W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
Dnia 21 grudnia 2011 r. w Warszawie została podpisana Umowa ramowa między Rzecząpospolitą
Polską a Republiką Federalną Niemiec o współpracy transgranicznej w ratownictwie medycznym,
w następującym brzmieniu:
Umowa ramowa
między
Rzecząpospolitą Polską
a
Republiką Federalną Niemiec
o
współpracy transgranicznej w ratownictwie medycznym
Rzeczpospolita Polska
i
Republika Federalna Niemiec,
zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,
mając na uwadze artykuł 12 Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o
dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy podpisanego w Bonn dnia 17 czerwca 1991
roku,
pragnąc stworzyć podstawy dla pogłębionej współpracy transgranicznej w ratownictwie
medycznym,
pragnąc uprościć procedury administracyjne przy uwzględnieniu przepisów prawa wspólnotowego
i orzecznictwa Unii Europejskiej,
zdecydowane ułatwiać i wspierać tę współpracę poprzez zawieranie porozumień o współpracy
w zakresie ratownictwa medycznego przy poszanowaniu prawa wewnętrznego i zobowiązań
międzynarodowych Umawiających się Stron,
uzgodniły, co następuje:
Artykuł 1
Określenia pojęć
Pojęcia użyte w niniejszej Umowie oznaczają, co następuje:
1)
„stan nagły” - stan polegający na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasie pojawieniu
się objawów znacznego pogorszenia zdrowia lub utraty życia, wymagający natychmiastowego
przeprowadzenia czynności ratunkowych i leczenia;
2)
„działania ratunkowe” - działania wykonywane wobec osób w stanie nagłym. Działania
te obejmują przyjęcie zgłoszenia, wysłanie zespołu ratunkowego na miejsce akcji, wykonywanie
czynności ratunkowych i transport do najbliższego pod względem czasu dotarcia i właściwego
ze względu na stan pacjenta podmiotu leczniczego, wskazanego przez dyspozytora tej
z Umawiających się Stron, na terytorium której znajduje się miejsce akcji;
3)
„czynności ratunkowe” - czynności ratujące życie lub zdrowie wykonywane przez osoby
uprawnione z użyciem leków i sprzętu medycznego w warunkach poza podmiotami leczniczymi;
4)
„usługodawcy ratownictwa medycznego” - osoby fizyczne i prawne dysponujące zespołami
ratunkowymi i odpowiedzialne za ich funkcjonowanie;
5)
„zespoły ratunkowe” - zespoły, w skład których wchodzą osoby uprawnione do wykonywania
czynności ratunkowych w warunkach pozaszpitalnych i wyposażone w specjalistyczny pojazd
sanitarny spełniający cechy techniczne i jakościowe europejskich norm zharmonizowanych,
leki i sprzęt medyczny oraz środki łączności;
6)
„miejsce akcji” - miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące stan nagły, i obszar,
na który rozciągają się skutki tego zdarzenia;
7)
„dyspozytor” - osoba uprawniona do przyjmowania informacji o osobach będących w stanie
nagłym oraz uprawniona do wysyłania zespołów ratunkowych na miejsce akcji;
8)
„rejon działania zespołów ratunkowych w obszarze przygranicznym” - rejon działania
zespołów ratunkowych uwzględniający parametry czasu ich dotarcia na miejsce akcji
od chwili przyjęcia zgłoszenia przez dyspozytora, określony w porozumieniach o współpracy.
Artykuł 2
Cel Umowy ramowej
Celem niniejszej Umowy ramowej jest określenie ram prawnych współpracy transgranicznej
w ratownictwie medycznym między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec
dla zapewnienia na obszarze przygranicznym możliwie jak najlepszej opieki w zakresie
ratownictwa medycznego wszystkim osobom, które stale lub czasowo przebywają na tym
obszarze.
Artykuł 3
Obszar obowiązywania
Niniejsza Umowa ramowa obowiązuje w obszarze przygranicznym:
-
-
Rzeczypospolitej Polskiej: w województwach dolnośląskim, lubuskim i zachodniopomorskim;
-
-
Republiki Federalnej Niemiec: w krajach związkowych Brandenburgia, Meklemburgia-Pomorze
Przednie i Saksonia.
