Decyzja Rady Europejskiej 2011/199/uez dnia 25 marca 2011 r.w sprawie zmiany art. 136 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do mechanizmu stabilności dla państw członkowskich, których walutą jest euro

Artykuł 48 ust. 6 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) zezwala Radzie Europejskiej, stanowiącej jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim, Komisją i, w niektórych przypadkach, Europejskim Bankiem Centralnym, przyjąć decyzję zmieniającą wszystkie lub niektóre postanowienia części trzeciej Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Decyzja taka nie może zwiększać kompetencji przyznanych Unii w Traktatach, a jej wejście w życie jest uzależnione od późniejszego jej zatwierdzenia przez państwa członkowskie zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi,

Na posiedzeniu Rady Europejskiej w dniach 28-29 października 2010 r. szefowie państw lub rządów zgodzili się co do tego, że państwa członkowskie powinny ustanowić stały mechanizm kryzysowy służący ochronie stabilności finansowej strefy euro jako całości, i zwrócili się do przewodniczącego Rady Europejskiej o podjęcie konsultacji z członkami Rady Europejskiej w sprawie nieznacznej zmiany Traktatu, która byłaby w tym celu niezbędna.

W dniu 16 grudnia 2010 r. rząd Belgii przedłożył - zgodnie z art. 48 ust. 6 akapit pierwszy TUE - wniosek dotyczący zmiany art. 136 TFUE polegającej na dodaniu ustępu umożliwiającego państwom członkowskim, których walutą jest euro, ustanowienie mechanizmu stabilności, który będzie uruchamiany, jeżeli okaże się to niezbędne do ochrony stabilności strefy euro jako całości, i stanowiącego, że udzielenie wszelkiej niezbędnej pomocy finansowej w ramach tego mechanizmu będzie podlegało rygorystycznym warunkom. Jednocześnie Rada Europejska przyjęła konkluzje w sprawie przyszłego mechanizmu stabilności (punkty 1-4).

Mechanizm stabilności zapewni narzędzie niezbędne do przeciwdziałania takim przypadkom zagrożeń dla stabilności finansowej strefy euro jako całości, jakie odnotowano w roku 2010, i dzięki temu przyczyni się do utrzymania stabilności gospodarczej i finansowej w samej Unii. Na posiedzeniu w dniach 16 i 17 grudnia 2010 r. Rada Europejska uzgodniła, iż w związku z tym, że mechanizm ten ma służyć ochronie stabilności finansowej strefy euro jako całości, art. 122 ust. 2 TFUE nie będzie już do tego celu potrzebny. Szefowie państw lub rządów uzgodnili zatem, że artykuł ten nie powinien być wykorzystywany do tego celu.

W dniu 16 grudnia 2010 r. Rada Europejska - zgodnie z art. 48 ust. 6 akapit drugi TUE - postanowiła skonsultować się w sprawie przedmiotowego wniosku z Parlamentem Europejskim i Komisją. Postanowiła również skonsultować się z Europejskim Bankiem Centralnym. Parlament Europejski ⁽¹⁾Opinia z dnia 23 marca 2011 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym)., Komisja ⁽²⁾Opinia z dnia 15 lutego 2011 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). i Europejski Bank Centralny ⁽³⁾Opinia z dnia 17 marca 2011 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), przyjęły opinie w sprawie wniosku.

Zmiana dotyczy jednego z postanowień zawartych w części trzeciej TFUE i nie zwiększa kompetencji przyznanych Unii w Traktatach,