
Statki powietrzne biorące udział w pokazie lotniczym rozmieszcza się na płaszczyznach
niedostępnych dla publiczności, oddzielonych od płaszczyzn przeznaczonych do ekspozycji
oraz dla statków powietrznych niebiorących udziału w pokazie.
2.
Statek powietrzny uczestniczący w wystawie statycznej sprzętu lotniczego dopuszcza
się do udziału w pokazie lotniczym po przeholowaniu na płaszczyznę manewrową niedostępną
dla publiczności przed uruchomieniem zespołu napędowego.
3.
Podczas holowania statku powietrznego po ziemi organizator pokazu lotniczego zapewnia
bezpieczeństwo publiczności z uwzględnieniem separacji, o której mowa w ust. 6.
4.
Zabrania się manewrowania statkiem powietrznym z użyciem własnego zespołu napędowego,
jeżeli statek powietrzny uczestniczy w wystawie statycznej sprzętu lotniczego.
5.
Płaszczyznę przygotowania statku powietrznego chroni się w sposób uniemożliwiający
wtargnięcie osób nieupoważnionych.
6.
Strefę dla publiczności oraz parking samochodowy lokalizuje się w odległości od dróg
kołowania zapewniającej separację nie mniejszą niż 10 m od najbliższej części kołującego
statku powietrznego.
7.
Odległość, o której mowa w ust. 6, zwiększa się co najmniej do 15 m w przypadku udziału
w pokazie lotniczym samolotów odrzutowych lub ciężkich śmigłowców.
8.
Organizator pokazu lotniczego zapewnia, aby osoby nieupoważnione nie zbliżały się
do wyznaczonego miejsca tankowania paliwa lub uzupełniania gazów i płynów technicznych
statków powietrznych na odległość mniejszą niż 25 m.
§ 36.
1.
Wysokość lotu nad terenem podczas pokazu lotniczego nie może być mniejsza niż:
1)
50 m (150 ft) - podczas lotów kategorii III statków powietrznych i śmigłowców ze stałą
prędkością, przechyleniem do 30° i kątem wznoszenia do 45°;
2)
100 m (300 ft) - podczas lotów kategorii I statków powietrznych i kategorii II statków
powietrznych ze stałą prędkością, przechyleniem do 30° i kątem wznoszenia do 45°;
3)
30 m (100 ft) - podczas lotów motolotni lub paraplanu.
2.
Wysokość wyprowadzenia z figur akrobacji do lotu poziomego nad terenem w strefie pokazu
lotniczego oraz dla lotu odwróconego nie może być mniejsza niż 150 m (500 ft).
3.
W przypadku statków powietrznych o masie własnej łącznie z paliwem nieprzekraczającej
70 kg nie ustala się minimalnej wysokości wykonywania lotów.
4.
W przypadku śmigłowców wykonujących podczas pokazu lotniczego lot w zawisie lub lot
w zawisie wraz z manewrowaniem, z prędkością nieprzekraczającą 20 km/h (10 kt), nie
ustala się minimalnej wysokości lotu.
5.
Lot statku powietrznego podczas pokazu lotniczego polegający na imitacji:
1)
działań ratowniczych,
2)
zadań agrolotniczych,
3)
desantowania,
4)
gaszenia pożaru
- wykonuje się tylko w ramach pokazu lotniczego, o którym mowa w art. 123 ust. 1b
ustawy.
6.
Kierownik lotów informuje personel lotniczy uczestniczący w pokazie lotniczym o ustalonych
minimalnych wysokościach lotów.
7.
Podczas pokazu lotniczego skoków spadochronowych kontrolę prawidłowości otwarcia spadochronu
przeprowadza się na wysokości 700 m (2000 ft).
8.
W przypadku pokazu lotniczego organizowanego w formie przelotu statków powietrznych
wysokość względna lotu nie może być mniejsza niż 150 m (500 ft) nad najwyższą przeszkodą
znajdującą się w promieniu 200 m od statku powietrznego.