Artykuł 4
Porozumienia o współpracy
1.
W celu realizacji Umowy ramowej mogą być zawierane porozumienia o współpracy.
2.
Do zawierania porozumień o współpracy, ich realizacji i nadzorowania uprawnione są:
-
-
w Rzeczypospolitej Polskiej: Wojewoda Dolnośląski, Wojewoda Lubuski, Wojewoda Zachodniopomorski;
-
-
w Republice Federalnej Niemiec kraje związkowe: Meklemburgia-Pomorze Przednie, Brandenburgia
i Saksonia oraz powiaty i miasta na prawach powiatów.
3.
Porozumienia o współpracy, o których mowa w ustępie 1, określają warunki i zasady
współpracy dotyczące w szczególności:
1)
sposobu prowadzenia działań ratunkowych po obu stronach granicy;
2)
warunków przyjmowania lub odrzucenia zgłoszeń oraz wysyłania zespołów ratunkowych;
3)
warunków zakończenia działań ratunkowych na miejscu akcji;
4)
określenia rejonów działania dla poszczególnych zespołów ratunkowych;
5)
organizacji i koordynacji technicznej łączności powiadamiania;
6)
używania sygnałów świetlnych i dźwiękowych przez specjalistyczne pojazdy sanitarne
zgodnie z obowiązującym prawem wewnętrznym każdej z Umawiających się Stron oraz wewnętrznym
podziałem kompetencji;
7)
identyfikacji usługodawców ratownictwa medycznego oraz zespołów ratunkowych;
8)
ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej usługodawców ratownictwa medycznego za szkody
wyrządzone przy wykonywaniu działań ratunkowych na obszarze drugiej Umawiającej się
Strony, zgodnie z wewnętrznym podziałem kompetencji oraz z obowiązującym prawem wewnętrznym
każdej z Umawiających się Stron;
9)
ewidencjonowania przeprowadzonych działań ratunkowych;
10)
inicjatyw mających na celu intensyfikację i poprawę komunikacji, organizacji i realizacji
transgranicznych działań ratunkowych, między innymi poprzez wspólne szkolenia (na
przykład kursy językowe);
11)
oceny i kontroli jakości oraz bezpieczeństwa prowadzonych działań ratunkowych;
12)
szczegółów przewidzianego w artykule 8 niniejszej Umowy ramowej przejęcia kosztów
dotyczących transgranicznych działań ratunkowych przez strony, które zgodnie z ustępem
2 zawierają porozumienia o współpracy.
Artykuł 5
Osoby uprawnione do wykonywania czynności ratunkowych
1.
Osoby wykonujące czynności ratunkowe w ramach niniejszej Umowy ramowej nie podlegają
obowiązkowi rejestracji lub uprzedniego poinformowania o zamiarze wykonywania medycznych
czynności ratunkowych i uzyskania dodatkowych zezwoleń w zakresie wykonywania tych
czynności na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. Ponadto osoby te są zwolnione
z obowiązku członkostwa w izbach zawodowych drugiej Umawiającej się Strony.
2.
Osoby prowadzące działania ratunkowe w ramach niniejszej Umowy ramowej działają zgodnie
z posiadanymi kwalifikacjami zawodowymi i stanem wiedzy medycznej oraz z poszanowaniem
przepisów prawa Umawiającej się Strony, na terytorium której prowadzone są działania
ratunkowe.
Artykuł 6
Przekraczanie granicy państwowej
1.
Osoby wjeżdżające z terytorium Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej
się Strony w ramach podejmowanych działań ratunkowych w stanach nagłych, są zwolnione
z obowiązku posiadania ważnego dokumentu podróży oraz wizy lub innego dokumentu uprawniającego
do wjazdu i pobytu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, jeśli są wymagane.
Zwolnienie kończy się z chwilą, gdy uzyskanie dokumentów umożliwiających pobyt na
tym terytorium lub złożenie do właściwych organów wniosku o ich wydanie stanie się
możliwe, biorąc pod uwagę szczególne okoliczności danego wypadku i pierwszeństwo uzyskania
pomocy.
2.
