Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrówz dnia 8 grudnia 2014 r.w sprawie wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nad instytucjami płatniczymi oraz opłat za niektóre czynności Komisji Nadzoru Finansowego

Wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 60 ust. 1 ustawy, podlega opłacie w wysokości równowartości w walucie polskiej kwoty 1250 euro, ustalonej z zastosowaniem kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu wydania zezwolenia.

Zmiana zezwolenia, o którym mowa w art. 60 ust. 1 ustawy, podlega opłacie w wysokości równowartości w walucie polskiej kwoty 400 euro, ustalonej z zastosowaniem kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu zmiany zezwolenia.

Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, krajowa instytucja płatnicza uiszcza w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji udzielającej zezwolenia lub decyzji o jego zmianie.

Dokonanie wpisu do rejestru, z wyłączeniem wpisu związanego z wydaniem lub zmianą zezwolenia, o którym mowa w art. 60 ust. 1 ustawy, podlega opłacie w wysokości równowartości w walucie polskiej kwoty 400 euro, ustalonej z zastosowaniem kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu dokonania wpisu do rejestru.

Opłatę, o której mowa w ust. 1, krajowa instytucja płatnicza uiszcza w terminie 14 dni od dnia zawiadomienia o dokonaniu wpisu do rejestru.

Wysokość wpłat wnoszonych przez krajowe instytucje płatnicze na pokrycie kosztów nadzoru za dany rok kalendarzowy oblicza się według wzoru:

gdzie:

KWNIP	-	oznacza kwotę wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru należnej od danej krajowej instytucji płatniczej za dany rok kalendarzowy,
MKNIP	-	oznacza maksymalną kwotę, jaka może być należna od danej krajowej instytucji płatniczej za dany rok kalendarzowy, obliczoną w sposób określony w ust. 2,
KNIPP	-	oznacza wysokość kosztów nadzoru w danym roku kalendarzowym,
OIPP	-	oznacza sumę opłat, o których mowa w § 2 i 3, uiszczonych przez wszystkie krajowe instytucje płatnicze w danym roku kalendarzowym,
MKNIPP	-	oznacza maksymalną kwotę należną od wszystkich krajowych instytucji płatniczych za dany rok kalendarzowy

Maksymalna kwota, jaka może być należna od danej krajowej instytucji płatniczej za dany rok kalendarzowy, stanowi iloczyn całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych w danym roku kalendarzowym przez krajową instytucję płatniczą, w tym także przez jej agentów, i stawki 0,075%, z tym że:

Krajowa instytucja płatnicza ustala za każde półrocze danego roku kalendarzowego zaliczkę na poczet pokrycia kosztów nadzoru w wysokości 0,075% całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych przez daną krajową instytucję płatniczą w okresie 6 miesięcy poprzedzających półrocze, za które jest uiszczana zaliczka.

W przypadku krajowych instytucji płatniczych świadczących usługę płatniczą, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy, zaliczka jest ustalana w wysokości 0,025% całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych przez daną krajową instytucję płatniczą w okresie 6 miesięcy poprzedzających półrocze, za które jest uiszczana zaliczka.

W przypadku krajowych instytucji płatniczych świadczących usługę płatniczą, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy, zaliczka jest ustalana w wysokości 0,05% całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych przez daną krajową instytucję płatniczą w okresie 6 miesięcy poprzedzających półrocze, za które jest uiszczana zaliczka.

W przypadku transakcji płatniczych wykonanych przy użyciu instrumentów płatniczych wydanych w ramach usługi płatniczej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy, lub do transakcji płatniczych wykonanych w ramach usługi płatniczej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy, zaliczka jest ustalana w wysokości 0,0025% całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych przez daną krajową instytucję płatniczą w okresie 6 miesięcy poprzedzających półrocze, za które jest uiszczana zaliczka.

Zaliczkę, o której mowa w ust. 1-4, krajowa instytucja płatnicza wpłaca za każde półrocze najpóźniej do końca czwartego miesiąca tego półrocza.

Krajowa instytucja płatnicza podejmująca działalność pierwszą zaliczkę wpłaca za to półrocze, w którego pierwszym dniu prowadzi działalność. W przypadku gdy pierwszym półroczem, za które należna jest zaliczka, jest II półrocze danego roku kalendarzowego, ustalając wysokość tej zaliczki, uwzględnia się także okres prowadzenia działalności w półroczu poprzednim. Wpłaty zaliczki krajowa instytucja płatnicza dokonuje w czwartym miesiącu tego półrocza.

Wysokość pierwszej zaliczki krajowa instytucja płatnicza ustala w wysokości 0,15% całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych w okresie trzech pierwszych miesięcy kalendarzowych półrocza, za które jest uiszczana zaliczka. W przypadku gdy pierwszym półroczem, za które należna jest zaliczka, jest II półrocze danego roku kalendarzowego, kwotę zaliczki powiększa się o 0,075% całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych w okresie prowadzenia działalności w półroczu poprzednim.