§ 37.
Dyrektor pokazu lotniczego może zezwolić uczestnikom pokazu lotniczego na wykonanie
lotu treningowego w wyznaczonej strefie pokazu lotniczego przed rozpoczęciem pokazu
lotniczego.
§ 38.
Podczas lotu odbywającego się w ramach pokazu lotniczego na pokładzie statku powietrznego
może przebywać wyłącznie załoga statku powietrznego w składzie zapewniającym bezpieczne
wykonanie pokazu lotniczego.
§ 39.
1.
Statek powietrzny uczestniczący w pokazie lotniczym może wykonywać lot nad osiedlem
lub innym skupiskiem ludności przyległym do strefy pokazu lotniczego, w przypadku
gdy:
1)
nie wykonuje figur akrobacyjnych;
2)
minimalna wysokość nad terenem jest nie mniejsza niż 300 m (1000 ft) nad najwyższą
przeszkodą znajdującą się w promieniu 600 m od statku powietrznego.
2.
W przypadku wlotu do strefy pokazu lotniczego z obszaru, w którym znajdują się osiedla
lub inne skupiska ludności, statek powietrzny może wykonać zniżanie w celu wykonania
lotu na stałej wysokości w strefie pokazu lotniczego do wysokości bezwzględnej nie
mniejszej niż 150 m (500 ft), jednak kąt zniżania nie może być większy niż przewidziany
w normalnym podejściu do lądowania dla danego typu statku powietrznego.
3.
W przypadku opuszczania strefy pokazu lotniczego w kierunku obszaru, w którym znajdują
się osiedla lub inne skupiska ludności, statek powietrzny rozpoczyna wznoszenie zgodnie
z ograniczeniami eksploatacyjnymi, tak aby w momencie wlotu nad ten obszar uzyskał
wysokość, o której mowa w ust. 1 pkt 2.
§ 40.
Zabrania się wykonywania podczas pokazu lotniczego figur akrobacyjnych, których kierunek
wyprowadzenia jest skierowany w stronę strefy dla publiczności, a odległość zakończenia
figury jest mniejsza niż:
1)
450 m w przypadku:
a)
kategorii I statków powietrznych,
b)
kategorii II statków powietrznych,
c)
kategorii III statków powietrznych;
2)
150 m w przypadku szybowców, motolotni i paraplanu;
3)
100 m w przypadku lotni i statków powietrznych o masie własnej łącznie z paliwem nieprzekraczającej
70 kg.
§ 41.
Minimalna odległość zakończenia figury akrobacyjnej pionowej w przypadku, gdy tory
lotów statków powietrznych w locie zespołowym przecinają się na kursach przeciwnych
i są wykonywane równolegle do linii pokazu lotniczego, nie może być mniejsza niż 300
m (1000 ft).
§ 42.
Zabrania się wykonywania lotów, których kierunek wypadkowej siły inercji statku powietrznego
jest zwrócony do strefy dla publiczności, z wyjątkiem lotów, które spełniają jeden
z następujących warunków:
1)
oś podłużna statku powietrznego podczas wykonywania manewrów lub figur w postaci ranwersu,
korkociągu płaskiego, korkociągu płaskiego odwróconego, ślizgu na ogonie, beczki momentowej
lub lomcovaka chwilowo jest skierowana w stronę strefy dla publiczności;
2)
pojedynczy statek powietrzny wykonuje wiraże o 360° wzdłuż linii pokazu lotniczego
na wysokości nie większej niż:
a)
w przypadku kategorii III statków powietrznych - 75 m (250 ft) nad poziomem terenu,
b)
w przypadku kategorii II statków powietrznych - 100 m (300 ft) nad poziomem terenu,
c)
w przypadku kategorii I statków powietrznych - 130 m (400 ft) nad poziomem terenu;
3)
zostały zaakceptowane przez kierownika programu pokazu lotniczego;
4)
są wykonywane w formacji statków powietrznych, zawierają jedną lub więcej figur akrobacji
lotniczych w postaci beczki i zostały zaakceptowane przez kierownika programu pokazu
lotniczego.