W przypadku braku możliwości uzyskania właściwych dokumentów umożliwiających pobyt
na terytorium Umawiającej się Strony udzielającej pomocy, Umawiająca się Strona, z
terytorium której nastąpił wjazd, przyjmie osoby, którym na terytorium drugiej Umawiającej
się Strony udzielono pomocy w stanach nagłych, bez dodatkowych formalności i bez zbędnej
zwłoki.
3.
W przypadku tymczasowego przywrócenia kontroli granicznych na wspólnej granicy zgodnie
z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 z dnia 15 marca 2006 r.
ustanawiającym wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks
graniczny Schengen) lub innym aktem prawnym, uzupełniającym lub zastępującym to rozporządzenie, przekraczanie
granicy odbywa się w wyznaczonych przejściach granicznych. W szczególnych przypadkach
przekraczanie granicy może odbywać się także poza wyznaczonymi przejściami granicznymi,
po uprzednim powiadomieniu właściwych organów granicznych drugiej Umawiającej się
Strony. Powyższe nie narusza ustępu 1.
Artykuł 7
Prawa szczególne i wyposażenie specjalistycznych pojazdów sanitarnych
1.
Specjalistyczne pojazdy sanitarne Umawiającej się Strony w trakcie prowadzenia działań
ratunkowych na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w ramach niniejszej Umowy
ramowej, traktowane są jak pojazdy uprzywilejowane drugiej Umawiającej się Strony,
zgodnie z jej przepisami o ruchu drogowym.
2.
Wyposażenie zespołów ratunkowych, niezbędne do wykonywania działań ratunkowych spełnia
wymagania określone w przepisach prawa krajowego tej Umawiającej się Strony, z której
pochodzi zespół ratunkowy i nie będzie przedmiotem zakazów lub ograniczeń stosowanych
do wwozu lub wywozu.
3.
Każda z Umawiających się Stron uznaje dokumenty dopuszczenia specjalistycznych pojazdów
sanitarnych do ruchu, prawa jazdy, prawa do prowadzenia pojazdów mechanicznych, wyposażenie
techniczne, pozwolenia i inne wymogi konieczne do spełnienia celem przeprowadzenia
działań ratunkowych w stanach nagłych, dopuszczone przepisami prawa drugiej Umawiającej
się Strony.
4.
Posiadanie w celach medycznych oraz stosowanie przez zespoły ratunkowe dopuszczonych
do obrotu środków odurzających i substancji psychotropowych regulują przepisy prawa
krajowego każdej z Umawiających się Stron, określone w załączniku do niniejszej Umowy
ramowej.
Artykuł 8
Koszty
1.
Kwestie związane z przejęciem kosztów działań ratunkowych uregulowane zostaną w porozumieniach
o współpracy. Powinny one przewidywać, iż koszty transgranicznych działań ratunkowych
nie będą zwracane państwu udzielającemu pomocy.
2.
Postanowienia rozporządzeń Unii Europejskiej o koordynacji systemów zabezpieczenia
społecznego pozostają nienaruszone.
Artykuł 9
Ochrona danych osobowych
Dane osobowe podlegają ochronie zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 roku
w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego
przepływu tych danych, jak również z odpowiednimi krajowymi przepisami wykonawczymi.
Artykuł 10
Komisja Wspólna
1.
Tworzy się Komisję Wspólną, złożoną z równej liczby przedstawicieli właściwych organów
każdej z Umawiających się Stron. Powierza się jej monitorowanie prawidłowej realizacji
postanowień niniejszej Umowy ramowej oraz ewentualnie proponowanie koniecznych zmian
w jej treści. Posiedzenia Komisji Wspólnej odbywają się nie rzadziej niż raz w roku
oraz, w razie potrzeby, na wniosek jednej z Umawiających się Stron.
2.
Koszty organizacji posiedzenia Komisji Wspólnej ponosi organizująca posiedzenie Umawiająca
się Strona. Szczegóły organizacyjne dotyczące trybu prac Komisji Wspólnej zostaną
uregulowane w jej regulaminie.
3.