W przypadku krajowych instytucji płatniczych świadczących wyłącznie usługę płatniczą, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy, zaliczka jest ustalana w wysokości 0,05% całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych w okresie trzech pierwszych miesięcy kalendarzowych półrocza, za które jest uiszczana zaliczka. W przypadku gdy pierwszym półroczem, za które należna jest zaliczka, jest II półrocze danego roku kalendarzowego, kwotę zaliczki powiększa się o 0,025% całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych w okresie prowadzenia działalności w półroczu poprzednim.

W przypadku krajowych instytucji płatniczych świadczących wyłącznie usługę płatniczą, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy, zaliczka jest ustalana w wysokości 0,1% całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych w okresie trzech pierwszych miesięcy kalendarzowych półrocza, za które jest uiszczana zaliczka. W przypadku gdy pierwszym półroczem, za które należna jest zaliczka, jest II półrocze danego roku kalendarzowego, kwotę zaliczki powiększa się o 0,05% całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych w okresie prowadzenia działalności w półroczu poprzednim.

W przypadku krajowych instytucji płatniczych świadczących usługę płatniczą, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy, w odniesieniu do tej usługi zaliczka jest ustalana w wysokości 0,005% wartości obrotów związanych ze świadczeniem usługi, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy, wykonanych w okresie trzech pierwszych miesięcy kalendarzowych półrocza, za które jest uiszczana zaliczka. W przypadku gdy pierwszym półroczem, za które należna jest zaliczka, jest II półrocze danego roku kalendarzowego, kwotę zaliczki powiększa się o 0,0025% wartości obrotów związanych ze świadczeniem usługi, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy, wykonanych w okresie prowadzenia działalności w półroczu poprzednim.

W przypadku transakcji płatniczych wykonanych przy użyciu instrumentów płatniczych wydanych w ramach usługi płatniczej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy, lub do transakcji płatniczych wykonanych w ramach usługi płatniczej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy, w odniesieniu do tej usługi zaliczka jest ustalana w wysokości 0,005% wartości całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych przez daną krajową instytucję płatniczą w okresie 6 miesięcy poprzedzających półrocze, za które jest uiszczana zaliczka.

Krajowa instytucja płatnicza, wpłacając zaliczkę, o której mowa w § 6 albo w § 7, informuje KNF o podstawie jej naliczenia, okresie, jakiego dotyczy, oraz jej wysokości, a w przypadku wpłaty zaliczki należnej za drugie półrocze, jeżeli nie jest to zaliczka, o której mowa w § 7, także o wysokości zaliczki wpłaconej za pierwsze półrocze.

Informacje, o których mowa w ust. 1, krajowa instytucja płatnicza przekazuje na formularzach. Wzór formularza dotyczącego:

Wpłata zaliczki następuje na rachunek bankowy urzędu obsługującego KNF, z podaniem tytułu wpłaty.

Wpłata zaliczek za drugie półrocze danego roku kalendarzowego ulega wstrzymaniu, w przypadku gdy kwota uiszczonych zaliczek po dokonaniu przez krajowe instytucje płatnicze wpłat za pierwsze półrocze danego roku kalendarzowego, z uwzględnieniem opłat, o których mowa w § 2 i 3, uiszczonych przez krajowe instytucje płatnicze, będzie wyższa niż prognoza dochodów na pokrycie zaplanowanych wydatków z tytułu kosztów nadzoru.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Przewodniczący KNF, w drodze komunikatu ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym KNF, informuje o wstrzymaniu wpłat zaliczek; komunikat ogłasza się nie później niż na 14 dni przed terminem wpłaty zaliczki za drugie półrocze danego roku kalendarzowego.

W terminie 30 dni od dnia ogłoszenia komunikatu, o którym mowa w § 10, krajowa instytucja płatnicza składa KNF deklarację, w której wykazuje kwotę wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru należnej od tej krajowej instytucji płatniczej za dany rok kalendarzowy oraz kwotę ewentualnej nadpłaty albo niedopłaty.

Wzór deklaracji, o której mowa w ust. 1, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

Nadpłata, o której mowa w § 11 ust. 1, powstaje w przypadku, gdy kwota wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru należnej od danej krajowej instytucji płatniczej za dany rok kalendarzowy jest niższa niż kwota zaliczek wpłaconych przez daną krajową instytucję płatniczą.

Kwota nadpłaty jest zwracana na rachunek bankowy wskazany przez krajową instytucję płatniczą w terminie 30 dni od dnia złożenia deklaracji.

Niedopłata, o której mowa w § 11 ust. 1, powstaje w przypadku, gdy kwota wpłaty na pokrycie kosztów nadzoru należnej od danej krajowej instytucji płatniczej za rok kalendarzowy jest wyższa niż kwota zaliczek wpłaconych przez daną krajową instytucję płatniczą.

W przypadku powstania niedopłaty krajowa instytucja płatnicza w terminie, o którym mowa w § 11 ust. 1, dokonuje wpłaty należności na rachunek bankowy urzędu obsługującego KNF, z podaniem tytułu wpłaty.