Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwościz dnia 6 listopada 2014 r.w sprawie środków technicznych służących do utrwalania dźwięku albo obrazu i dźwięku w postępowaniu w sprawach o wykroczenia

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 37a ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia   (Dz. U. z 2013 r. poz. 395, z późn. zm.1)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 765 i 1247 oraz z 2014 r. poz. 486, 579, 786 i 969.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

rodzaje urządzeń i środków technicznych służących do utrwalania dźwięku albo obrazu i dźwięku;

2)

sposób i tryb sporządzania zapisów dźwięku albo obrazu i dźwięku;

3)

identyfikację osób sporządzających zapisy dźwięku albo obrazu i dźwięku;

4)

sposób użycia systemu teleinformatycznego służącego do utrwalania przebiegu rozprawy za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk do sporządzenia protokołu pisemnego, o którym mowa w art. 37 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, zwanej dalej „ustawą”;

5)

sposób przechowywania zapisów dźwięku albo obrazu i dźwięku;

6)

warunki i sposób wprowadzania zmiany wymaganej względami technicznymi lub zakresem czynności, z której sporządza się protokół.

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1)

adnotacjach - rozumie się przez to dokument elektroniczny, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne   (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114), powiązany z zapisem i zawierający informacje dotyczące przebiegu rozprawy, w szczególności o rozpoczęciu wypowiedzi osób uczestniczących w posiedzeniu umożliwiające automatyczne znalezienie wskazanego fragmentu zapisu;

2)

metadanych - rozumie się przez to zestaw logicznie powiązanych z zapisem usystematyzowanych informacji opisujących ten zapis, ułatwiających jego wyszukiwanie, kontrolę, zrozumienie i długotrwałe przechowanie oraz zarządzanie;

3)

zapisie - rozumie się przez to realizowane w systemie teleinformatycznym:

a)

utrwalenie obrazu i dźwięku ze wszystkich czynnych urządzeń utrwalających obraz i dźwięk,

b)

utrwalenie dźwięku ze wszystkich czynnych urządzeń utrwalających dźwięk,

c)

utrwalenie dźwięku ze wszystkich czynnych urządzeń utrwalających dźwięk, po dokonaniu zmiany tych fragmentów, w trakcie których żadna wypowiedź osoby uczestniczącej w czynności nie jest rejestrowana,

d)

sporządzenie zapisu tekstowego treści protokołu pisemnego, o którym mowa w art. 37 § 2 pkt 2 ustawy, na który składają się informacje wprowadzone przez protokolanta obejmujące treść protokołu oraz treść adnotacji.

§ 3.

1.

Utrwalenie zapisu następuje za pomocą urządzeń i środków technicznych wykorzystujących technikę cyfrową, pozwalających na zachowanie tego zapisu na informatycznym nośniku danych.

2.

Urządzenia, środki techniczne i informatyczne nośniki danych, o których mowa w ust. 1, zapewniają:

1)

integralność zapisu;

2)

kopiowanie zapisu pomiędzy urządzeniami, środkami technicznymi i informatycznymi nośnikami danych;

3)

zabezpieczenie zapisu, w szczególności przed utratą, zniekształceniem, nieuprawnionym dostępem, usunięciem lub inną nieuprawnioną zmianą;

4)

rozpoznawalność każdej wprowadzonej zmiany;

5)

odtworzenie zapisu także przy użyciu urządzeń i środków technicznych korygujących lub wzmacniających utrwalony dźwięk lub obraz;

6)

udostępnienie zapisu na informatycznym nośniku danych;

7)

możliwość bieżącej kontroli dokonywanego zapisu;

8)

możliwość przekazania zapisów, stanowiących materiały archiwalne, do archiwów państwowych.

§ 4.

1.

Dla każdego zapisu w metadanych należy podać następujące informacje:

1)

dla metadanej - identyfikator - jednoznaczny znacznik zapisu nadawany przez system teleinformatyczny, który umożliwia jego identyfikację;

2)

dla metadanej - twórca - nazwę sądu, wydziału, sekcji, o ile występuje, oraz dane identyfikujące protokolanta sporządzającego zapis albo osobę upoważnioną do dokonania zmiany, z podaniem ich roli w procesie tworzenia lub akceptacji zapisu albo jego zmiany;

3)

dla metadanej - tytuł - oznaczenie sprawy i sygnaturę akt sprawy;

4)

dla metadanej - data - datę sporządzenia zapisu;

5)

dla metadanej - kwalifikacja - kategorię archiwalną, do której zalicza się akta sprawy, w której sporządzono zapis albo jego uprawnioną zmianę;

6)

dla metadanej - grupowanie - wskazanie przynależności zapisu do akt sprawy, określone sygnaturą tych akt;

7)

dla metadanej - format - wskazanie nazwy formatu albo formatów danych zastosowanych do zapisu;

8)

dla metadanej - dostęp - określenie komu, na jakich zasadach i w jakim zakresie można udostępnić dokument;

9)

dla metadanej - typ - określenie podstawowego typu zapisu na podstawie listy typów Dublin Core Metadata Initiative.