Różnice zdań w zakresie stosowania bądź interpretacji niniejszej Umowy ramowej będą
rozwiązywane przez Komisję Wspólną w ścisłej współpracy z właściwymi w danym przypadku
organami Umawiających się Stron. Jeżeli osiągnięcie porozumienia byłoby niemożliwe,
wówczas różnice zdań odnośnie stosowania i interpretacji niniejszej Umowy zostaną
przekazane do rozwiązania drogą dyplomatyczną.
Artykuł 11
Obowiązek wzajemnej informacji
Strony niniejszej Umowy ramowej zobowiązują się do niezwłocznego przekazywania drugiej
Umawiającej się Stronie wszelkich informacji o zmianach w systemach organizacyjnych
i prawnych, które mogą wpłynąć na realizację niniejszej Umowy ramowej.
Artykuł 12
Stosunek do innych porozumień
Niniejsza Umowa ramowa nie narusza praw i obowiązków Umawiających się Stron, wynikających
z innych umów międzynarodowych, w szczególności z Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o wzajemnej pomocy
podczas katastrof i klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków, podpisanej w
Warszawie w dniu 10 kwietnia 1997 roku.
Artykuł 13
Zmiana załącznika
Zmiany i uzupełnienia załącznika do niniejszej Umowy ramowej będą dokonywane w formie
wymiany not dyplomatycznych.
Artykuł 14
Okres obowiązywania, wypowiedzenie i zmiany Umowy ramowej
1.
Niniejsza Umowa ramowa jest zawarta na czas nieokreślony.
2.
Każda z Umawiających się Stron niniejszej Umowy ramowej może ją w każdej chwili wypowiedzieć
poprzez pisemną notyfikację przekazaną drogą dyplomatyczną Wypowiedzenie to staje
się skuteczne po upływie dwunastu miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji o wypowiedzeniu
przez drugą Umawiającą się Stronę.
3.
Zmiany niniejszej Umowy ramowej wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.
Artykuł 15
Wejście w życie Umowy ramowej
1.
Umawiające się Strony poinformują się wzajemnie drogą dyplomatyczną o spełnieniu wewnętrznych
warunków prawnych niezbędnych do wejścia w życie niniejszej Umowy ramowej.
2.
Niniejsza Umowa ramowa wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia otrzymania ostatniej
noty.
Sporządzono w Warszawie dnia 21 grudnia 2011 r. dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym obydwa teksty
mają jednakową moc.
Załącznik do Umowy ramowej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o współpracy
transgranicznej w ratownictwie medycznym
Przepisy dotyczące zasad stosowania środków odurzających przewożonych przez zespoły
ratunkowe
W Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się:
3)
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 13 stycznia 2003 r. w sprawie preparatów zawierających środki odurzające lub substancje psychotropowe,
które mogą być posiadane w celach medycznych, po uzyskaniu zgody wojewódzkiego inspektora
farmaceutycznego
(Dz. U. Nr 37, poz. 324);
4)
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 11 września 2006 r. w sprawie środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów kategorii
1 i preparatów zawierających te środki lub substancje
(Dz. U. Nr 169, poz. 1216, z późn. zm.);
5)
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 29 grudnia 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu medycznych czynności ratunkowych, które mogą być podejmowane
przez ratownika medycznego
(Dz. U. z 2007 r. Nr 4, poz. 33, z późn. zm.);
6)
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 listopada 2007 r. w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych
i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną samodzielnie bez zlecenia
lekarskiego
(Dz. U. Nr 210, poz. 1540).
W Republice Federalnej Niemiec stosuje się:
1)
§ 4 ust. 1 pkt 4 ustawy o środkach odurzających (Betäubungsmittelgesetz - BtMG) w
związku z § 15 rozporządzenia w sprawie obrotu środkami odurzającymi w handlu zagranicznym
(Betäubungsmittelaußenhandels-Verordnung - BtMAHV) oraz
2)
§ 2 i § 6 rozporządzenia regulującego warunki wystawiania recept, wydawania z aptek
oraz ewidencji środków odurzających (Betäubungsmittel-Verschreibungsverordnung - BtMW).
Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam,
że:
-
-
została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej
zawartych,
-
-
jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
-
-
będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 14 lutego 2013 r.