Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznychz dnia 25 września 2014 r.w sprawie nagród i zapomóg dla policjantów oraz tworzenia funduszu nagród i zapomóg dla policjantów

Treść rozporządzenia

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

szczegółowe warunki i tryb przyznawania policjantom nagród motywacyjnych i zapomóg, tryb postępowania oraz przełożonych właściwych w zakresie przyznawania tych nagród i zapomóg;

2)

sposób tworzenia funduszu nagród i zapomóg dla policjantów, zwanego dalej „funduszem”, oraz sposób ustalania i warunki zwiększania jego wysokości dla poszczególnych dysponentów;

3)

jednostki organizacyjne Policji, w których tworzy się fundusz.

§ 2.

1.

Nagrody motywacyjne przyznaje przełożony, o którym mowa w § 6, z własnej inicjatywy lub na wniosek innego przełożonego policjanta, w oparciu o udokumentowane w formie pisemnej okoliczności, o których mowa w art. 110a ust. 1 lub art. 121g ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, zwanej dalej „ustawą”.

2.

Wniosek o przyznanie nagrody motywacyjnej powinien również określać formę nagrody.

3.

Dopuszcza się opracowanie zbiorczych wniosków o przyznanie nagród motywacyjnych obejmujących wszystkich policjantów przewidzianych do przyznania tych nagród.

4.

Wniosek o przyznanie nagrody motywacyjnej w okolicznościach, o których mowa w art. 121g ust. 1 ustawy, składa się w terminie 5 dni roboczych od dnia uzyskania informacji o wielkości środków finansowych, uzyskanych z tytułu zmniejszenia uposażeń policjantów w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim.

5.

Wniosek, o którym mowa w ust. 4, rozpatruje się w terminie umożliwiającym wypłatę tej nagrody w ciągu 60 dni po upływie przyjętego okresu rozliczeniowego, określonego w art. 121g ust. 3 ustawy.

6.

Do czasu wejścia w życie ustawy budżetowej wypłatę nagrody, o której mowa w art. 121g ust. 1 ustawy, realizuje się ze środków ujętych w projekcie planu finansowego funduszu.

§ 3.

1.

Zapomogi przyznaje przełożony, o którym mowa w § 6, z własnej inicjatywy, na uzasadniony wniosek innego przełożonego policjanta, organizacji związku zawodowego policjantów lub policjanta.

2.

Wniosek powinien w szczególności określać formę zapomogi.

3.

Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające wystąpienie zdarzenia określonego w art. 110a ust. 2 ustawy.

§ 4.

Przełożony, przyznając zapomogę, bierze pod uwagę sytuację materialną policjanta i jego rodziny oraz fakt uzyskania z innego źródła pomocy finansowej z przeznaczeniem na pokrycie wydatków związanych z wystąpieniem zdarzenia określonego w art. 110a ust. 2 ustawy.

§ 5.

Nagrodę motywacyjną i zapomogę wypłaca się w terminie 14 dni od dnia ich przyznania, z zastrzeżeniem § 2 ust. 5.

§ 6.

1.

Przełożonymi właściwymi w zakresie przyznawania nagrody motywacyjnej i zapomogi są:

1)

minister właściwy do spraw wewnętrznych w stosunku do policjanta na stanowisku służbowym Komendanta Głównego Policji i jego zastępcy, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach także w stosunku do innych policjantów;

2)

Komendant Główny Policji w stosunku do policjanta na stanowisku służbowym:

a)

Komendanta Centralnego Biura Śledczego Policji i jego zastępców,

b)

komendanta wojewódzkiego Policji, Komendanta Stołecznego Policji i ich zastępców,

c)

Komendanta-rektora, Zastępcy Komendanta-prorektora i kanclerza Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie,

d)

komendanta szkoły policyjnej i jego zastępców,

e)

dyrektora instytutu badawczego i jego zastępców,

f)

w Komendzie Głównej Policji lub pozostającego w jego dyspozycji, z wyłączeniem swoich zastępców;

3)

Komendant Centralnego Biura Śledczego Policji w stosunku do policjanta na stanowisku służbowym w Centralnym Biurze Śledczym Policji lub pozostającego w jego dyspozycji, z wyłączeniem swoich zastępców;

4)

komendant wojewódzki Policji, Komendant Stołeczny Policji w stosunku do policjanta na stanowisku służbowym:

a)

komendanta powiatowego, miejskiego i rejonowego Policji oraz ich zastępców,

b)

w komendzie wojewódzkiej Policji, Komendzie Stołecznej Policji, oddziale prewencji Policji, samodzielnym pododdziale prewencji Policji, samodzielnym pododdziale antyterrorystycznym Policji, komisariacie specjalistycznym Policji oraz ośrodku szkolenia Policji lub pozostającego w jego dyspozycji, z wyłączeniem swoich zastępców;

5)

komendant powiatowy, miejski, rejonowy Policji w stosunku do policjanta na stanowisku służbowym:

a)

komendanta komisariatu Policji oraz jego zastępców,

b)

w komendzie powiatowej, miejskiej, rejonowej Policji oraz komisariacie Policji lub pozostającego w jego dyspozycji, z wyłączeniem swoich zastępców;

6)

Komendant-rektor Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie w stosunku do policjanta na stanowisku służbowym w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie lub pozostającego w jego dyspozycji, z wyłączeniem Zastępcy Komendanta-prorektora i kanclerza Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie;

7)

komendant szkoły policyjnej w stosunku do policjanta na stanowisku służbowym w szkole policyjnej lub pozostającego w jego dyspozycji, z wyłączeniem swoich zastępców;

8)

dyrektor instytutu badawczego w stosunku do policjanta na stanowisku służbowym w instytucie badawczym lub pozostającego w jego dyspozycji, z wyłączeniem swoich zastępców.

