Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowejz dnia 10 listopada 2014 r.w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych

Żołnierzowi zawodowemu, który otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym, w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej dodatek ten przysługuje:

Do okresów otrzymywania dodatku, o których mowa w ust. 1, nie zalicza się okresów pobierania dodatku na podstawie art. 90 ust. 1-1c ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, zwanej dalej „ustawą”, a także okresów pozostawania w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, jeżeli w tych okresach żołnierz nie wykonywał czynności uprawniających do otrzymywania tego dodatku. Wykonywanie czynności uprawniających do otrzymywania dodatku specjalnego w okresie pozostawania w rezerwie kadrowej lub dyspozycji stwierdza dowódca jednostki wojskowej w rozkazie dziennym, wydanym po zakończeniu wykonywania tych czynności.

W przypadku:

- w uposażeniu żołnierza za ostatni miesiąc pełnienia zawodowej służby wojskowej uwzględnia się pełną wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 1.

W razie śmierci żołnierza, zaginięcia lub uznania za zmarłego, wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa się w decyzji przyznającej odprawę pośmiertną.

W przypadku żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 1 i 3, otrzymującego dodatek specjalny na podstawie § 8 ust. 8, § 13 ust. 4, § 15 ust. 7 lub § 17 ust. 4 dla celów ustalenia dodatku specjalnego w ostatnim miesiącu pełnienia służby przyjmuje się kwotę dodatku ustaloną odpowiednio z uwzględnieniem § 8 ust. 1, § 13 ust. 1, § 15 ust. 1 lub § 17 ust. 1.

Żołnierzowi zawodowemu, który utracił prawo do otrzymywania dodatku specjalnego, w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej przysługuje dodatek specjalny w wysokości obowiązującej w dniu zwolnienia ze służby lub wygaśnięcia stosunku służbowego w związku ze śmiercią żołnierza, zaginięciem lub uznaniem za zmarłego.

Ustalenie wysokości dodatku specjalnego, obowiązującej w dniu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej lub wygaśnięcia stosunku służbowego, następuje przez:

W zakresie przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1, przepisy § 6 ust. 1, 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje loty w składzie załóg wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1-7, zwiększa się pilotom, którzy wykonują loty samolotem wielozadaniowym F-16, przez okres:

Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do żołnierza zawodowego wykonującego w trakcie szkolenia wojskowego loty na samolocie wielozadaniowym F-16 niebędącym statkiem powietrznym używanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.

Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który zgodnie z indywidualnym rocznym planem szkolenia i treningu w powietrzu oraz na urządzeniach treningowych i symulatorach w ciągu roku kalendarzowego wykonuje loty w wymiarze nie niższym niż:

W przypadku pełnienia służby wojskowej na stanowisku służbowym, o którym mowa w ust. 1, przez część roku kalendarzowego, przyjmuje się liczbę godzin lotów przypadającą proporcjonalnie do okresu pełnych miesięcy kalendarzowych zajmowania stanowiska służbowego.

Do liczby godzin lotów, o których mowa w ust. 1 i 4, wlicza się czas lotów:

W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 4 pkt 2.

Dla celów ustalania godzin lotu, o których mowa w ust. 1, czas lotu personelu latającego jest liczony od chwili, gdy statek powietrzny rozpoczyna poruszać się za pomocą własnej mocy z zamiarem wykonania startu, do chwili wyłączenia silnika po zakończonym locie, a w odniesieniu dla załóg śmigłowców liczony jest od chwili uruchomienia silnika do zatrzymania łopat wirnika po zakończonym locie, z tym że czas lotu wykonanego:

Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin lotu określonej w ust. 4, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:

Dodatek specjalny ustalony w sposób określony w ust. 8 wypłaca się żołnierzowi zawodowemu do dnia wykonania liczby godzin lotu określonej w ust. 4.

Przepisów § 8 ust. 4 i 6 nie stosuje się do żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 1, zajmującego stanowisko służbowe posiadające dodatkową nazwę „instruktor - pilot”, określone w etacie jednostki wojskowej, wymagające doświadczenia lotniczego związanego z planowaniem i modelowaniem procedur użycia lotnictwa w realizacji operacji powietrznych w wymiarze narodowym i sojuszniczym. Liczbę godzin lotów w danym roku kalendarzowym określa w indywidualnym rocznym planie szkolenia i treningu w powietrzu oraz na urządzeniach treningowych i symulatorach Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych. W przypadku niewykonania w roku kalendarzowym normy godzin lotu, określonej w indywidualnym rocznym planie szkolenia i treningu w powietrzu oraz na urządzeniach treningowych i symulatorach, przepisy ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio, uwzględniając normę godzin lotu zawartą w indywidualnym rocznym planie szkolenia i treningu w powietrzu oraz na urządzeniach treningowych i symulatorach.

Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 8 ust. 1, posiadającemu co najmniej dziesięcioletni staż zawodowej służby wojskowej pełnionej w składzie personelu latającego, który wykonał w roku kalendarzowym loty w wymiarze nie niższym niż:

- po zakończeniu roku kalendarzowego przyznaje się jednorazowy dodatek specjalny w wysokości 300% kwoty pobieranego dodatku specjalnego o charakterze stałym.

Wysokość jednorazowego dodatku, o którym mowa w ust. 1, ulega zwiększeniu o 20% kwoty pobieranego przez żołnierza zawodowego dodatku specjalnego o charakterze stałym, za każdy pełny rok zawodowej służby wojskowej pełnionej bezpośrednio w składzie personelu latającego ponad dziesięć lat, nie więcej jednak niż do wysokości 600%.

W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego lotów różnymi statkami powietrznymi przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 1 pkt 2.

Dla celów ustalania jednorazowego dodatku, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się staż zawodowej służby wojskowej, o którym mowa w § 8 ust. 5 pkt 2, pełnionej w składzie personelu latającego oraz kwotę dodatku o charakterze stałym, o którym mowa w § 8 ust. 1 i 2, ustalone na ostatni dzień roku kalendarzowego, za który żołnierzowi zawodowemu jest przyznawany ten dodatek.

Jednorazowy dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się również żołnierzowi zawodowemu, który w trakcie roku kalendarzowego został zwolniony ze stanowiska służbowego, o którym mowa w § 8 ust. 1, i przeniesiony do rezerwy kadrowej w związku ze skierowaniem na studia lub naukę do szkoły wojskowej albo niewojskowej oraz na staż, kurs lub specjalizację. Dodatek ustala się na podstawie stażu zawodowej służby wojskowej w składzie załóg wojskowych statków powietrznych oraz innych niż wojskowe statkach powietrznych, o których mowa w § 8 ust. 5 pkt 2, oraz kwoty dodatku o charakterze stałym, o którym mowa w § 8 ust. 1 i 2, ustalone na ostatni dzień zajmowania stanowiska służbowego przed przeniesieniem do rezerwy kadrowej. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Żołnierzowi zawodowemu, który w trakcie miesiąca kalendarzowego wykonywał loty oznaczone statusem HEAD, po zakończeniu miesiąca kalendarzowego przyznaje się jednorazowy dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej określonych w tabeli.

Przy określaniu wysokości dodatku, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się liczbę lotów wykonanych w trakcie miesiąca kalendarzowego, poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza zawodowego oraz posiadane przez niego uprawnienia lotnicze, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań służbowych, a także uciążliwości i zagrożenia, które wystąpiły w trakcie wykonywania lotów.

Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje bezpośrednią obsługę wojskowych statków powietrznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się o 0,10 żołnierzom zawodowym wykonującym bezpośrednią obsługę samolotów wielozadaniowych F-16 lub śmigłowców pokładowych lotnictwa Marynarki Wojennej albo statków powietrznych przeznaczonych do wykonywania zadań transportu powietrznego o statusie HEAD.

Stanowiskami służbowymi objętymi prawem do dodatku, o którym mowa w ust. 1, są stanowiska służbowe w pododdziałach technicznych jednostek wojskowych, w których dokonuje się obsługi wojskowych statków powietrznych, oznaczone w etatach jednostek wojskowych cechą korpusu osobowego sił powietrznych - 22, cechą grupy osobowej inżynieryjno-lotniczej - J oraz symbolem specjalności wojskowej:

Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza oraz posiadane przez niego uprawnienia w zakresie obsługi statków powietrznych, stopień trudności i złożoności wykonywanych zadań, liczbę podległych lub nadzorowanych żołnierzy, a także uciążliwości i zagrożenia związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego.

Żołnierz zawodowy zajmujący etatowe stanowisko w składzie załogi jednostki pływającej Marynarki Wojennej, który wychodzi na morze na tej lub innej jednostce pływającej Marynarki Wojennej, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny, ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej określonych w tabeli.

