Łódzka Specjalna Strefa Ekonomiczna (ŁSSE) została utworzona
rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia łódzkiej
specjalnej strefy ekonomicznej
(Dz. U. Nr 46, poz. 289, z późn. zm.) wydanym na podstawie
art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z późn. zm.). Jej obecny obszari granice zostały ustalone w drodze kolejnych zmian rozporządzenia
ustanawiającego ŁSSE. Na koniec 2008 r. obszar strefy wyniósł 908,1992 ha i obejmował
tereny miast: Bełchatów, Koło, Konstantynów Łódzki, Kutno, Łęczyca, Łódź, Ozorków,
Piotrków Trybunalski, Radomsko, Rawa Mazowiecka, Sieradz, Tomaszów Mazowiecki, Turek,
Warszawa, Zduńska Wola, Zgierz i Żyrardów oraz gmin: Aleksandrów Łódzki, Grodzisk
Mazowiecki, Kleszczów, Ksawerów, Nowe Skalmierzyce, Opatówek, Ostrzeszów, Sławno,
Słupca, Stryków, Tomaszów Mazowiecki, Ujazd, Widawa, Wieluń, Wolborz, Zduńska Wolai
Żabia Wola. Zgodnie z założeniami pierwotnego planu rozwoju strefy, wprowadzonego
rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998 r. w sprawie ustalenia
planu rozwoju Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej
(Dz. U. Nr 139, poz. 900, z późn. zm.), funkcjonowanie ŁSSE miało doprowadzić m.in. do aktywizacji gospodarczej regionu
poprzez wdrażanie rozwiązań stymulujących optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów
ludzkich, infrastruktury techniczneji społecznej.