1.
Dotrzymanie standardów emisyjnych, o których mowa w § 30 pkt 1 i 2, sprawdza się na
podstawie pomiarów wielkości emisji LZO i rocznego bilansu masy LZO, stosując odpowiednio
następujące wzory:
1)
\(
100 \times {{I1 - (I3 + H + O + W + R + G)} \over {I1 + I2}} \le S_2
\)
2)
\(
100 \times {{I1 - (I3 + H + O + W + R + G)} \over {I1 + I2}} \le S_3
\)
3)
\(
{{I1 - (I3 + H + O + W + R)} \over P} \le S_4
\)
4)
\(
100 \times {{I1 - (I3 + H + O + W + R)} \over {I1 + I2}} \le S_5
\)
- gdzie:
I1 - oznacza masę LZO wprowadzonych po raz pierwszy do instalacji w okresie roku,
I2 - oznacza masę LZO odzyskanych i ponownie wprowadzonych do instalacji w okresie
roku,
I3 - oznacza masę LZO odzyskanych z instalacji w celu ich wtórnego wykorzystania,
ale nie jako wkład do instalacji, w okresie roku,
H - oznacza masę LZO zawartych w produktach o wartości handlowej,
O - oznacza masę LZO zawartych w odpadach,
W - oznacza masę LZO zawartych w ściekach,
R - oznacza masę LZO utraconych lub zatrzymanych w urządzeniach ograniczających wielkość
emisji LZO, nieuwzględnionych w O i W,
G - oznacza masę LZO wprowadzonych do powietrza w sposób zorganizowany,
P - oznacza wielkość produkcji wyrażoną odpowiednio jako ilość, masę, powierzchnię
lub objętość produktów, a w przypadku instalacji do ekstrakcji tłuszczu zwierzęcego
i instalacji do ekstrakcji lub rafinowania oleju roślinnego - ilość przerabianego
surowca.