Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznejz dnia 23 grudnia 2014 r.w sprawie refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych

Treść rozporządzenia

§ 1.

1.

Rozporządzenie określa szczegółowe warunki i tryb udzielania pracodawcom pomocy, w formie refundacji kosztów szkolenia zatrudnionych osób niepełnosprawnych, o której mowa w art. 41 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, zwanej dalej „refundacją”.

2.

Pracodawcom wykonującym działalność gospodarczą, zwanym dalej „przedsiębiorcami”, refundacja udzielana jest zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu   (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1), zwanym dalej „rozporządzeniem Komisji”.

3.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1)

małym i średnim przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć małe i średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia Komisji;

2)

dużym przedsiębiorcy - należy przez to rozumieć duże przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 pkt 24 rozporządzenia Komisji.

§ 2.

1.

Refundacja obejmuje poniesione w związku ze szkoleniem koszty:

1)

usług świadczonych przez osoby prowadzące szkolenie poniesione za godziny, podczas których prowadzą one szkolenie;

2)

usług tłumacza języka migowego, tłumacza-przewodnika, lektora dla osób niewidomych lub opiekuna zatrudnionej osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności;

3)

podróży osób prowadzących szkolenie, uczestników szkolenia, tłumacza języka migowego, tłumacza-przewodnika, lektora dla osób niewidomych lub opiekuna zatrudnionej osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności;

4)

zakwaterowania i wyżywienia uczestników szkolenia;

5)

usług doradczych;

6)

obsługi administracyjno-biurowej;

7)

wynajmu pomieszczeń;

8)

amortyzacji wyposażenia i narzędzi, z wyłączeniem wyposażenia i narzędzi zakupionych w ramach wsparcia ze środków publicznych w okresie siedmiu lat przed realizacją szkolenia;

9)

materiałów szkoleniowych.

2.

Refundacja jest przeznaczona również na pokrycie wydatków obejmujących koszty płacy pracownika niepełnosprawnego za czas, w którym pracownik ten uczestniczy w szkoleniu.

3.

Łączna wysokość kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7 oraz ust. 2, nie może przekroczyć łącznej wysokości kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, 8 i 9.

§ 3.

Refundacja nie może przekroczyć:

1)

70% kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą - w odniesieniu do małych i średnich przedsiębiorców;

2)

60% kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą - w odniesieniu do dużych przedsiębiorców.

§ 4.

1.

Wniosek o przyznanie refundacji, zwany dalej „wnioskiem”, składa się przed rozpoczęciem projektu szkoleniowego do starosty właściwego ze względu na miejsce siedziby pracodawcy.

2.

Wniosek zawiera:

1)

nazwę i adres siedziby pracodawcy;

2)

status prawny i podstawę działania pracodawcy;

3)

numer NIP lub PESEL pracodawcy;

4)

numer rachunku bankowego pracodawcy albo numer rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej;

5)

wnioskowaną kwotę refundacji;

6)

informację o planowanych do poniesienia kosztach szkolenia wymienionych w § 2 ust. 1 i 2;

7)

opis projektu szkoleniowego wraz z uzasadnieniem jego wyboru oraz informacją o spodziewanych skutkach jego realizacji;

8)

miejsce i termin realizacji szkolenia;

9)

informację o liczbie osób niepełnosprawnych, które wezmą udział w szkoleniu;

10)

informację o stanie zatrudnienia ogółem, w tym osób niepełnosprawnych;

11)

oświadczenie o zaleganiu lub niezaleganiu z wymagalnymi zobowiązaniami wobec Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

3.

Wniosek przedsiębiorcy zawiera ponadto:

1)

informację o wielkości przedsiębiorcy (mały, średni, duży);

2)

numer REGON przedsiębiorcy, o ile obowiązek jego nadania wynika z przepisów prawa;

3)

informację o wysokości otrzymanej pomocy publicznej i pomocy de minimis lub oświadczenie o nieotrzymaniu pomocy, o których mowa w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej   (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z późn. zm.3)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 93, poz. 585, z 2010 r. Nr 18, poz. 99 oraz z 2011 r. Nr 233, poz. 1381.), w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia refundacją.