2.

Dyrektorzy komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji przyznają nagrody motywacyjne i zapomogi podległym im policjantom, z wyłączeniem swoich zastępców.

3.

Przełożeni, o których mowa w ust. 1 pkt 4, mogą upoważnić kierownika oddziału prewencji Policji oraz kierownika samodzielnego pododdziału prewencji Policji do przyznawania nagród motywacyjnych i zapomóg podległym im policjantom, z wyłączeniem swoich zastępców.

§ 7.

Komendant Główny Policji, komendanci wojewódzcy Policji oraz Komendant Stołeczny Policji mogą przyznawać nagrody motywacyjne i zapomogi wszystkim policjantom, z wyłączeniem swoich zastępców, każdy na terenie swojego działania.

§ 8.

1.

Fundusz tworzy się w:

1)

Komendzie Głównej Policji, dla:

a)

policjantów tej jednostki organizacyjnej Policji,

b)

Centralnego Biura Śledczego Policji;

2)

komendzie wojewódzkiej Policji i Komendzie Stołecznej Policji;

3)

Wyższej Szkole Policji w Szczytnie i szkołach policyjnych;

4)

instytucie badawczym.

2.

Wysokość funduszu wynosi 2,25% planowanych na dany rok kalendarzowy środków na uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami do uposażenia o charakterze stałym. W ramach funduszu pozostawia się do dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych środki w wysokości nieprzekraczającej kwoty wynikającej z iloczynu kwoty stanowiącej 0,1% przeciętnego uposażenia policjantów i ogólnej liczby etatów Policji, z przeznaczeniem na nagrody motywacyjne i zapomogi dla policjantów.

3.

W ramach funduszu utworzonego w Komendzie Głównej Policji wyodrębnia się środki do dyspozycji Komendanta Centralnego Biura Śledczego Policji, z przeznaczeniem na nagrody motywacyjne i zapomogi dla policjantów pełniących służbę w podległej jednostce organizacyjnej. Przepis ust. 2 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio.

4.

W ramach funduszu utworzonego w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wyodrębnia się środki do dyspozycji właściwych miejscowo komendantów powiatowych, miejskich i rejonowych Policji, z przeznaczeniem na nagrody motywacyjne i zapomogi dla policjantów pełniących służbę w podległych im jednostkach organizacyjnych. Przepis ust. 2 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio.

§ 9.

Wysokość funduszu pozostającego w dyspozycji Komendanta Głównego Policji, komendanta wojewódzkiego Policji i Komendanta Stołecznego Policji zwiększa się:

1)

w Komendzie Głównej Policji - o kwotę wynikającą z iloczynu stawki stanowiącej 1,2% przeciętnego uposażenia policjantów i ogólnej liczby etatów Policji w jednostkach organizacyjnych Policji;

2)

w komendzie wojewódzkiej Policji i Komendzie Stołecznej Policji - o kwotę wynikającą z iloczynu stawki stanowiącej 5% przeciętnego uposażenia policjantów i ogólnej liczby etatów Policji przeznaczonych na utworzenie stanowisk policyjnych w jednostkach organizacyjnych Policji, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 4 lit. b i pkt 5 lit. b.

§ 10.

Przez przeciętne uposażenie policjantów, o którym mowa w § 8 ust. 2 i § 9, rozumie się przeciętne miesięczne uposażenie, o którym mowa w art. 99 ust. 3 ustawy, bez 1/12 równowartości nagrody rocznej.

§ 11.

1.

Wysokość funduszu, niezależnie od zwiększenia, o którym mowa w art. 121g ust. 1 ustawy, może być podwyższana przez jego dysponenta o niewykorzystane środki na uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami do uposażenia o charakterze stałym oraz na nagrody roczne.

2.

Środki wyodrębnione w trybie określonym w § 8 ust. 3 i 4 mogą być podwyższane, na warunkach określonych w ust. 1, odpowiednio przez Komendanta Głównego Policji i właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji lub Komendanta Stołecznego Policji.
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 627, 664, 908, 951 i 1529, z 2013 r. poz. 628, 675, 1351, 1635 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 24, 486, 502, 538, 616, 1055 i 1199. Tekst jednolity nie uwzględnia zmian ogłoszonych w Dz. U. z 2011 r. Nr 217, poz. 1280 i Nr 230, poz. 1371.
3)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie przyznawania policjantom nagród i zapomóg, a także sposobu tworzenia funduszu nagród i zapomóg dla policjantów (Dz. U. Nr 251, poz. 1859), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 24 stycznia 2014 r. o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Straży Granicznej, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o Biurze Ochrony Rządu, ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, ustawy o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego, ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 502).