po rozpoznaniu, z udziałem Sejmu oraz Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu
7 maja 2013 r., skargi konstytucyjnej Tomasza Grzegorza Całkiewicza o zbadanie zgodności
art. 83 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych
(Dz. U. Nr 98, poz. 1070, ze zm.) w zakresie, w jakim nie ustala maksymalnych norm czasu pracy sędziego sądu powszechnego,
nie określa precyzyjnie sytuacji, w jakich dopuszczalne jest ich przekroczenie i wyłącza
prawo do rekompensaty w postaci dodatkowego wynagrodzenia lub ekwiwalentnego czasu
wolnego od pracy za świadczenie pracy w rozmiarze wykraczającym ponad takie normy,
z:
Art. 83 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych
(Dz. U. z 2013 r. poz. 427) jest zgodny z art. 66 w związku z
art. 24 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie jest niezgodny z art. 30 i art. 47 w związku z
art. 71 ust. 1 Konstytucji.
na podstawie
art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym
(Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417, z 2009 r. Nr 56, poz. 459 i Nr 178, poz. 1375, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie ze względu na niedopuszczalność wydania
wyroku.