2.

Dla każdego zapisu podaje się wszystkie metadane określone w ust. 1.

3.

Zapis utrwala się w sposób umożliwiający jego automatyczne wyodrębnienie oraz wyodrębnienie poszczególnych metadanych.

§ 5.

Przed przystąpieniem do utrwalania dźwięku albo obrazu i dźwięku z przebiegu rozprawy protokolant identyfikuje się w systemie teleinformatycznym za pomocą podpisu elektronicznego gwarantującego identyfikację osoby protokolanta.

§ 6.

1.

Zapis obejmuje utrwalanie w systemie teleinformatycznym:

1)

obrazu widoku ogólnego sali z pozycji przewodniczącego, ze szczególnym uwzględnieniem widoku wszystkich pozostałych osób uczestniczących w rozprawie oraz, jeżeli pozwalają na to względy techniczne, publiczności;

2)

obrazu osoby wypowiadającej się z miejsca przeznaczonego dla świadka, obejmującego polem widzenia górną połowę ciała w sposób umożliwiający utrwalenie gestów oraz uzyskanie widoku twarzy;

3)

dźwięku z podłączonych do systemu teleinformatycznego:

a)

urządzeń transmitujących dźwięk z miejsc przeznaczonych dla oskarżyciela publicznego i obwinionego,

b)

urządzenia transmitującego dźwięk z miejsca przeznaczonego dla składu orzekającego,

c)

urządzenia transmitującego dźwięk z miejsca przeznaczonego dla świadka;

4)

tekstu jednobrzmiącego z treścią protokołu pisemnego, o którym mowa w art. 37 § 2 pkt 2 ustawy.

2.

W przypadkach uzasadnionych liczbą osób uczestniczących w rozprawie dopuszcza się zwiększenie liczby urządzeń transmitujących dźwięk z miejsc, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

3.

Jeżeli liczba osób uczestniczących w rozprawie jest inna niż liczba podłączonych do systemu teleinformatycznego urządzeń transmitujących dźwięk, przewodniczący ustala, którego urządzenia należy używać; przepis stosuje się odpowiednio do składu sądu w przypadku, o którym mowa w art. 14 § 5 ustawy.

§ 7.

Protokolant wprowadza do systemu teleinformatycznego lub sprawdza i w razie potrzeby uzupełnia dane w postaci elektronicznej dotyczące oznaczenia sądu, miejsca i daty rozprawy, nazwiska sędziego, protokolanta, oskarżyciela, obwinionego, jak również obecnych na posiedzeniu przedstawicieli ustawowych i obrońców, oznaczenia sprawy oraz wzmianki co do jawności.

§ 8.

1.

Protokolant pod kierownictwem przewodniczącego sporządza dla każdego zapisu dźwięku albo obrazu i dźwięku adnotacje.

2.

Adnotacjom sporządzonym dla danego zapisu przyporządkowuje się metadane, o których mowa w § 4 ust. 1.

§ 9.

Po zakończeniu rozprawy, której przebieg utrwalono za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk, protokolant podpisuje zapis dźwięku albo obrazu i dźwięku podpisem elektronicznym gwarantującym identyfikację osoby protokolanta oraz rozpoznawalność jakiejkolwiek późniejszej zmiany protokołu.

§ 10.

Zapis i jego metadane przechowuje się w systemie teleinformatycznym, zapewniając ich poufność i integralność oraz ochronę przed utratą lub zniszczeniem.

§ 11.

1.

Dozwolone jest dokonywanie wyłącznie takich zmian zapisu, które są konieczne dla jego prawidłowego odtworzenia, przechowywania lub udostępniania, w szczególności za pomocą urządzeń korygujących lub wzmacniających utrwalony dźwięk lub obraz. Zmiany dokonywane są na zarządzenie przewodniczącego.

2.

Zmian, o których mowa w ust. 1, dokonuje się na kolejnych egzemplarzach zapisu. Sąd odnotowuje w aktach sprawy sporządzenie kolejnego egzemplarza zapisu.

3.

Zmiany, o których mowa w ust. 1, nie mogą wpływać na treść utrwalonych czynności procesowych dokonanych podczas rozprawy.

4.

Pracownik sądu podpisuje każdy egzemplarz zapisu dźwięku albo obrazu i dźwięku podpisem elektronicznym gwarantującym rozpoznawalność jakiejkolwiek późniejszej zmiany protokołu oraz przyporządkowuje temu zapisowi adnotacje.

§ 12.

Zapis oraz jego metadane są przechowywane w systemie teleinformatycznym.

§ 13.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 listopada 2014 r.
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 765 i 1247 oraz z 2014 r. poz. 486, 579, 786 i 969.