§ 5.

1.

Starosta sprawdza wniosek pod względem rachunkowym oraz formalnym.

2.

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości we wniosku starosta:

1)

informuje pracodawcę o nieprawidłowościach w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku oraz

2)

wzywa do ich usunięcia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.

3.

Termin, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, podlega przedłużeniu na wniosek pracodawcy, jeżeli usunięcie nieprawidłowości nie może nastąpić w terminie z przyczyn nieleżących po stronie pracodawcy.

4.

W przypadku niezachowania terminu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, lub terminu określonego zgodnie z ust. 3 starosta informuje pracodawcę o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.

5.

Starosta, rozpatrując wniosek, bierze pod uwagę w szczególności:

1)

wysokość posiadanych środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, przeznaczonych na refundację w danym roku;

2)

okres prowadzenia działalności oraz doświadczenie pracodawcy w zakresie zatrudniania osób niepełnosprawnych;

3)

wysokość przewidywanych kosztów, o których mowa w § 2 ust. 1.

§ 6.

1.

Starosta pisemnie informuje pracodawcę o sposobie rozpatrzenia wniosku w terminie 30 dni od dnia otrzymania kompletnego wniosku.

2.

W przypadku negatywnego rozpatrzenia wniosku starosta sporządza uzasadnienie.

3.

W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku starosta informuje pracodawcę o rozpatrzeniu wniosku, wzywając go do negocjacji warunków umowy. Negocjacje powinny zakończyć się w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.

§ 7.

1.

W terminie 14 dni od dnia zakończenia negocjacji starosta zawiera umowę z pracodawcą.

2.

Umowa określa w szczególności:

1)

termin przekazania i wysokość refundacji ustalonej w wyniku negocjacji;

2)

liczbę osób niepełnosprawnych, które zostały skierowane na szkolenie;

3)

możliwość zweryfikowania przez starostę prawidłowości wykonania warunków umowy przez pracodawcę;

4)

zobowiązanie pracodawcy do umożliwienia wykonania przez starostę czynności, o których mowa w pkt 3.

3.

Umowę zawiera się w formie pisemnej. Zmiana umowy wymaga formy pisemnej.

4.

Przepis § 5 ust. 3 stosuje się odpowiednio do terminu, o którym mowa w ust. 1.

§ 8.

1.

Starosta przekazuje kwotę refundacji na rachunek wskazany we wniosku w terminie 14 dni od dnia przedstawienia przez pracodawcę dokumentów potwierdzających poniesienie kosztów, o których mowa w § 2 ust. 1 i 2.

2.

Starosta pisemnie informuje pracodawcę o numerze referencyjnym programu pomocowego, na podstawie którego refundacja jest udzielana.

§ 9.

Pracodawca, dokonując rozliczenia refundacji, posługuje się danymi zawartymi we wniosku i w umowie, o której mowa w § 7.

§ 10.

Przedsiębiorca korzystający z refundacji przechowuje dokumentację pozwalającą na sprawdzenie zgodności przyznanej pomocy z przepisami rozporządzenia przez okres 10 lat od dnia przyznania pomocy.

§ 11.

Rozporządzenie obowiązuje do dnia 30 czerwca 2021 r.
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 171, poz. 1016, Nr 209, poz. 1243 i 1244 i Nr 291, poz. 1707, z 2012 r. poz. 986 i 1456, z 2013 r. poz. 73, 675, 791, 1446 i 1645 oraz z 2014 r. poz. 598, 877, 1198, 1457 i 1873.
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 93, poz. 585, z 2010 r. Nr 18, poz. 99 oraz z 2011 r. Nr 233, poz. 1381.
4)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 marca 2009 r. w sprawie warunków i trybu dokonywania refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 57, poz. 472 oraz z 2014 r. poz. 577), które traci moc z dniem 1 stycznia 2015 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. poz. 1873).