Rozporządzenie Ministra Zdrowiaz dnia 27 czerwca 2013 r.w sprawie szczegółowego zakresu oraz warunków ustalania wysokości świadczenia w przypadku zdarzenia medycznego

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 67k ust. 11 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta   (Dz. U. z 2012 r. poz. 159 i 742) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa szczegółowy zakres i warunki ustalania wysokości świadczenia, o którym mowa w art. 67k ust. 7 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, zwanej dalej „ustawą”, oraz jego wysokość w odniesieniu do jednego pacjenta w przypadku poszczególnych rodzajów zdarzeń medycznych, o których mowa w art. 67a ust. 1 ustawy.

§ 2.

Wysokość świadczenia w przypadku zakażenia pacjenta biologicznym czynnikiem chorobotwórczym, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pacjenta, o których mowa w art. 67a ust. 1 ustawy, ubezpieczyciel lub podmiot leczniczy prowadzący szpital - w przypadkach o których mowa w art. 67k ust. 10 ustawy, ustala, biorąc pod uwagę elementy pozostające w związku z danym rodzajem zdarzenia medycznego, w następujący sposób:

Lp.
Element
Waga
[%]
Maksymalna kwota wypłaty [zł]
1
Stopień pogorszenia zdrowia (poziom uszkodzenia ciała) powstały w wyniku zdarzenia medycznego
60
60 000
2
Pogorszenie jakości życia
Konieczność zapewnienia opieki osób trzecich
10
10 000
Utrata zdolności do pracy zarobkowej lub brak możliwości podjęcia lub kontynuowania nauki
5
5 000
3
Uciążliwość leczenia lub inna krzywda, pozostająca w związku ze zdarzeniem medycznym
25
25 000
         

§ 3.

1.

Stopień pogorszenia zdrowia ubezpieczyciel lub podmiot leczniczy prowadzący szpital - w przypadkach, o których mowa w art. 67k ust. 10 ustawy, ocenia na podstawie analizy dokumentacji medycznej pacjenta uzyskanej w trakcie postępowania przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, przez określenie rodzaju i wysokości procentu uszczerbku na zdrowiu powstałego w wyniku zakażenia pacjenta biologicznym czynnikiem chorobotwórczym, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pacjenta, o których mowa w art. 67a ust. 1 ustawy, w następujący sposób:

Grupa
Następstwa zakażenia pacjenta biologicznym czynnikiem chorobotwórczym, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pacjenta, o których mowa w art. 67a ust. 1 ustawy
Rodzaj uszczerbku na zdrowiu w wyniku następstw zdarzenia medycznego
Maksymalna kwota świadczenia
A
związane wyłącznie z wydłużeniem czasu leczenia (bez istotnego zaburzenia funkcji narządów, organów lub układów)
lub
wynikające wyłącznie z następstw zdarzenia medycznego przemijające (czasowe) upośledzenie funkcji narządów, organów lub układów
brak stwierdzonego uszczerbku na zdrowiu albo stwierdzony długotrwały (mogący ulec zmniejszeniu) uszczerbek na zdrowiu wynoszący mniej niż 10%
0% z 60 000 zł, czyli 0 zł
B
wynikające wyłącznie z następstw zdarzenia medycznego przemijające (czasowe) upośledzenie funkcji narządów, organów lub układów, w których nie jest możliwe wyznaczenie trwałego uszczerbku na zdrowiu
długotrwały (mogący ulec zmniejszeniu) uszczerbek na zdrowiu wynoszący co najmniej 10%
do 50% z 60 000 zł, czyli do 30 000 zł
C
wynikająca wyłącznie z następstw zdarzenia medycznego trwała utrata funkcji narządu
lub
co najmniej częściowa utrata narządu z koniecznością prowadzenia terapii wspomagającej,
lub
upośledzenie funkcji narządów innych niż związane z organem, narządem lub układem leczonym lub co najmniej częściowa utrata tych organów, narządów lub układów
trwały uszczerbek na zdrowiu
do 100% z 60 000 zł, czyli do 60 000 zł
       

2.

W przypadku stwierdzenia współistnienia występowania uszczerbku długotrwałego i trwałego, o których mowa w ust. 1, ubezpieczyciel lub podmiot leczniczy prowadzący szpital - w przypadkach, o których mowa w art. 67k ust. 10 ustawy, jest obowiązany ocenić stopień pogorszenia zdrowia zgodnie z grupą C.

3.

Po zakwalifikowaniu uszczerbku na zdrowiu do jednej z grup w sposób określony w ust. 1 i 2 ubezpieczyciel lub podmiot leczniczy prowadzący szpital - w przypadkach, o których mowa w art. 67k ust. 10 ustawy, jest obowiązany dokonać oceny jego wysokości, z tym że w przypadku gdy:

1)

długotrwały uszczerbek na zdrowiu wynosi do 80%, kwotę świadczenia ustala się jako iloczyn procentu uszczerbku na zdrowiu i maksymalnej kwoty świadczenia ustalonej dla danej grupy;

2)

trwały uszczerbek na zdrowiu wynosi do 80%, kwotę świadczenia ustala się jako iloczyn procentu uszczerbku na zdrowiu i maksymalnej kwoty świadczenia ustalonej dla danej grupy;

3)

uszczerbek na zdrowiu wynosi więcej niż 80%, kwotę świadczenia ustala się w wysokości kwoty maksymalnej dla danej grupy.

§ 4.

1.

