1.
Przy obliczaniu końcowego zużycia energii brutto ze źródeł odnawialnych w ciepłownictwie
i chłodnictwie uwzględnia się energię, w tym energię elektryczną lub ciepło, wytworzoną
w odnawialnym źródle energii, zużytą na potrzeby systemów lokalnego ogrzewania lub
chłodzenia, powiększoną o zużytą energię z innych źródeł odnawialnych, dostarczoną
do celów energetycznych przemysłowi, sektorowi transportowemu, gospodarstwom domowym,
sektorowi usługowemu, w tym świadczącemu usługi publiczne, rolnictwu, leśnictwu i
rybołówstwu, łącznie ze zużyciem energii elektrycznej i ciepła przez przemysł energetyczny
na wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła oraz łącznie ze stratami energii elektrycznej
i ciepła powstającymi podczas ich przesyłania lub dystrybucji.
2.
Przy obliczaniu końcowego zużycia energii brutto ze źródeł odnawialnych w ciepłownictwie
i chłodnictwie nie uwzględnia się energii elektrycznej i ciepła wytwarzanych przez
systemy energii biernej, w ramach których niższe zużycie energii elektrycznej i ciepła
zyskuje się w sposób bierny dzięki konstrukcji budynku bądź dostarczeniu energii elektrycznej
lub ciepła ze źródeł nieodnawialnych.
3.
Przy obliczaniu końcowego zużycia energii brutto ze źródeł odnawialnych w ciepłownictwie
i chłodnictwie w przypadku, o którym mowa w art. 5 ust. 4 akapit trzeci dyrektywy,
uwzględnia się ciepło pochodzące z pomp ciepła wykorzystujących energię aerotermalną,
geotermalną lub hydrotermalną uznawaną za energię ze źródeł odnawialnych w ilości
obliczanej zgodnie z metodologią określoną w załączniku VII do dyrektywy.