§ 43.
1.
Przy ustalaniu minimalnych warunków atmosferycznych, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt
7, organizator pokazu lotniczego uwzględnia charakterystyki operacyjne statków powietrznych
mających uczestniczyć w pokazie oraz ograniczenia wynikające z uprawnień lotniczych,
o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 6 lit. b.
2.
Minimalne warunki atmosferyczne dla statków powietrznych biorących udział w pokazie
lotniczym określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
3.
W przypadku pokazu lotniczego organizowanego w formie przelotu statków powietrznych
minimalne warunki atmosferyczne określone w programie pokazu lotniczego nie mogą być
mniejsze niż:
1)
pułap chmur - 450 m (1500 ft);
2)
widzialność przy ziemi - 5 km.
§ 44.
Dyrektor pokazu lotniczego podczas organizacji i prowadzenia pokazu lotniczego nad
obszarami wodnymi uwzględnia zjawiska atmosferyczne mające wpływ na widoczność horyzontu
naturalnego.
§ 45.
1.
Okres pełnienia czynności lotniczych w czasie trwania pokazu lotniczego przez załogi
statków powietrznych uczestniczące w pokazie nie może być dłuższy niż 5 godzin.
2.
Blokowy czas lotu pokazowego nie może być dłuższy niż jedna godzina.
3.
Przerwa między poszczególnymi blokami czasu lotu pokazowego nie może być krótsza niż
30 minut.
4.
Przerwa, o której mowa w ust. 3, może być skrócona do 15 minut w przypadku, gdy ostatni
blok czasu lotu pokazowego wyniósł mniej niż 20 minut.
5.
Okres pełnienia czynności lotniczych w czasie trwania pokazów lotniczych obejmuje
czas, w którym załoga statku powietrznego przebywa na pokładzie statku powietrznego,
rozpoczynający się w chwili, gdy załoga statku powietrznego zgłosi gotowość do wykonania
lotu, a kończący się wraz z zakończeniem ostatniego lotu podczas pokazu lotniczego
tej załogi.
6.
Blokowy czas lotu pokazowego obejmuje czas między rozpoczęciem kołowania statku powietrznego
z miejsca postoju w celu wykonania lotu do czasu zatrzymania na wyznaczonym miejscu
postoju i zatrzymania wszystkich silników lub śmigieł.
7.
Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się do załóg statków powietrznych lotnictwa państwowego.
§ 46.
Organizator pokazu lotniczego przeprowadzanego na terenach będących w trwałym zarządzie
jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej albo ministrowi właściwemu
do spraw wewnętrznych lub przez nich nadzorowanych, zapewnia Prezesowi Urzędu prowadzącemu
kontrolę pokazu lotniczego dostęp do obszarów oraz elementów infrastruktury związanych
z pokazem lotniczym.
Rozdział 5
Przepisy przejściowe i końcowe
§ 47.
Do wniosków o wyrażenie zgody na wykonywanie lotów akrobacyjnych na wysokości mniejszej
niż 300 m nad poziomem terenu, złożonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia,
nie stosuje się przepisu § 5 ust. 4 w zakresie terminu złożenia wniosku.
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r.
poz. 951 i 1544 oraz z 2013 r. poz. 134.
3)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 857 i
Nr 152, poz. 1021, z 2011 r. Nr 217, poz. 1280 oraz z 2012 r. poz. 951.
4)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury
z dnia 22 grudnia 2003 r. w sprawie wyjątków od zakazu wykonywania lotów próbnych
i akrobacyjnych nad osiedlami i innymi skupiskami ludności (Dz. U. Nr 230, poz. 2304),
które zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 30 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo
lotnicze oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 170, poz. 1015) utraciło moc z dniem
19 marca 2013 r.