Pogorszenie jakości życia, o którym mowa w § 2, ubezpieczyciel lub podmiot leczniczy prowadzący szpital - w przypadkach, o których mowa w art. 67k ust. 10 ustawy, ocenia, biorąc pod uwagę:

1)

konieczność zapewnienia opieki osób trzecich polegającą na:

a)

udzielaniu pomocy w zakresie mycia i ubierania się, spożywania posiłków, korzystania z toalety oraz przemieszczania się,

b)

udzielaniu pomocy w zakresie przygotowywania posiłków, utrzymania porządku w miejscu pobytu i załatwiania spraw poza domem,

c)

pielęgnacji, w tym pielęgnacji odleżyn i trudno gojących się ran, oraz związanej z korzystaniem z rurki tracheotomijnej lub stomii,

d)

stałej lub długotrwałej opiece z powodu naruszenia sprawności organizmu,

e)

zapewnieniu rehabilitacji adekwatnej do stanu zdrowia pacjenta;

2)

całkowitą lub częściową utratę zdolności do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nierokowanie odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu;

3)

brak możliwości podjęcia lub kontynuowania nauki.

2.

W przypadku gdy okres, w którym jest konieczne zapewnienie opieki osób trzecich lub brak jest zdolności do pracy zarobkowej, lub brak jest możliwości podjęcia lub kontynuowania nauki, wynosi:

1)

do 1 miesiąca - pacjentowi przysługuje 25%,

2)

powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy - pacjentowi przysługuje 50%,

3)

powyżej 3 miesięcy do 6 miesięcy - pacjentowi przysługuje 75%,

4)

powyżej 6 miesięcy - pacjentowi przysługuje 100%
- maksymalnej kwoty, o której mowa w lp. 2 tabeli określonej w § 2.

3.

Jeżeli okres, w którym jest konieczne zapewnienie opieki osób trzecich, o której mowa w ust. 1 pkt 1, wynosi mniej niż 12 godzin na dobę, przyjmuje się, że zachodzi konieczność opieki czasowej i kwoty ustalone zgodnie z ust. 2 obniża się o połowę.

§ 5.

1.

Ocena uciążliwości leczenia lub innej krzywdy, pozostającej w związku ze zdarzeniem medycznym, o których mowa w § 2, polega na ustaleniu rodzaju i stopnia uciążliwości leczenia lub innej krzywdy, w następujący sposób:

Lp.
Rodzaj uciążliwości leczenia lub innej krzywdy
Stopień uciążliwości leczenia lub innej krzywdy [%]
1
2
3
1
Leczenie ambulatoryjne trwające do 30 dni
5
2
Leczenie ambulatoryjne trwające powyżej 30 dni
10
3
Leczenie szpitalne trwające do 30 dni
10
4
Leczenie szpitalne trwające powyżej 30 dni
20
5
Dodatkowy zabieg operacyjny albo metoda leczenia lub diagnostyki stwarzająca podwyższone ryzyko dla pacjenta, wymagające pisemnej zgody pacjenta - za każdy zabieg
10
6
Dodatkowe unieruchomienie kończyny w opatrunku gipsowym lub syntetycznym trwające dłużej niż 7 dni
10
7
Izolacja pacjenta trwająca dłużej niż 7 dni
10
8
Dodatkowe unieruchomienie kręgosłupa trwające dłużej niż 7 dni
15
9
Dodatkowa hospitalizacja na oddziale intensywnej terapii lub oddziale intensywnej opieki medycznej trwająca dłużej niż 7 dni
20
10
Wyciąg za kończynę
20
11
Specjalistyczna terapia przeciwbólowa dłuższa niż 14 dni
20
12
Dodatkowy zabieg operacyjny w znieczuleniu przewodowym, dożylnym, zewnątrzoponowym oraz podpajęczynówkowym - za każdy zabieg
30
13
Dodatkowy zabieg operacyjny w znieczuleniu ogólnym - za każdy zabieg
40
14
Wyciąg za czaszkę
30
15
Żywienie pozajelitowe lub przez zgłębniki trwające dłużej niż 7 dni
30
16
Stomia czasowa przewodu pokarmowego
40
17
Stomia czasowa układu moczowego
40
18
Prowadzenie terapii nerkozastępczej
50
19
Inna uciążliwość leczenia lub inna krzywda
5
     

2.

Wysokość świadczenia w zakresie uciążliwości leczenia lub innej krzywdy, pozostającej w związku ze zdarzeniem medycznym, o których mowa w § 2, stanowi iloczyn sumy procentów stopni określonych w ust. 1 i kwoty 25 000 zł.

3.

W przypadku ustalenia, że pacjent doznał więcej niż jednej uciążliwości leczenia lub innej krzywdy, pozostającej w związku ze zdarzeniem medycznym, o których mowa w § 2, wartości określające jej stopień podlegają zsumowaniu, przy założeniu, że nie mogą przekroczyć 100% kwoty, o której mowa w lp. 3 tabeli określonej w § 2.

§ 6.

1.

W przypadku śmierci pacjenta ubezpieczyciel lub podmiot leczniczy prowadzący szpital - w przypadkach, o których mowa w art. 67k ust. 10 ustawy, ustala wysokość świadczenia po analizie uzasadnienia orzeczenia wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych oraz dokumentacji przedstawionej przez podmiot składający wniosek, na podstawie której ustala zakres, intensywność i rozmiar doznanej krzywdy lub pogorszenie sytuacji życiowej podmiotu składającego wniosek.

2.

Wysokość świadczenia, o którym mowa w ust. 1, nie może przekraczać łącznej kwoty 300 000 zł, przy czym wysokość:

1)

zadośćuczynienia - ustala się w kwocie nie wyższej niż 100 000 zł;

2)

odszkodowania - ustala się w kwocie nie wyższej niż 200 000 zł.
2)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu oraz warunków ustalania wysokości świadczenia w przypadku zdarzenia medycznego (Dz. U. poz. 207), które traci moc z dniem wejścia w życie mniejszego rozporządzenia na podstawie art. 13 ustawy z dnia 14 czerwca 2012 r. o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 742).