Na podstawie
art. 57b ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych
(Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.2)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r.
Nr 40, poz. 224, Nr 134, poz. 903, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1726, z 2011 r.
Nr 75, poz. 398, Nr 149, poz. 887, Nr 168, poz. 1001, Nr 187, poz. 1112 i Nr 205,
poz. 1203, z 2012 r. poz. 118, 251, 637, 664 i 1548 oraz z 2013 r. poz. 240 i 786.) zarządza się, co następuje:
§ 2.
Uznanie zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy następuje na podstawie:
1)
oświadczenia poszkodowanego, członka jego rodziny lub świadków co do czasu, miejsca
i okoliczności zdarzenia;
2)
informacji i dowodów pochodzących od podmiotów badających okoliczności i przyczyny
zdarzenia lub udzielających poszkodowanemu pierwszej pomocy;
3)
ustaleń sporządzającego kartę.
§ 4.
Kartę wypadku, o której mowa w § 3, pracodawca i podmiot określony w § 1 sporządzają
po ustaleniu okoliczności i przyczyn zdarzenia, nie później niż w terminie 14 dni
od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku, w dwóch egzemplarzach, z których jeden
otrzymuje poszkodowany lub członek jego rodziny, a drugi przechowuje się w dokumentacji
powypadkowej.
§ 5.
Odmowa uznania zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy wymaga uzasadnienia.
§ 6.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.