Załącznik nr 1
-
Minimalne wysokości i warunki lotu nad publicznością balonów załogowych
Rodzaj pokazu lotniczego
Minimalna wysokość i warunki lotu nad publicznością
Start do lotu wolnego z obszaru pokazu lotniczego
25 m (75 ft) podczas lotu wznoszącego
Lądowanie na obszarze pokazu lotniczego w locie wolnym
100 m (300 ft) w locie poziomym
Załącznik nr 2
-
Minimalne odległości linii pokazu lotniczego od strefy dla publiczności
Minimalna odległość linii pokazu lotniczego od strefy dla publiczności*
dla statków powietrznych o masie własnej łącznie z paliwem nieprzekraczających 70
kg
manewrowanie przy ziemi
50 m
spadochrony
skok
* W przypadku wykonywania lotów grupowych odległość określona w pierwszej kolumnie
dotyczy statku powietrznego znajdującego się najbliżej publiczności.
Załącznik nr 3
-
Minimalne odległości między osią drogi startowej a granicą strefy dla publiczności
przy starcie i lądowaniu podczas pokazu lotniczego
Minimalna odległość między osią drogi startowej a granicą strefy dla publiczności
przy starcie i lądowaniu
Rodzaj statku powietrznego
50 m
statki powietrzne o masie własnej łącznie z paliwem nieprzekraczającej 70 kg
75 m
statki powietrzne osiągające prędkość do startu i lądowania nie większą niż 110 km/h
(60 kt)
75 m
szybowce, motolotnie, paraplany
75 m
śmigłowce start z zawisu wraz z manewrowaniem z uwzględnieniem wpływu ziemi
100 m
paralotnie, lotnie startujące za pomocą wyciągarki
200 m
szybowce startujące za pomocą wyciągarki
100 m
statki powietrzne osiągające prędkość do startu i lądowania od 110 km/h (60 kt) do
185 km/h (100 kt) oraz wiatrakowce
100 m
statki powietrzne o masie całkowitej do 22 500 kg
150 m
statki powietrzne osiągające prędkość do startu i lądowania większą niż 185 km/h (100
kt) lub o masie całkowitej większej niż 22 500 kg
Załącznik nr 4
-
Minimalne warunki atmosferyczne dla statków powietrznych biorących udział w pokazie
lotniczym
Rodzaj statku powietrznego
Typ pokazu lotniczego
Minimalne warunki atmosferyczne
Podstawa chmur (zachmurzenie ≥ 4/8)
Widzialność
(m)
(km)
Dla statków powietrznych o masie własnej łącznie z paliwem nieprzekraczających 70
kg, lotnie, motolotnie, paraplany
lot akrobacyjny
pojedyncze statki
150
2,0
formacje
200
3,0
Śmigłowce, wiatrakowce i inne statki powietrzne o prędkości przeciągnięcia poniżej
95 km/h (50 kt)
lot akrobacyjny w poziomie
pojedyncze statki
200
3,0
formacje
200
3,0
lot akrobacyjny
pojedyncze statki
300
3,0
formacje
400
5,0
Inne statki powietrzne
lot akrobacyjny w poziomie
pojedyncze statki
300
3,0
formacje
300
5,0
lot akrobacyjny
pojedyncze statki
500
5,0
formacje tłokowe i turbośmigłowe
500
5,0
formacje odrzutowe
1000
8,0
Uwaga:
Minimalne warunki atmosferyczne dla statków powietrznych biorących udział w pokazie
lotniczym mogą być podwyższone dla poszczególnych statków powietrznych, w zależności
od ich charakterystyk, w szczególności ich osiągów lotniczo-technicznych zawartych
w instrukcjach eksploatacji tych statków powietrznych.