po rozpoznaniu, z udziałem sądów przedstawiających pytania prawne oraz Sejmu i Prokuratora
Generalnego, na rozprawie w dniu 29 lipca 2014 r., połączonych pytań prawnych:
2)
Naczelnego Sądu Administracyjnego, czy art. 20 ust. 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. powołanej
w punkcie 1, w brzmieniu nadanym ustawą z 16 listopada 2006 r. powołaną w punkcie
1, jest zgodny z art. 2 w związku z art. 84 i art. 217 Konstytucji,
Art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(Dz. U. z 2012 r. poz. 361, 362, 596, 769, 1278, 1342, 1448, 1529 i 1540, z 2013 r. poz. 888, 1036, 1287, 1304, 1387 i 1717 oraz z 2014 r. poz. 223, 312, 567, 598 i 915), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., jest niezgodny z art. 2 w związku
z
art. 84 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Przepis wymieniony w części I traci moc obowiązującą z upływem 18 (osiemnastu) miesięcy
od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.
na podstawie
art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym
(Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417, z 2009 r. Nr 56, poz. 459 i Nr 178, poz. 1375, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.