Dodatek specjalny w wysokości wynikającej z ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w składzie załogi jednostki pływającej Marynarki Wojennej przebywa na morzu w łącznym wymiarze nie niższym niż 30 dni w ciągu roku kalendarzowego, w czasie nie krótszym niż 6 godzin dziennie. W przypadku pełnienia służby na stanowisku służbowym, o którym mowa w ust. 1, przez część roku kalendarzowego, przyjmuje się liczbę dni przebywania na morzu przypadającą proporcjonalnie do okresu pełnych miesięcy kalendarzowych zajmowania stanowiska służbowego. Czas przebywania jednostki pływającej Marynarki Wojennej na morzu jest liczony od chwili minięcia głowic falochronów wejściowych do portu przy wyjściu na morze do chwili minięcia tych głowic przy wejściu do portu.

Do czasu służby w składach etatowych załóg jednostek pływających Marynarki Wojennej, o którym mowa w ust. 1, oraz do czasu przebywania na morzu, o którym mowa w ust. 2, wlicza się odpowiednio czas służby w składach etatowych załóg jednostek pływających oraz dni przebywania na morzu w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej.

Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego wychodził na jednostkach pływających Marynarki Wojennej na morze w wymiarze niższym niż określony w ust. 2, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości 1/30 miesięcznej stawki dodatku określonej w ust. 1, za każdy dzień w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, w którym żołnierz wypływał na morze na czas nie krótszy niż 6 godzin dziennie. Przepis § 8 ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje zadania pod wodą z użyciem sprzętu nurkowego, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny, ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

Mnożniki kwoty bazowej, o których mowa w ust. 1, zwiększa się o 0,30 żołnierzom zawodowym wykonującym nurkowania w głębinowym sprzęcie nurkowym zasilanym mieszaniną oddechową.

Dodatek specjalny w wysokości określonej w ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w ramach wykonywania zadań służbowych w ciągu roku kalendarzowego przebywa pod wodą w wymiarze nie niższym niż:

W przypadku pełnienia służby na stanowisku służbowym, o którym mowa w ust. 1, przez część roku kalendarzowego, przyjmuje się liczbę godzin wykonywania zadań pod wodą z użyciem sprzętu nurkowego, przypadającą proporcjonalnie do okresu pełnych miesięcy kalendarzowych zajmowania stanowiska służbowego.

W przypadku wykonywania w ciągu roku kalendarzowego przez żołnierza zawodowego zadań pod wodą w różnym sprzęcie nurkowym przyjmuje się normę godzin określoną w ust. 3 pkt 3, z tym że czas pobytu pod wodą:

Do czasu wykonywania zadań pod wodą, o którym mowa w ust. 1 i 3, wlicza się czas wykonywania zadań pod wodą z użyciem sprzętu nurkowego w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej.

Dla celów ustalania łącznego czasu wykonywania zadań pod wodą, o którym mowa w ust. 1, czas przebywania pod wodą jest liczony od chwili rozpoczęcia zanurzania pod wodę do chwili zakończenia wynurzania spod wody. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby godzin pobytu pod wodą określonej w ust. 3 albo w ust. 4, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:

Przepis § 8 ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Żołnierz zawodowy, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje skoki ze spadochronem, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

Dodatek specjalny w wysokości wynikającej z ust. 1 przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, który w ramach szkolenia jednostek lub pododdziałów wojskowych objętych szkoleniem spadochronowym wykonuje w ciągu roku kalendarzowego co najmniej:

W przypadku pełnienia służby na stanowisku służbowym, o którym mowa w ust. 1, przez część roku kalendarzowego, przyjmuje się liczbę skoków ze spadochronem przypadającą proporcjonalnie do okresu pełnych miesięcy kalendarzowych zajmowania stanowiska służbowego.

Do liczby wykonanych skoków ze spadochronem, o których mowa w ust. 1 i 2, wlicza się skoki ze spadochronem wykonane w ramach szkolenia jednostek lub pododdziałów wojskowych objętych szkoleniem spadochronowym w okresie pełnienia czynnej służby wojskowej przed powołaniem do zawodowej służby wojskowej.

Żołnierzowi zawodowemu otrzymującemu dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, który w okresie roku kalendarzowego nie wykonał liczby skoków określonej w ust. 2, począwszy od dnia 1 stycznia roku następnego dodatek specjalny przyznaje się w wysokości:

Przepis § 8 ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Żołnierz zawodowy pełniący służbę w Jednostce Wojskowej Nr 2305, który wykonuje zadania polegające na bezpośrednim fizycznym zwalczaniu terroryzmu lub uczestniczy w szkoleniu w tym zakresie, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej określonych w tabeli.

Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się sposób wywiązywania się z obowiązków służbowych, stopień trudności i złożoności powierzanych zadań, liczbę podległych żołnierzy oraz stopień niebezpieczeństwa utraty przez niego zdrowia lub życia, inne uciążliwości i niebezpieczeństwa związane z realizacją zadań wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego, a także poziom wyszkolenia wojskowego i specjalistycznego żołnierza.

Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko służbowe określone grupą osobową operacyjno-rozpoznawczą lub dochodzeniowo-śledczą, który w ramach obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym wykonuje czynności operacyjno-rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze w Żandarmerii Wojskowej, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się stopień trudności i złożoności powierzanych zadań oraz efekty uzyskiwane w trakcie ich realizowania, a także poziom doświadczenia i wyszkolenia specjalistycznego żołnierza.

Do czasu uprawniającego do przyznania dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, wlicza się czas dotychczasowego pełnienia czynnej służby wojskowej w wojskowych organach ścigania i wojskowych służbach specjalnych.

Żołnierz zawodowy zajmujący stanowisko służbowe w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego lub Służbie Wywiadu Wojskowego otrzymuje miesięczny dodatek specjalny w wysokości od 0,04 do 2,5 kwoty bazowej.

Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się sposób wywiązywania się z obowiązków służbowych, zakres tych obowiązków oraz posiadane kwalifikacje zawodowe.

Żołnierz zawodowy pełniący służbę w etatowych patrolach rozminowania, który wykonuje czynności polegające na rozminowywaniu terenu lub jego oczyszczaniu z przedmiotów wybuchowych albo niebezpiecznych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny do wysokości 0,60 kwoty bazowej.

Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się stopień niebezpieczeństwa utraty zdrowia lub życia oraz inne uciążliwości i niebezpieczeństwa w trakcie wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, a także poziom wyszkolenia specjalistycznego żołnierza.

Żołnierz zawodowy, który pełni służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, otrzymuje miesięczny dodatek specjalny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

Stanowiskami służbowymi, na których pełnienie służby wojskowej jest szkodliwe dla zdrowia lub uciążliwe, są stanowiska, z których zakresu zadań wynika konieczność wykonywania obowiązków służbowych przez co najmniej połowę obowiązującego miesięcznego czasu służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, których wykaz stanowi załącznik do rozporządzenia.

Dodatek specjalny, o którym mowa w ust. 1, za służbę pełnioną w warunkach określonych w pkt 1 ppkt 1, 2, 4, 7 i 11, pkt 2 ppkt 1, 2, 4 i 6 oraz w pkt 4 ppkt 9 załącznika do rozporządzenia, przyznaje się żołnierzowi zawodowemu, jeżeli w środowisku pełnienia służby są przekroczone najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia określone w przepisach wydanych na podstawie art. 228 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy   (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502).

Pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w ust. 3, dokonują organy wskazane w przepisach wydanych na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy.

Zaliczenia stanowisk służbowych do określonego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub uciążliwości dokonuje dowódca jednostki wojskowej na podstawie protokołu powołanej w tym celu komisji, określającego stanowiska służbowe oraz stopnień szkodliwości dla zdrowia lub uciążliwości występujący na tych stanowiskach oraz przeciętny miesięczny wymiar czasu służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych na tych stanowiskach.

Wypłatę dodatku specjalnego, o którym mowa w ust. 1, wstrzymuje się po osiągnięciu poprawy warunków służby, potwierdzonej pomiarami środowiskowymi lub po wyeliminowaniu czynników, które stanowiły uzasadnienie dla przyznania dodatku.

Żołnierz zawodowy otrzymuje miesięczny dodatek służbowy z tytułu zajmowania stanowiska służbowego, ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku służbowego, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się charakter zadań realizowanych przez jednostkę organizacyjną, liczbę podległych żołnierzy i pracowników wojska, a także stopień wywiązywania się żołnierza z powierzonych zadań.

Stanowiskami służbowymi lekarzy i lekarzy dentystów, w rozumieniu ust. 1 pkt 4, są stanowiska służbowe, które w etatach oznaczono cechą korpusu osobowego medycznego - 40 oraz cechą grupy osobowej lekarzy - A lub lekarzy dentystów - B, bez względu na nazwę tych stanowisk.

Dodatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, przyznaje się żołnierzowi zawodowemu posiadającemu prawo wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty.

Stanowiskami służbowymi kontrolerów ruchu lotniczego w rozumieniu ust. 1 pkt 5 są stanowiska służbowe, które w etatach jednostek wojskowych oznaczono cechą korpusu osobowego sił powietrznych - 22 oraz cechą grupy osobowej ruchu lotniczego - E, bez względu na symbol specjalności wojskowej i nazwę tych stanowisk.

Dodatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, przyznaje się żołnierzowi zawodowemu posiadającemu ważną licencję wojskowego kontrolera ruchu lotniczego na okres nie dłuższy niż czas ważności wpisany do licencji uprawnień lotniczych.

Mnożniki kwoty bazowej określone w ust. 1 pkt 5 zwiększa się żołnierzom zawodowym z tytułu uzyskania każdego następnego uprawnienia lotniczego wpisanego do licencji, o której mowa w ust. 6:

Żołnierz zawodowy otrzymuje miesięczny dodatek służbowy, z tytułu pełnienia służby w następujących jednostkach organizacyjnych, ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

Przy przyznawaniu żołnierzowi zawodowemu dodatku służbowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przepis § 25 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Żołnierzowi zawodowemu przyznaje się dodatek za długoletnią służbę wojskową w wysokości 300 zł.

Dodatek, o którym mowa w ust. 1, zwiększa się żołnierzowi zawodowemu o kwotę:

- należnego uposażenia zasadniczego.

Dodatek określony w ust. 2 pkt 5 zwiększa się o kwotę 1% należnego uposażenia zasadniczego za każdy kolejny rok służby wojskowej pełnionej ponad piętnaście lat, nie więcej jednak niż do wysokości 35% po 35 latach służby wojskowej.

Żołnierzowi zawodowemu przyznaje się miesięczny dodatek motywacyjny ustalony przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

W przypadku wyznaczenia żołnierza zawodowego posiadającego odpowiedni rodzaj klasy kwalifikacyjnej na stanowisko służbowe oznaczone inną specjalnością wojskową, do czasu uzyskania klasy kwalifikacyjnej w dotychczasowym rodzaju o specjalności zgodnej z zajmowanym stanowiskiem służbowym, uznaje się go za spełniającego warunek posiadania klasy kwalifikacyjnej, o którym mowa w art. 80 ust. 1 pkt 4 ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 24 miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po objęciu stanowiska służbowego, którą oznaczono zajmowane przez niego stanowisko służbowe.

Dodatek, o którym mowa w § 30 ust. 1, wstrzymuje się od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym:

Dodatek, o którym mowa w § 30 ust. 1, obniża się od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym:

- jeżeli żołnierz posiadał wyższą niż trzecia klasę kwalifikacyjną.

Żołnierzowi zawodowemu przysługuje dodatek funkcyjny w wysokości ustalonej przy zastosowaniu mnożników kwoty bazowej:

Żołnierzowi zawodowemu, któremu powierzono w instytucie badawczym pełnienie funkcji, w trybie określonym w art. 25a ustawy, przysługuje dodatek funkcyjny, w wysokości ustalonej przy zastosowaniu mnożnika kwoty bazowej - do 1,6.

Ustalając wysokość dodatku funkcyjnego, uwzględnia się wielkość jednostki organizacyjnej, którą kieruje żołnierz zawodowy, oraz zakres obowiązków i odpowiedzialności, sposób wywiązywania się z obowiązków służbowych oraz posiadane kwalifikacje zawodowe, a także:

Dowódcy jednostek wojskowych, w okresie do trzech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, wydadzą decyzje przyznające dodatek za długoletnią służbę wojskową według nowych stawek tego dodatku.

Żołnierze zawodowi, którzy w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia otrzymują dodatek służbowy z tytułu zajmowania stanowiska służbowego kontrolera ruchu lotniczego, otrzymują nadal ten dodatek służbowy według dotychczasowych przepisów, nie dłużej jednak niż do czasu utraty ważności posiadanych licencji kontrolera ruchu lotniczego lub informatora służby informacji lotniczej.

Dotychczasowe decyzje przyznające dodatki do uposażenia zachowują ważność, nie dłużej jednak niż na czas w nich określony, o ile są zgodne z przepisami niniejszego rozporządzenia.