1.
Bank Gospodarstwa Krajowego może zaciągać kredyty, pożyczki lub emitować obligacje
w kraju i za granicą na rzecz Funduszu i z przeznaczeniem na:
1)
finansowanie inwestycji realizowanych w ramach programów wieloletnich ustanawianych
przez Radę Ministrów zgodnie z przepisami
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych
(Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.1)Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr
96, poz. 620, Nr 123, poz. 835, Nr 152, poz. 1020, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz.
1726, z 2011 r. Nr 185, poz. 1092, Nr 201, poz. 1183, Nr 234, poz. 1386, Nr 240, poz.
1429 i Nr 291, poz. 1707 oraz z 2012 r. poz. 1456, 1530 i 1548.) oraz inwestycji realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1
pkt 2 i 3 tej ustawy, a także zadań wynikających z planu finansowego Funduszu;
2)
spłatę zobowiązań z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz wyemitowanych obligacji.
2.
Za zobowiązania Banku Gospodarstwa Krajowego, o których mowa w ust. 1, z tytułu zaciągniętych
kredytów i pożyczek oraz wyemitowanych obligacji mogą być udzielane przez Skarb Państwa
gwarancje i poręczenia, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb
Państwa oraz niektóre osoby prawne, z tym że wymogu, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 tej ustawy, w zakresie, w jakim
wymaga się, aby środki przeznaczone na spłatę kredytu pochodziły ze źródeł innych
niż budżet państwa, nie stosuje się.